بیوگرافی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، بازیکن برجسته آرژانتینی، به خاطر نبوغ و خلاقیتش و همچنین بازی‌های استثنایی‌اش شناخته شده است. در ادامه با وب سایت بارسلونا همراه ما باشید.

وزن دیگو مارادونا

دیگو مارادونا وزن

سن دیگو مارادونا

دیگو مارادونا سن

دیگو مارادونا در 60 سالگی درگذشت. 

بچگی دیگو مارادونا

دیگو، با وجود اینکه دوران فوتبالش پر از جنجال بود، پیش از ورود به دنیای حرفه‌ای فوتبال در کنار خانواده‌اش زندگی می‌کرد. او در همان خانه پر از رؤیاهایی بود که به گفته پرس به پرورش آن‌ها پرداخته بود.

دیگو در اتاق خود خوابیده بود و سرویس بهداشتی بیرون از خانه قرار داشت. در فصل زمستان، دما بسیار پایین می‌آمد و رفت‌وآمد به حیاط برایش سخت می‌شد. او بازیکنی بود که همیشه در کنار خانواده‌اش زندگی کرده است.

کودکی دیگو مارادونا 

او پنجمین فرزند از هشت فرزند آقای دیگو و دونا توتا بود. خانواده‌اش خانواده‌ای محبت‌آمیز اما بی‌بضاعت بودند. 

نوجوانی دیگو مارادونا 

بیوگرافی دیگو مارادونا 

مارادونا در یک خانواده نیازمند پرورش یافت و از سنین پایین به فوتبال علاقه مند بود. او در دوران کودکی به تیم جوانان آرژانتینوس جونیورز ملحق شد و در سن 16 سالگی نخستین بازی حرفه‌ای‌اش را برای این تیم انجام داد. او به سرعت به یکی از برترین بازیکنان لیگ آرژانتین مبدل گردید. 

زندگی دیگو مارادونا 

مارادونای هشت‌ساله هر روز با توپ قدیمی و کوچک خود به میدان‌های اصلی شهر می‌رفت و با نشان دادن روپایی مقدار از پول به دست می‌آورد.

در یکی از آن نمایش‌های همیشگی، اتفاقی بزرگ در زندگی مارادونا رخ داد و زمان او را به دو بخش قبل و بعد تقسیم نمود. استعداد مارادونا حالا توسط یکی از نخبگان شناسایی استعدادهای جوان فوتبال آرژانتین تشخیص داده شده بود. 

دیگو مارادونا بیوگرافی

دیگو مارادونا با نام کامل دیگو آرماندو مارادونا در سوم آبان 1340 شمسی (30 اکتبر 1960 میلادی) به دنیا آمد و از جمله برجسته‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال آرژانتین و جهان به شمار می‌رود. او در دوران حرفه‌ای خود توانست جایزه بهترین بازیکن قرن بیستم فیفا را از آن خود کند و زندگی‌اش مملو از موفقیت‌ها و داستان‌های جذاب و حواشی مختلف در دنیای ورزش بوده است.

دیگو مارادونا کیست

نام کامل:دیگو آرماندو مارادونا  

متولد:30 اکتبر 1960 میلادی  

محل تولد: آرژانتین  

دیگو مارادونا چه کسی هست

به لقب پسر طلایی فوتبال آرژانتین، دیگو در یک خانواده نیازمند در حاشیه شهر لانوس آرژانتین به دنیا آمد. او در خانواده‌ای بزرگ رشد کرد که از نظر اقتصادی در وضعیت خوبی نبودند. با این حال، استعداد دیگوی کوچک در نشان دادن حرکات نمایشی با توپ فوتبال به زودی به نجات خانواده‌اش کمک کرد.

 ملیت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا ملیت آرژانتینی داشت.

 اصالت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا اصالتاً متعلق به شهر لانوس در آرژانتین بود.

 قد دیگو مارادونا

قد دیگو مارادونا 1.65 متر بود.

زندگی دیگو مارادونا  

دیگو مارادونا، در حالی که تنها هشت سال داشت، با یک توپ کهنه و کوچک به میادین اصلی شهر می‌رفت و با نمایش روپایی، اندکی پول به دست می‌آورد. در یکی از این نمایش‌های همیشگی، واقعه‌ای بزرگ در زندگی او رخ داد که مسیرش را به دو بخش قبل و بعد تقسیم کرد. استعداد مارادونا اکنون توسط یکی از استعدادیابان فوتبال جوانان آرژانتین شناسایی شده بود.

خانواده دیگو مارادونا  

مارادونا عشق ویژه‌ای به خانواده‌اش داشت. علاقه به مادر، خواهر و برادرانش باعث می‌شد تا به‌طور مکرر به آرژانتین تلفن کرده و احوالشان را بپرسد. 

در سال ۱۹۹۰، در یکی از مصاحبه‌هایش، مارادونا برای نشان دادن علاقه‌اش به خانواده، قبض تلفن ۱۵ هزار دلاری‌اش را به نمایش گذاشت که نشان‌دهنده تماس‌های مکرر او به آرژانتین بود.

در دل همین خانواده، خواهرزاده‌اش به نام هرنان لوپس، در ۲۰ سالگی به یک فوتبالیست حرفه‌ای تبدیل شد. بازیکنی که برخلاف مارادونا، در باشگاه ریورپلاته بازی می‌کند و به دنبال جابجایی سنت‌ها است.

دیگو مارادونا و مادرش 

مادر دیگو مارادونا

پدر دیگو مارادونا 

دیگو مارادونا زندگی نامه

دیگو مارادونا بیوگرافی

زندگی شخصی دیگو مارادونا

همسر اول دیگو مارادونا

کودیا ویافانه دیگو مارادونا

زن اول دیگو مارادونا

طلاق اول دیگو مارادونا

مارادونا در سال ۱۹۸۴ پس از سال‌های طولانی نامزدی با کلودیا ویافانه، با او مراسم ازدواج را برگزار کرد. ثمره این ازدواج دو دختر به نام‌های دالما و جیانینا بود. اما بعد از دو دهه زندگی مشترک، آن‌ها تصمیم به جدایی گرفتند.

همسر دوم دیگو مارادونا

پس از جدایی از کلودیا، دیگو مارادونا با ورونیکا ازدواج کرد و از این ازدواج پسری به نام دیگو فرناندو به دنیا آمد. با گذشت مدت کوتاهی پس از تولد دیگو فرناندو، کلودیا در سال ۲۰۱۳ از مارادونا جدا شد و حضانت فرزندشان را نیز به دست آورد.

همسر سوم دیگو مارادونا

دیگو مارادونا سپس با دختری جوان‌تر به نام روکیو اولیوا که بیش از ۲۵ سال از او کوچک‌تر بود نامزد شد، اما روکیو از دیگو جدا شد و بعدها در دادگاه علیه او شکایت کرد.

دیگو مارادونا و روکیو اولیوا

مارادونا بعد از جدایی از همسر اولش، با دختری جوان‌تر به نام روکیو اولیوا که بیش از ۲۵ سال از او کوچکتر بود، نامزد شد. اما این رابطه به جدایی منجر شد و روکیو علیه دیگو در دادگاه شکایت کرد.

دیگو مارادونا و همسرش

مارادونا در کنار کلودیا ویافانیه، همسرش (در سمت چپ) و دخترانشان قرار دارد. کلودیا ویافانیه (زاده ۲۲ ژانویه ۱۹۶۲) یکی از تاجران و تهیه‌کنندگان آرژانتینی است که به خاطر همسر بودن دیگو مارادونا و همچنین برنده شدن در اولین نسخه MasterChef Celebrity Argentina شناخته می‌شود.

دیگو مارادونا و همسرانش

روابط عاشقانه دیگو مارادونا 

زن های دیگو مارادونا 

مارادونا با روابط عاشقانه‌اش با ۶ زن مختلف در طول چندین دهه، صاحب ۸ فرزند شد.

فرزندان دیگو مارادونا

بعد از مرگ دیگو مارادونا، یکی از دخترانش به طور شوخی اشاره کرد که پدرش می‌تواند با فرزندانش که به تعدادشان اضافه می‌شد، یک تیم فوتبال تشکیل دهد. اما مارادونا سال‌ها تأکید کرده بود که به جز جیانا و دالما، که هرکدام از ازدواجش با همسر سابقش کلودیا ویافانیه به دنیا آمده‌اند، فرزند دیگری ندارد.

دیگو مارادونا و کلودیا بعد از ۲۰ سال زندگی مشترک، در سال ۲۰۰۳ از یکدیگر جدا شدند. این جدایی و حواشی آن حتی در زندگی‌ شخصی و حرفه‌ای مارادونا تأثیر زیادی گذاشت و او را در کانون توجهات قرار داد.

بچه های دیگو مارادونا

دیگو مارادونا چند تا بچه داشت

دیگو مارادونا چند فرزند داشت؟

در نهایت، دیگو مارادونا پذیرفت که علاوه بر دو دخترش، دالما و جیانا، شش فرزند دیگر نیز دارد. این موضوع در میانه دهه ۲۰۱۰ میلادی پس از دعوای قضایی‌اش با دو زنی که با آن‌ها روابط خارج از ازدواج داشت، به صورت رسمی تایید شد. از جمله این فرزندان می‌توان به دیه‌گو جونیور (۳۴ ساله) و خانا (۲۴ ساله) اشاره کرد. 

این موضوع نه تنها جنجال‌های زیادی به دنبال داشت، بلکه به بررسی روابط و زندگی شخصی مارادونا نیز دامن زد، که خود به عنوان یکی از بزرگ‌ترین فوتبالیست‌های تاریخ همیشه در کانون توجهات بوده است. هر یک از فرزندان او داستان‌ها و چالش‌های خاص خود را دارند.

دختران دیگو مارادونا

دختراهای دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و دخترانش

دیگو مارادونا چند دختر داشت

دیگو مارادونا سه دختر دارد که شامل موارد زیر است:

1. دالما مارادونا: دختر بزرگتر مارادونا و کلودیا ویافانیه، همسر اول او. 

2. جیانا مارادونا: دختر دیگر مارادونا و کلودیا، که از همسر اول اوست.

3. خانا مارادونا: دختر دیگری که از روابط خارج از ازدواج مارادونا به دنیا آمده و مادرش از همسران او نبوده است.

این سه دختر هر یک داستان‌های خاص خود را دارند و شرایط متفاوتی را در زندگی تجربه کرده‌اند. مارادونا به طور کلی رابطه نزدیکی با دو دختر اولش داشت، در حالی که ارتباطش با خانا پیچیده‌تر بود.

نام دختران دیگو مارادونا

• دالما
• جینینا
• جانا

دالما مارادونا دیگو مارادونا

دالما مارادونا، بزرگ‌ترین دختر دیگو مارادونا از ازدواج با کلودیا ویلافانه است. او و خواهرش جینینا، از معروف‌ترین فرزندان مارادونا به شمار می‌روند و در رویدادهای گوناگون ورزشی و اجتماعی حضور فعال دارند.

دیگو مارادونا جینینا مارادونا

جینینا مارادونا، فرزند دوم مارادونا و کلودیا ویلافانه است. او نیز همانند خواهرش دالما، در فضای عمومی فعالیت‌های زیادی دارد و به عنوان یک چهره تلویزیونی و مدل شناخته می‌شود.

جانا مارادونا دیگو مارادونا

جانا مارادونا دختری است که مارادونا از رابطه‌اش با والریا سابالین دارد. او در کوبا متولد شده و کمتر در محافل عمومی دیده می‌شود.

پسران دیگو مارادونا

دیگو جونیور 

دیگو فرناندو مارادونا 

جونیور مارادونا دیگو مارادونا  

جونیور مارادونا و دیگو مارادونا  

جونیور، پسر مارادونا، نتیجه رابطه‌ی او با کریستینا سیناگری است. مارادونا در سال 2016 به‌طور رسمی تأیید کرد که جونیور فرزند اوست. جونیور نیز مانند پدرش برای مدتی در تیم‌های جوانان ناپولی بازی کرده است.

دیگو مارادونا دیگو فرناندو مارادونا

مادر دیگو فرناندو مارادونا، کوچک‌ترین فرزند مارادونا، ورونیکا اوخدا است.

عکس نوه دیگو مارادونا  

اخلاق دیگو مارادونا

مارادونا یک شخصیت جنجالی در دنیای ورزش محسوب می‌شود؛ در حالی که به خاطر سبک بازی‌اش تحسین می‌شد، به دلیل خلق و خوی متخاصم خود در داخل و خارج از زمین نیز مورد انتقاد قرار می‌گرفت.

با این حال، در سال 2005، پائولو مالدینی او را هم به عنوان بهترین بازیکنی که تاکنون با آن روبرو شده و هم به عنوان صادق‌ترین بازیکن توصیف کرد و گفت: “او یک الگوی رفتاری خوب در زمین بود – او به همه احترام می‌گذاشت، از بازیکنان بزرگ گرفته تا اعضای معمولی تیم. او همیشه آسیب می‌دید اما هرگز شکایت نمی‌کرد – نه مانند برخی از مهاجمان امروزی.” 

جوزپه برگومی، مدافع سابق ایتالیا، در سال 2018 مارادونا را بهترین بازیکن تاریخ دانست. زلاتان ابراهیموویچ نیز بیان کرد که رفتارهای او خارج از زمین اهمیتی ندارد.

خانه‌های دیگو مارادونا

عمارت دیگو مارادونا

شایعاتی درباره مالکیت دیگو مارادونا بر یک قصر سلطنتی در بلاروس به طور گسترده‌ای در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است. با این حال، بر اساس اطلاعات معتبر موجود، هیچ مدرک قابل اعتمادی در خصوص داشتن یک ساختمان مجلل توسط مارادونا در بلاروس پیدا نشده است. این ادعا بیشتر شبیه به یک شایعه و خبر جعلی است که به سرعت در فضای مجازی گسترش یافته است.

دیگو مارادونا خانه بوئنوس آیرس

برخلاف تصوری که در مورد منزل یک ستاره بین‌المللی وجود دارد، آخرین محل اقامت مارادونا، مکانی ساده و فاقد زرق و برق بود. این منزل در یکی از مناطق آرام بوئنوس آیرس واقع شده و مارادونا دور از شلوغی‌های شهر، روزهای پایانی زندگی‌اش را در آن سپری می‌کرد.

ثروت دیگو مارادونا

فهرستی بلند از املاک و مستغلات، درآمد قابل توجه از حق تصویر و یک تانک آبی و خاکی از بلاروس، تنها بخشی از دارایی‌های دیگو مارادونا می‌باشد که ثبت شده‌اند.

ستاره فوتبال آرژانتینی اخیراً در ۶۰ سالگی درگذشت و ارثیه‌ای پیچیده از خود بر جا گذاشته که نشان‌دهنده زندگی شخصی گاه‌آشفته و پرچالش اوست.

پس از فوت مارادونا، گمانه‌زنی‌های زیادی درباره دارایی‌های او و وراثی که از این ثروت منتفع خواهند شد، رخ داده است.

دارایی دیگو مارادونا

بر اساس یکی از تخمین‌ها که به طور گسترده‌ای در رسانه‌های آرژانتینی منتشر شده، ارزش میراث مارادونا بین ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون دلار تخمین زده می‌شود. این رقم توسط خولیو چیاپه‌تا، روزنامه‌نگار ورزشی آرژانتینی و نزدیک به مارادونا، در مقاله‌اش بدون ذکر منبع اشاره شده است.

طبق اطلاعات وب‌سایت “سلبریتی نت ورث” که به تحلیل دارایی‌های افراد مشهور می‌پردازد، ثروت خالص مارادونا در زمان فوتش تقریباً ۵۰۰ هزار دلار بوده است. این وب‌سایت ادعا می‌کند که تخمین ثروت خالص او بر اساس “تحلیل‌های اقتصادی، مطالعات بازار و منابع داخلی” انجام شده است.

گاوصندوق‌های دیگو مارادونا

پس از درگذشت دیگو مارادونا، وکلای خانواده‌اش متوجه وجود دو گاوصندوق مرموز در دبی شدند. هیچ‌کس نمی‌داند که درون این گاوصندوق‌ها چه چیزی نگهداری می‌شود. دیگو تنها فردی بود که کد این گاوصندوق‌ها را در اختیار داشت و فقط او از محتویات آن‌ها اطلاع داشت.

امکان دارد در این گاوصندوق‌ها ارز، ساعت و دلار نگهداری شود یا شاید حتی خالی باشند. در واقع او بیش از دو سال است که به این گاوصندوق‌ها، که در اختیار بانک‌های امانات قرار دارند، نزدیک نشده است.

مارادونا در صندوق اماناتش در آرژانتین مجموعه‌ای از ساعت‌ها و انگشتر ۳۰۰ هزار دلاری معروفش را نگهداری می‌کرد که هنگام دریافت عنوان مدیر افتخاری باشگاه دینامو برست، این هدیه لوکس را دریافت کرد.

ماشین‌های دیگو مارادونا

مارادونا در طول زندگی خود مجموعه‌ای متنوع از خودروها را گردآوری کرده بود. او به خودروهایی که قدرت، سرعت و طراحی جذابی داشتند، علاقه‌مند بود. برخی از مشهورترین خودروهای او عبارتند از:

– پورشه ۹۲۴

– فیات ۱۲۸

– فراری تستاروسا

– بی‌ام‌و i8

– بی‌ام‌و M4

– شورلت کامارو RS

– کامیون اسکانیا ۱۱۳H

یکی از عجیب‌ترین خودروهای موجود در کلکسیون مارادونا، کامیون اسکانیا ۱۱۳H بود که رنگ آبی خاصی داشت و توجه بسیاری از رسانه‌ها را به خود جلب کرد. این کامیون نشان‌دهنده علاقه مارادونا به خودروهای بزرگ و قدرتمند بود.

دیگو مارادونا کامیون اسکانیا ۱۱۳H

دیگو مارادونا فراری تستاروسا

دیگو مارادونا شورلت کامارو RS

دیگو مارادونا پورشه ۹۲۴

دیگو مارادونا فیات ۱۲۸

دیگو مارادونا بی‌ام‌و i8

دیگو مارادونا بی‌ام‌و M4

ماشین دیگو مارادونا

مارادونا سوار بر یک خودروی آبی‌خاکی است که در جریان سفرش به بلاروس در سال ۲۰۱۸ به او هدیه داده شد.

دیگو مارادونا مافیا

دیگو مارادونا مافیا

ماجرای مارادونا و مافیای ایتالیا

از لحظه ای که دیگو به ناپل وارد شد، خطر در کمین او بود. مافیای قدرتمند سیسیل به سرعت از طریق روش های مختلف به مارادونا دسترسی پیدا کرد. برای جذب او، دو چیز مهم به چشم می خورد: یکی مصرف کوکائین و دیگری برقراری روابط جنسی آزاد.

دیگو مارادونا ارتباط با مافیا

مارادونا که در آرژانتین به عنوان یک پسربچه فقیر شناخته می شد، به سرعت تحت تأثیر هدایای گران قیمت مافیای ناپل قرار گرفت. او به طور مستقیم با بزرگ ترین چهره های مافیای سیسیل در ارتباط بود و از آن ها هدایا و کادوهای ارزشمندی دریافت می کرد. اما زمانی که دیگو با مشکلاتی مواجه شد، مافیا حمایت خود را از او برداشت و به او خیانت کرد.

اعتیاد دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و اعتیاد

مارادونا به اندازه ای که به فوتبال عشق ورزید، در مقطعی از زندگی اش به کوکائین نیز وابسته شد. او که نمی توانست به طور همزمان دو چیز را به یک اندازه دوست داشته باشد، بهای اعتیادش را پرداخت و دو بار به خاطر آن از فوتبال محروم گردید.

۲۰ سال اعتیاد به کوکائین

دو دهه اعتیاد به کوکائین زمان کمی نیست و به واقع زیباترین لحظات جوانی یک انسان را در بر می گیرد. او در سال ۱۹۸۲، زمانی که فقط ۲۲ ساله بود، برای نخستین بار به مصرف کوکائین روی آورد.

دیگو مارادونا کوکائین

مارادونا نه تنها به خاطر درخشش در زمین فوتبال بلکه به عنوان یک شخصیت بسیار جنجالی نیز شناخته می شود. متأسفانه او در دهه ۱۹۸۰ و در حین بازی در اسپانیا به کوکائین اعتیاد پیدا کرد و پس از مثبت شدن تستش در سال ۱۹۹۱، به مدت پانزده ماه معلق شد.

دیگو مارادونا سلطان کوکایین

مارادونا دوران افول خود را در زادگاهش تجربه کرد. با افزایش آسیب دیدگی ها و سال های پرمشقت، توانایی های جسمانی او کاهش یافت. او اعلام کرد که در آستانه روز تولدش در سال ۱۹۹۷ قصد بازنشستگی دارد.

دیگو مارادونا تبلیغات

دیگو مارادونا کوکاکولا

دیگو مارادونا پوما

در سال 1982، مارادونا به یکی از بزرگ ترین ستاره های ورزشی جهان تبدیل شد و با شرکت های مختلفی از جمله پوما و کوکاکولا قرارداد همکاری داشت. او سالانه 1.5 میلیون دلار بیشتر از حقوق باشگاهی اش از این همکاری ها به دست می آورد.

در سال 1982، او در یک آگهی تبلیغاتی برای جام جهانی به نفع کوکاکولا و یک تبلیغ ژاپنی برای پوما شرکت کرد. در سال 1984، درآمد او در ناپولی به 7 میلیون دلار در سال رسید که شامل 5 میلیون دلار حمایت مالی از هیتاچی نیز بود.

دیگو مارادونا لویی ویتون

در سال 2010، مارادونا در یک آگهی تبلیغاتی برای خانه مد فرانسوی لویی ویتون ظاهر شد. در این تبلیغ، او در یک بازی فوتبال روی میز با دیگر برندگان جام جهانی، یعنی پله و زین الدین زیدان، سرگرم شد.

دیگو مارادونا تبلیغ نوشابه برزیلی

در سال 2006، یک تبلیغ تلویزیونی برای نوشابه برزیلی Guaraná Antarctica، مارادونا را به عنوان یکی از اعضای تیم ملی برزیل به تصویر کشید. او در این تبلیغ پیراهن زرد به تن داشت و سرود ملی برزیل را با بازیکنان معروفی چون رونالدو و کاکا می خواند. در ادامه، او از خواب بیدار می شود و متوجه می شود که این یک کابوس پس از مصرف بیش از حد نوشیدنی بوده است. این تبلیغ پس از انتشار خود، جنجال زیادی در رسانه های آرژانتینی به وجود آورد.

دیگو مارادونا تیمارستان

علاقه اش به کوکائین به حدی افزایش یافت که او به کما رفت. درخواست های مکرر دختر چهار ساله اش برای ترک این ماده تاثیر کمی بر او گذاشت. در نهایت، برای ترک همیشگی کوکائین، او به یک مرکز درمانی روانی مراجعه کرد.

مرگ دیگو مارادونا

ایست قلبی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰، در خواب و بر اثر سکته قلبی جان خود را از دست داد. او تنها دو هفته قبل به دلیل لخته خون در مغزش در بیمارستان بستری شده بود و بعد از عمل جراحی ترخیص شده بود. پس از یک تشییع بزرگ با حضور جمعیت، او در قبرستانی در بوینس آیرس و در کنار مزار والدینش به خاک سپرده شد.

درگذشت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، افسانه فوتبال آرژانتین و جهان، در سن ۶۰ سالگی فوت کرد و وصیت نامه ای دارد که “اینفوبائه” بخشی از آن را منتشر کرده است.

این وصیت نامه که به طور رسمی ثبت شده، بیان می کند: “من، دیگو مارادونا، می خواهم در حالت سلامت جسمانی و ذهنی اعلام کنم که جسدم پس از وفات مومیایی شود. من مجسمه ای نمی خواهم و به آنها علاقه ای ندارم. بیشتر مجسمه هایی که از افراد ساخته اند، اصلاً هیچ تشابهی با آنها ندارند.”

نکته جالب این است که جسد مارادونا دفن شد، در حالی که مومیایی نشده بود.

قتل دیگو مارادونا

مارادونا را کشتند

در ماه مه 2021، هفت پزشک متخصص به دلیل مرگ مارادونا به قتل متهم شدند. این پزشکان به نقض وظایف خود در زمینه درمان او متهم بودند و در صورت محکومیت، ممکن است به مدت بین هشت تا 25 سال زندان محکوم شوند.

در تاریخ 25 ژوئن، روانپزشک آگوستینا کوساچوف توسط دفتر دادستانی سان ایسیدرو احضار شد و با یک بازجویی رسمی مواجه گردید. او موافقت کرد به بیش از 100 سؤال در مورد درمان پزشکی که برای مارادونا انجام شده بود پاسخ دهد.

پس از هفت ساعت بازجویی، وادیم میشانچوک، وکیل کوساچوف، به مطبوعات گفت که داروهای تجویزی کوساچوف نمی تواند وضعیت قلبی مارادونا را بدتر کند و هر گونه مسئولیتی در این مرگ را رد کرد.

قصور پزشکی دیگو مارادونا

در تاریخ 28 ژوئن، یک وکیل شاکی علیه کوساچوف، پزشک شخصی لئوپولدو لوکه، روانشناس کارلوس دیاز و دکتر نانسی فورلینی به خاطر ارتباط مستقیم با مرگ مارادونا از روی سهل انگاری، چندین حکم بازداشت درخواست کرد.

در 1 ژوئیه، دادستان های پرونده از درخواست قاضی برای صدور حکم بازداشت علیه همه متخصصان فوق الذکر خودداری کردند و آن را یک ترفند رسانه ای برای پرونده دانستند که همزمان با بازجویی پزشک شخصی لوکه مطرح شده بود.

در ژوئن 2022، یک قاضی حکم داد که هشت پرسنل پزشکی باید به دلیل قصور جنایی و قتل در رابطه با مرگ مارادونا محاکمه شوند.

قصور پزشکی در مرگ دیگو مارادونا

در تاریخ 18 آوریل 2023، دادگاه استیناف و ضمانت های سان ایسیدرو حکم ژوئن 2022 را تأیید کرد که در آن هشت پرسنل پزشکی، از جمله پزشک لئوپولدو لوکه و روان پزشک آگوستینا کوساچوف، باید به اتهام «قتل ساده با سوء نیت از پیش» محاکمه شوند. اگر متهمان مجرم شناخته شوند، با مجازات بین هشت تا 25 سال زندان مواجه خواهند شد.

در سپتامبر 2024، دادگاه جنایی در سان ایسیدرو تاریخ محاکمه لوکه، کوساچوف و سایر پرسنل پزشکی را برای 11 مارس 2025 تعیین کرد.

جسد دیگو مارادونا

خبرگزاری “رویترز” علت این موضوع را تأیید پدری دیگو مارادونا برای برخی از وراث خود اعلام کرد. اگرچه وکیل مارادونا قصد داشت به وصیت او عمل کند، اما دادستانی آرژانتین از این موضوع جلوگیری کرد.

تعداد ۶ نفر دیگر نیز در تلاشند تا اثبات کنند که دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، پدرشان است، علاوه بر ۵ فرزند رسمی او. بر اساس قوانین آرژانتین، حتی در صورت اثبات ادعای آن ها، حق ارث خواهند داشت.

جسد دیگو مارادونا در کاخ ریاست جمهوری

پس از آنکه تابوت دیگو مارادونا به مدت چند ساعت در کاخ ریاست جمهوری آرژانتین برای وداع قرار گرفت، جسد این اسطوره فوتبال دفن شد.

مراسم دفن او به صورت کاملاً خصوصی در آرامستان «بِیا ویستا» واقع در حومه بوینس آیرس برگزار شد و او در کنار خانواده اش و نزدیک والدینش، دالما و دیگو، به خاک سپرده شد.

این مراسم تحت تدابیر امنیتی سختگیرانه ای برگزار گردید و به مردم اجازه شرکت در آن داده نشد. در طول مسیر انتقال تابوت به محل دفن، مردم بارها مانع حرکت ماشین حامل تابوت مارادونا شدند، اما در نهایت آن خودرو به گورستان رسید.

قبلاً برخی از رسانه ها اعلام کرده بودند که جسد دیگو مارادونا در کاخ ریاست جمهوری دفن خواهد شد، اما این مکان تنها محلی برای وداع با دُن دیگو بود.

دالما و مرگ دیگو مارادونا

دالما، دختر دیگو مارادونا، بعد از مرگ پدرش، متنی احساسی و دلنشین خطاب به او منتشر کرد. در این متن، او احساسات عمیق و عشق خود را به پدرش ابراز کرد و به یادآوری لحظات مشترکشان پرداخت.

دالما در صفحه خود نوشت:

“من همیشه از مرگ می ترسیدم، اما امروز نه… زیرا می دانم آن لحظه ای خواهد بود که تو را می بینم و در آغوش می گیرم. دلم برایت تنگ شده. من اینجا را تحمل خواهم کرد، اما بدون آن تکه ای از قلبم که دیروز با خود بردی.

همانطور که همیشه از من می خواستی، من می خواهم از گل های مورد علاقه ات مراقبت کنم، زیرا تو همیشه مسئولیت های غیرممکن را به من می دادی. می خواهم زندگی را دوست داشته و از تو دفاع کنم. برای روزهای مشترک با تو متشکرم.

من نابود شدم اما به پیش خواهم رفت و آنجا منتظر من باش. ما می خواهیم دوباره یکدیگر را ببینیم و دوباره با هم با فریاد بخوانیم… خب… در حقیقت تو زیبا می خواندی و من فقط جیغ می کشیدم. دوستت دارم پدر. و اگر نوه ات بخواهد تماس تصویری، من از درون خواهم مرد. اما مطمئن باش که به او می گویم تو دقیقاً چه کسی بودی و قرار است برای همیشه باشی. دوست داشتن تو زیاد طول نکشید…”

این پیام نشان دهنده عمق عشق و وابستگی دالما به پدرش و همچنین دشواری های ناشی از فقدان او بود.

رونالدو و مرگ دیگو مارادونا

کریستیانو رونالدو، ستاره فوتبال پرتغال، با به اشتراک گذاشتن عکسی از خود و دیگو مارادونا در اینستاگرامش نوشت:

“امروز من از یک دوست وداع می گویم و دنیا از یک نبوغ جاودانه جدا می شود. یکی از بهترین ها، یک جادوگر فوق العاده. او به سرعت رفت، اما میراثی بی نهایت و یک خلأ را به جا گذاشت که هیچ گاه پر نخواهد شد. در آرامش باش. هرگز فراموش نخواهی شد.”

بارسلونا و مرگ دیگو مارادونا

اکانت توییتری باشگاه بارسلونا با انتشار عکسی از دیگو مارادونا نوشت:

«ممنون برای همه چیز دیگو».

لیونل مسی و مرگ دیگو مارادونا

لیونل مسی، که بسیاری او را رفیق مارادونا می دانند، با انتشار متنی در اینستاگرام به درگذشت مارادونا واکنش نشان داد. او نوشت:

“یک روز بسیار غم انگیز برای همه آرژانتینی ها و دنیای فوتبال، دیگو این دنیای فانی را ترک گفت اما او همچنان با ما باقی است زیرا جاودانه است. تسلیت من به کلیه اعضای خانواده و دوستانش. در سکوت استراحت کن دیگو.”

این واکنش ها نشان دهنده عشق و احترام عمیق جامعه فوتبال به مارادونا و تأثیر او بر نسل های مختلف بازیکنان و طرفداران بود.

مرگ دیگو مارادونا ناپولی

باشگاه ناپولی که در دوران حضور مارادونا موفقیت های چشمگیری را تجربه کرد، با انتشار عکسی از آن دوران نوشت: “خداحافظ دیگو؛ برای همیشه.”

مرگ دیگو مارادونا علی کریمی

در میان بازیکنان فوتبال ایران، علی کریمی به عنوان مارادونای آسیا شناخته می شود. او نیز با انتشار پستی در اینستاگرام به خبر فوت دیگو آرماندو مارادونا واکنش نشان داد.

مرگ دیگو مارادونا پاپ فرانسیس

پاپ فرانسیس در مصاحبه ای با روزنامه ایتالیایی “گاتزتا دلو اسپورت” درباره اسطوره فوتبال آرژانتین که به تازگی به دلیل ایست قلبی در سن ۶۰ سالگی درگذشت، گفت:

“در سال ۲۰۱۴ و در جریان بازی صلح، با دیگو مارادونا دیدار کردم. با کمال میل به یاد می آورم که او چه کارهای شایسته ای برای اسکولاس آکیورنتس، بنیادی که از نیازمندان در سراسر جهان حمایت می کند، انجام داد. مارادونا در زمین یک شاعر بود و قهرمانی که به میلیون ها نفر در آرژانتین و ناپولی شادی بخشید. او همچنین انسانی بسیار لطیف بود.”

پاپ فرانسیس مرگ دیگو مارادونا

وی ادامه داد: “یک یادآوری شخصی از جام جهانی ۱۹۸۶ دارم، جامی که آرژانتین به لطف درخشش مارادونا قهرمان شد. در آن زمان که دوره ای سخت برایم بود، من در فرانکفورت آلمان دانشجو بودم و در حال مطالعه زبان و جمع آوری مطالب برای پایان نامه ام بودم.

حتی نتوانستم بازی فینال جام جهانی را ببینم و فقط روز بعد از فینال بود که وقتی یکی از همکلاسی های ژاپنی ام در کلاس زبان آلمانی روی تخته سیاه نوشت “زنده باد آرژانتین”، تازه متوجه شدم که آرژانتین موفق به شکست آلمان غربی شده است.”

استادیوم سن پائولو و مرگ دیگو مارادونا

در ناپل، استادیوم سن پائولو – که در تاریخ ۴ دسامبر ۲۰۲۰ به طور رسمی به استادیوم دیگو آرماندو مارادونا تغییر نام یافت – در شب به افتخار مارادونا روشن شد. در این شب، تعداد زیادی از هواداران در بیرون استادیوم جمع شده و نقاشی های دیواری و آثار هنری را به عنوان ادای احترام به این اسطوره فوتبال به نمایش گذاشتند.

هم مالک باشگاه ناپولی، آئورلیو دی لاورنتیس، و هم شهردار ناپل، لوئیجی د ماجستریس، ابراز تمایل کردند که نام ورزشگاه به نام مارادونا تغییر یابد و این تصمیم به اتفاق آرا توسط شورای شهر ناپل تصویب شد.

یادبود دیگو مارادونا

در یک بیانیه رسمی در رسانه های اجتماعی، اتحادیه فوتبال آرژانتین “عمیق ترین اندوه خود را به خاطر درگذشت اسطوره مان” ابراز کرد و افزود: “شما همیشه در قلب ما خواهید بود.”

احترام یوفا به مرگ دیگو مارادونا

رئیس جمهور آرژانتین، آلبرتو فرناندز، سه روز عزای ملی اعلام کرد. یوفا و CONMEBOL اعلام کردند که هر بازی در لیگ قهرمانان، لیگ اروپا، کوپا لیبرتادورس و کوپا سودامریکانا قبل از شروع بازی یک لحظه سکوت خواهند داشت.

بازی بوکا جونیورز به احترام مارادونا به تعویق افتاد.

به تدریج، سایر کنفدراسیون ها در سرتاسر جهان نیز از این رویه پیروی کردند و در هر مسابقه یک دقیقه سکوت برقرار شد، که با بازی های لیگ قهرمانان آسیا آغاز شد.

علاوه بر یک دقیقه سکوت در سری آ، تصویری از مارادونا در دقیقه ۱۰ بازی بر روی صفحه نمایش استادیوم پخش شد.

ارثیه دیگو مارادونا

انتظار می رود ارثیه دیگو مارادونا به طور مساوی میان هشت فرزند او تقسیم شود. اما با توجه به نبود وصیت نامه، روزنامه نگاران و متخصصان حقوقی در آرژانتین معتقدند که تقسیم میراث او کار ساده ای نخواهد بود.

آن ها پیش بینی می کنند که یک درگیری طولانی در دادگاه آغاز خواهد شد و در این میان، اعضای خانواده به جان هم خواهند افتاد و وکلا در تلاشند تا ارزش واقعی دارایی های او را تعیین کنند. همچنین تست های دی ان ای و افرادی که ادعا می کنند فرزندان او هستند نیز به این معرکه افزوده خواهند شد.

الیاس کی یر خوفه، وکیل آرژانتینی در بوئنوس آیرس، به بی بی سی گفت: “انتظار دارم تقسیم ارث مارادونا پروسه ای آشوبناک و نامنظم باشد. به نظر من حل این موضوع مدتی زمان خواهد برد.”

وارثین دیگو مارادونا

پس از فوت دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، تعداد زیادی مدعی برای به دست آوردن دارایی های او وجود دارند.

نشریه “سان” گزارش داد که مارادونا دارای پنج فرزند رسمی است و هفت نفر دیگر نیز خود را به عنوان فرزندان او معرفی کرده اند. همچنین چهار خواهر دیگو به عنوان رقبای او برای دستیابی به دارایی های این اسطوره شناخته می شوند. ادعا می شود که ثروت دُن دیگو حدود ۴۰ میلیون یورو است که در حساب های بانکی در آرژانتین، سوئیس و امارات موجود می باشد.

یک منبع آگاه به نشریه “سان” گفت: “نبرد برای به دست آوردن دارایی های مارادونا تنها یک رقابت نیست، بلکه یک نبرد جهانی است. براساس قوانین آرژانتین، در صورت عدم وجود وصیت، کلیه وراث حقوقی به طور برابر سهم دارند. این قانون شامل فرزندانی نیز می شود که متوفی آن ها را مشاهده نکرده است.”

مرگ دیگو مارادونا

قبل از بازی ناپولی در لیگ اروپا مقابل ریژکا، یک روز پس از مرگ مارادونا، تمام بازیکنان ناپولی پیراهن هایی با نام “مارادونا 10” به تن کردند و پیش از آغاز بازی یک دقیقه سکوت به احترام او برگزار شد.

چهره های ورزشی از هر قاره در سراسر جهان به دیگو مارادونا ادای احترام کردند. افراد مشهور و سایر ورزشکاران از رشته های مختلف نیز به این اسطوره فوتبال ادای احترام کردند.

تغییر نام مدرسه به یاد دیگو مارادونا

در تاریخ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۰، مدرسه ورزش آدیتیا در باراسات، کلکته، هند، استادیوم کریکت خود را به نام مارادونا نامگذاری کرد. سه سال قبل، مارادونا یک کارگاه آموزشی با ۱۰۰ کودک در این استادیوم برگزار کرده بود و همچنین یک مسابقه خیریه در همان مکان با کاپیتان سابق کریکت هند، سوراو گانگولی، انجام داده بود.

فدراسیون فوتبال آرژانتین (AFA) نیز اعلام کرد که کوپا د لا لیگا حرفه ای ۲۰۲۰، که اولین فصل این مسابقات بود، به کوپا دیگو آرماندو مارادونا تغییر نام خواهد داد. در تاریخ ۲۸ نوامبر، جام چالش ملی PFF که متعلق به فدراسیون فوتبال پاکستان است، از مارادونا و ولی محمد تقدیر کرد.

پیراهن مشکی با نام مارادونا

در یک مسابقه آزمایشی اتحادیه راگبی بین آرژانتین و نیوزلند در تاریخ ۲۸ نوامبر، در حالی که تیم نیوزیلند برای اجرای هاکا صف کشیده بود، کاپیتان آن ها، سم کین، پیراهنی مشکی با نام مارادونا و شماره ۱۰ او را به نمایش گذاشت.

در تاریخ ۲۹ نوامبر، لیونل مسی هموطن خود در پیروزی خانگی ۴–۰ بارسلونا مقابل اوساسونا در لالیگا گلزنی کرد و گل خود را با نشان دادن پیراهن نیوولز اولد بویز که مارادونا آن را پوشیده بود، به او تقدیم کرد و سپس به آسمان اشاره کرد.

در تاریخ ۳۰ نوامبر، پس از باز شدن گل بوکا جونیورز مقابل نیوولز اولد بویز در La Bombonera، بازیکنان این باشگاه با قرار دادن پیراهن مارادونا در مقابل سوئیت خصوصی او که دخترش دالما در آن حضور داشت، ادای احترامی احساسی کردند.

موزه دیگو مارادونا

در دنیای فوتبال، هیچ کس به اندازه دیگو مارادونا زندگی پیچیده ای از دوران کودکی تا کنون نداشته است. او با درکی عمیق از فقر در محله های محروم بوینس آیرس، با استعدادش در زمین فوتبال به شهرت رسید و ثروت زیادی به دست آورد. مارادونا همچنین تجربه های متعددی از مواد مخدر را پشت سر گذاشت و به عنوان سرمربی تیم ملی آرژانتین فعالیت کرد. او با هزاران واقعه فوتبالی و غیر فوتبالی روبرو شد و در ناحیه ای بزرگ شد که امروزه به محلی برای تماشای مردم تبدیل شده است.

دیگو مارادونا موزه

خانه ای که مارادونا در دوران نوجوانی اش در بوینس آیرس رویای فوتبالیست شدن را در آن پرورش داد، اکنون به طور کامل بازسازی شده و به عنوان موزه ای از زندگی و دستاوردهای او مورد استفاده قرار می گیرد.

این مکان به یادگار، جایی است که مارادونا در آن به تصور رسیدن به شهرت و موفقیت در فوتبال پرداخته است. این خانه می تواند الگویی برای بسیاری از جوانان نیازمند بوینس آیرس در مسیر پیشرفت باشد. به ویژه پس از درگذشت دُن دیگو در ۶۰ سالگی، این مکان بیشتر از همیشه مورد توجه قرار خواهد گرفت.

ورودی موزه دیگو مارادونا

برای ورود به خانه مارادونا، لازم است مبلغی به عنوان ورودی پرداخت کنید. این مکان یادآور خاطرات مارادونا از دهه ۷۰ میلادی و امضای اولین قرارداد حرفه ای اش در سال ۱۹۷۸ است.

مارادونا گروه راک

تعداد زیادی از هنرمندان آرژانتینی برای گرامیداشت دیگو مارادونا آهنگ هایی را اجرا کرده اند، از جمله:

«La Mano de Dios» از El Potro Rodrigo

«Maradona» از Para siempre Diego

«Diego Forever» از Los Ratones Paranoicos

«Francotirador» از Garadoac

«سنت مارادونا» اثر مانو نگرالا

«Vida Tombola» از مانو چائو

«دیگو مارادونا شکیر» (شکیرا)

«دیگو مارادونا Waka Waka» (شکیرا)

«دیگو مارادونا موزیک ویدیو شکیرا»

مارادونا در موزیک ویدیوی آهنگ Waka Waka که در جام جهانی 2010 توسط شکیرا اجرا شد، به همراه تصاویری از جشن های او در جام جهانی 1986 آرژانتین به نمایش درآمد.

دیگو مارادونا بازی ویدیویی

در سال 2017، مارادونا به عنوان یک بازیکن افسانه ای در بازی های ویدیویی فوتبال FIFA 18 و Pro Evolution Soccer 2018 معرفی گردید.

در سال 2019، فیلم مستندی با عنوان «دیگو مارادونا» توسط آصف کاپادیا، کارگردان برنده جوایز اسکار و بافتا، که پیش از این فیلم های «امی» (درباره خواننده امی واینهاوس) و «سنا» (درباره راننده اتومبیل رانی آیرتون سنا) را ساخته بود، منتشر شد.

مصاحبه دیگو مارادونا

جملات برگزیده دیگو مارادونا:

مادرم همیشه بر این باور است که من بهترین هستم و من نیز به گونه ای تربیت شدم که همیشه به گفته های او ایمان داشته باشم. (از مصاحبه ها)

موفقیت افراد نتیجه ی تلاش و سخت کوشی آن هاست و شانس هیچ ارتباطی با موفقیت ندارد. (از مصاحبه ها)

تماشای توپ و دویدن به دنبالش، من را به شادترین انسان روی زمین تبدیل می کند. (از مصاحبه ها)

نظرسنجی IMG درباره دیگو مارادونا

در سال 1984، یک نظرسنجی از IMG دیگو مارادونا را به عنوان “شناخته شده ترین فرد در جهان” معرفی کرد.

فیلم زندگی دیگو مارادونا

فیلم قهرمان دیگو مارادونا

«قهرمان» (Hero) عنوان یک مستند زندگی نامه ای به کارگردانی مایکل کین است که به بررسی زندگی حرفه ای مارادونا، به ویژه گل معروف او به نام «دست خدا» در بازی مقابل انگلیس می پردازد. این مستند در سال 1987 تولید شده و جزو مستندهای رسمی مسابقات جام جهانی به شمار می آید.

مستند دیگو مارادونا

مستند «دیگو مارادونا» (Diego Maradona) از دیگر آثار زندگی نامه ای درباره این قهرمان بزرگ تاریخ ورزش است. آصف کاپادیا، کارگردان این مستند، در آن به فراز و نشیب های زندگی حرفه ای مارادونا در تیم ناپولی تمرکز دارد.

عاشق مارادونا:

«عاشق مارادونا» (Loving Maradona) نیز یکی دیگر از مستندهای شناخته شده درباره زندگی مارادونا است که در سال 2007 تولید شده است. خاویر مارتین وازکز، کارگردان این مستند، علاوه بر بررسی زندگی حرفه ای مارادونا، به دیدگاه های سیاسی او و همچنین حضورش در کوبا و ملاقات با شخصیت های انقلابی نیز پرداخته است.

فیلم های دیگری نیز در مورد مارادونا وجود دارند، از جمله: «مارادونا، مانو د دیوس» (مارادونا، دست خدا)، «آماندو مارادونا» (مارادونای دوست داشتنی)، و «مارادونا» ساخته کوستوریکا. در مارس 1981، کوئین در حین کنسرت مارادونا در پشت صحنه استادیوم ولز سارسفیلد با او آشنا شدند.

کتاب ال دیگو دیگو مارادونا

کتاب «ال دیگو» (Maradona: The Autobiography of Soccer’s Greatest and Most Controversial Star) یکی از مشهورترین خودزندگی نامه های ورزشی در دنیا است و به روایت اسطوره بزرگ و به یادماندنی فوتبال، دیگو مارادونا می پردازد.

در این اثر، شاهد شرح بی واسطه ای از وقایع و خاطراتی هستیم که این بازیکن و مربی بزرگ آرژانتینی به تصویر کشیده است. او با این روایت، خواننده جهانی را با زوایای مختلف زندگی اش و همچنین چالش های مسیر زندگی پرفراز و نشیبش آشنا می کند. نویسنده این کتاب، “ارنستو چرکسی بیالو” است.

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا فوتبالیست

عکس خانوادگی دیگو مارادونا

عکس دیگو  مارادونا و همسرش

عکس دیگو مارادونا و فرزندانش

عکس ماشین های دیگو مارادونا

کتاب مارادونا دیگو مارادونا

در بخشی از این کتاب آمده است:

“در نوزده سالگی، مدت ها قبل از آنکه به تعبیر ادواردو گالیانو به “خدای کثیف و گناهکار” تبدیل شود، قهرمان جام جهانی جوانان زیر بیست سال در ژاپن شد. تا آن زمان، وانت راستروخِرو دیگر به تاریخ پیوسته بود. مارادونا حالا خود ماشین باز قهاری شده بود که هر ماشین برایش در حکم یک کارت ویزیت بود؛ ویژگی ای آرژانتینی که تا پایان عمر در وجودش باقی ماند.

هواداران به پاس لحظات خوشی که او به آن ها هدیه کرده بود، تصمیم گرفتند با جمع آوری پول برایش ماشین بخرند: یک مرسدس بنز شیک قرمز 500 اس ال سی با قدرت 237 اسب بخار؛ هدیه ای دیگر به نشانه ی قدردانی.”

دیگو مارادونا در کتاب کمیک آرژانتینی

مارادونا در کتاب کمیک آرژانتینی «El Cazador de Aventuras» در بسیاری از کمیک ها حضور داشت. پس از پایان این مجموعه، نویسندگان تصمیم به تولید یک کتاب مصور جدید با عنوان «El Die» گرفتند که مارادونا به عنوان شخصیت اصلی آن در نظر گرفته شد.

لقب دیگو مارادونا

طرفداران مارادونا انواع لقب های محبت آمیز را به او نسبت می دادند، از جمله «دیوس» که در زبان اسپانیایی به معنای خدا است.

جمله معروف دیگو مارادونا

سخن معروف دیگو مارادونا

“اگر بمیرم، باز هم می خواهم متولد شوم و دوباره فوتبالیست شوم. دوباره می خواهم دیگو آرماندو مارادونا باشم.”

بدنامی دیگو مارادونا

مارادونا به دلیل رژیم غذایی نامناسب و شیوه زندگی افراطی اش خارج از زمین، از جمله استفاده از داروهای غیرقانونی و سوء مصرف الکل، که به همراه مسائل شخصی اش، متابولیسم، داروهایی که برایش تجویز می شد، و دوره های کاهش وزن و بی تحرکی قابل توجه، بدنام بود. با پیشرفت حرفه اش، فقدان انضباط و مشکلاتش در زندگی شخصی پرتلاطم به عقیده برخی، تأثیر منفی بر عملکرد و طول عمر او در سال های پایانی دوران بازی اش گذاشته است.

بت دیگو مارادونا

در فیلم آرژانتینی «پسر عروس» (El hijo de la novia)، شخصی که خود را شبیه یک کشیش کاتولیک می کند، به یکی از مشتریان بار می گوید: «او را بت کردند و سپس به صلیب کشیدند». وقتی یکی از دوستانش او را به خاطر این که این شوخی را زیاده روی کرده سرزنش می کند، کشیش تقلبی پاسخ می دهد: “اما من در مورد مارادونا صحبت می کردم.” او همچنین در فیلم «El camino de San Diego» موضوع بحث است، هرچند که خودش تنها در تصاویر آرشیوی ظاهر می شود.

اسطوره دیگو مارادونا

زمانی که مارادونا از فوتبال فعال بازنشسته شد، آرژانتین را با ضربه ای روحی ترک کرد. او چیزی فراتر از یک فوتبالیست بزرگ بود؛ مارادونا به عنوان یک عامل جبرانی ویژه برای کشوری که در سال های گذشته دیکتاتوری های نظامی و انواع سرخوردگی های اجتماعی را تجربه کرده بود، شناخته می شود.

او به آرژانتینی ها راهی برای خروج از ناامیدی جمعی شان پیشنهاد کرد و به همین دلیل، مردم این کشور او را به عنوان یک شخصیت الهی دوست دارند.

از سال 1986، نام مارادونا در خارج از کشور، حتی در مکان های دورافتاده، به وفور شنیده می شود. ارتش تارتان نسخه ای از «Hokey Cokey» را به افتخار گل معروف «دست خدا» در برابر انگلیس می خواند. در آرژانتین، مارادونا معمولاً با عباراتی که مختص اسطوره هاست، مورد خطاب قرار می گیرد.

کلیسای مارادونا

در روزاریو، آرژانتین، مردم محلی مذهب تقلیدی به نام “کلیسای مارادونا” را سازماندهی کردند. این سازمان بسیاری از عناصر سنت مسیحی، از جمله کریسمس و نیایش ها را دوباره فرموله کرده و به جای آن جزئیات مربوط به مارادونا را منعکس می کند. این کلیسا با 200 عضو موسس آغاز به کار کرد و ده ها هزار نفر دیگر نیز از طریق وب سایت رسمی کلیسا به عضویت آن درآمده اند.

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس های دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا

عکس جذاب دیگو مارادونا

والپیپردیگو مارادونا

دیگو مارادونا والپیپر

والپیپر دیگو مارادونا فوتبالی 2025

Diego Maradona wallpaper hd

Diego Maradona wallpaper

شبکه های اجتماعی دیگو مارادونا

پیج اینستاگرام دیگو مارادونا

فیسبوک دیگ مارادونا

توییتر دیگو مادادونا

آدرس پیج دیگو مارادونا در شبکه اجتماعی اینستاگرام: maradona@

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان جهان 1979

اودر سن 18 سالگی، مارادونا در مسابقات قهرمانی جوانان جهان که در سال 1979 در ژاپن برگزار شد، شرکت کرد و به عنوان ستاره این مسابقات شناخته شد. او در پیروزی 3-1 آرژانتین مقابل اتحاد جماهیر شوروی عملکرد درخشانی داشت و در مجموع شش گل در شش بازی این رقابت ها به ثمر رساند.

در تاریخ 2 ژوئن 1979، مارادونا اولین گل ملی بزرگسالان خود را در پیروزی 3-1 آرژانتین مقابل اسکاتلند در همپدن پارک به ثمر رساند. او همچنین در دو بازی کوپا آمریکا در آگوست 1979 برای آرژانتین به میدان رفت؛ ابتدا در دیدار باخت 2-1 مقابل برزیل و سپس در پیروزی 3-0 برابر بولیوی که در این بازی گل سوم تیمش را به ثمر رساند.

دیگو مارادونا کوپا آمه ریکا 1979

دیگو مارادونا کوپا ریکا

مارادونا در کوپا آمریکا 1979 شرکت کرد، جایی که تیم آرژانتین نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد و در مرحله اول مسابقات حذف شد. او در آخرین بازی اش با زدن یک گل در پیروزی 3-0 مقابل بولیوی، از این رقابت ها کنار رفت.

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان 1979

سپ بلاتر، رئیس فیفا، سی سال بعد از تأثیر بازی های مارادونا در سال 1979 صحبت کرد و اظهار داشت: “همه درباره دیگو آرماندو مارادونا نظری دارند و این موضوع از زمان بازی او وجود داشته است. واضح ترین یادآوری من از این استعداد فوق العاده به دومین دوره جام جهانی فوتبال زیر 20 سال در ژاپن مربوط می شود.”

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان

مارادونا و هموطنش لیونل مسی، تنها بازیکنانی هستند که موفق به کسب توپ طلا در هر دو جام جهانی زیر 20 سال و جام جهانی فوتبال شده اند. مارادونا این موفقیت را در سال های 1979 و 1986 به دست آورد، در حالی که مسی در سال های 2005 و 2014 (و دوباره در سال 2022) از او الگو گرفت.

پست دیگو مارادونا

دیگو مارادونا هافبک

دیگو مارادونا پست

هافبک میانی – هافبک مهاجم

دیگو مارادونا هافبک مهاجم

اومارادونا در تاریخ 27 فوریه 1977، تنها چهار ماه پس از نخستین بازی حرفه ای اش برای آرژانتینوس جونیورز، در 16 سالگی اولین بازی ملی خود را مقابل مجارستان انجام داد.

او به دلیل احساس مربی اش، سزار لوئیس منوتی، مبنی بر اینکه در سن 17 سالگی هنوز خیلی جوان است، از تیم ملی آرژانتین برای شرکت در جام جهانی 1978 کنار گذاشته شد. اما در تاریخ 3 نوامبر 1978، چند روز پس از رسیدن به 18 سالگی، مارادونا برای تیم زیر 20 سال آرژانتین در یک بازی دوستانه مقابل نیویورک کاسموس به مربیگری فرانتس بکن باوئر به میدان رفت و در این بازی که با نتیجه 2-1 به نفع آرژانتین پایان یافت، دو گل به ثمر رساند.

دیگو مارادونا جام جهانی 1982

مارادونا اولین تورنمنت جام جهانی خود را در سال 1982 در اسپانیا برگزار کرد. در بازی افتتاحیه این جام، آرژانتین، مدافع عنوان قهرمانی، در نیوکمپ بارسلونا به مصاف بلژیک رفت، اما مارادونا نتوانست انتظارات را برآورده کند و تیمش با نتیجه 1–0 شکست خورد.

اگرچه آرژانتین در ادامه توانست مجارستان و السالوادور را به طور قانع کننده ای در آلیکانته شکست دهد و به دور دوم صعود کند، اما تنش های داخلی در تیم وجود داشت و بازیکنان جوان تر و کم تجربه تر با بازیکنان مسن تر و با تجربه تر اختلاف نظر داشتند.

دیگو مارادونا آرژانتین 1982

تیم آرژانتین با حضور بازیکنانی چون ماریو کمپس، اسوالدو آردیلس، رامون دیاز، دانیل برتونی، آلبرتو تارانتینی، اوبالدو فیلول و دانیل پاسارلا، در دور دوم جام جهانی با شکست از برزیل و قهرمان نهایی، ایتالیا، به پایان رسید. مسابقه ای که آرژانتین مقابل ایتالیا در استادیوم ساریا بارسلونا انجام داد، به خاطر رفتار تهاجمی کلودیو جنتیله با مارادونا مشهور است و در نهایت ایتالیا موفق شد آرژانتین را با نتیجه 2–1 شکست دهد.

مارادونا در تمام پنج بازی بدون تعویض به میدان رفت و در بازی مقابل مجارستان دو گل به ثمر رساند. او در این پنج مسابقه مکرراً مورد خطا قرار گرفت، به ویژه در آخرین بازی مقابل برزیل در ساریا، که تحت تأثیر داوری ضعیف و خطاهای خشونت آمیز قرار گرفت. در حالی که آرژانتین با نتیجه 3–0 مقابل برزیل شکست خورده بود، خلق و خوی مارادونا تحت فشار قرار گرفت و او به خاطر یک خطای تلافی جویانه جدی علیه باتیستا در پنج دقیقه پایانی بازی اخراج شد.

دیگو مارادونا تیم ملی آرژانتین

دیگو مارادونا کاپیتان 1986

سه تا از پاس گل های او در بازی افتتاحیه مقابل کره جنوبی در ورزشگاه المپیکو یونیورسیتریو در مکزیکو سیتی به ثبت رسید. اولین گل او در این مسابقات در بازی دوم گروهی در پوئبلا برابر ایتالیا به ثمر رسید. آرژانتین در دور اول حذفی نیز اروگوئه را حذف کرد و سپس در ورزشگاه آزتکا، باز هم در مکزیکو سیتی، به مصاف انگلیس رفت.

دیگو مارادونا دست خدا

دست خدا دیگو مارادونا

این مسابقه در پس زمینه جنگ فالکلند میان آرژانتین و بریتانیا برگزار شد. بازی های تکراری نشان داد که گل اول با ضربه زدن به توپ با دست به ثمر رسیده است. مارادونا که به بداخلاقی معروف بود، این لحظه را این گونه توصیف کرد: «کمی با سر مارادونا و کمی با دست خدا». به همین دلیل، این گل به “دست خدا” معروف شد.

در نهایت، در تاریخ 22 آگوست 2005، مارادونا در برنامه تلویزیونی خود اعتراف کرد که او عمداً با دست به توپ ضربه زده و هیچ تماسی با سرش برقرار نشده است و بلافاصله متوجه شد که این گل نامشروع است. این واقعه به عنوان یک شکست بین المللی در تاریخ جام جهانی شناخته می شود و باعث خشم بازیکنان انگلیسی شد.

دیگو مارادونا نیمه فرشته نیمه شیطان

 پس از به ثمر رساندن دو گل متضاد در پیروزی 2-1 آرژانتین در مرحله یک چهارم نهایی مقابل انگلیس، افسانه مارادونا به طور کامل تثبیت شد. شکوه و زیبایی گل دوم او و جنجال برانگیزی گل اولش موجب شد که روزنامه فرانسوی L’Équipe او را به عنوان “نیمه فرشته، نیمه شیطان” توصیف کند.

دیگو مارادونا گل قرن

گل قرن دیگو مارادونا

 این گل در یک نظرسنجی آنلاین که در سال 2002 توسط فیفا برگزار شد، به عنوان “گل قرن” انتخاب شد. همچنین، در نظرسنجی دیگری که در همان سال توسط کانال 4 در بریتانیا انجام شد، عملکرد مارادونا در رتبه ششم فهرست 100 لحظه برتر ورزشی قرار گرفت.

مارادونا این موفقیت را با زدن دو گل دیگر در دیدار نیمه نهایی مقابل بلژیک در ورزشگاه آزتکا دنبال کرد، که یکی از این گل ها با یک دریبل عالی به ثمر رسید. در دیدار پایانی، آلمان غربی تلاش کرد تا او را با دو بازیکن مهار کند، اما در دقیقه 84، مارادونا توانست از لوتار ماتئوس، بازیکن آلمان غربی فاصله بگیرد و پاس نهایی را به خورخه بوروچاگا برای گل پیروزی ارسال کند. آرژانتین در نهایت با نتیجه 3-2 آلمان غربی را در برابر 115000 هوادار در ورزشگاه آزتکا شکست داد و مارادونا به عنوان کاپیتان، جام جهانی را بالای سر برد.

دیگو مارادونا انگلیس

گل دیگو مارادونا به انگلیس

گل دوم مارادونا، تنها 4 دقیقه پس از گل جنجالی، توسط فیفا به عنوان بهترین گل تاریخ جام جهانی انتخاب شد. او توپ را در نیمه خود دریافت کرد، به دور خود چرخید و با 11 لمس، بیش از نیمی از طول زمین را دوید. در این مسیر، او موفق شد پنج بازیکن انگلیسی (پیتر بردزلی، استیو هاج، پیتر رید، تری بوچر و تری فنویک) را دریبل کند و سپس با عبور از دروازه بان پیتر شیلتون، توپ را به زیبایی وارد دروازه کند.

دیگو مارادونا زین الدین زیدان

زین الدین زیدان، که در سن 14 سالگی جام جهانی 1986 را تماشا می کرد، اظهار داشت که مارادونا “در سطح دیگری بود”. به عنوان ادای احترام به او، مقامات استادیوم آزتکا مجسمه ای از مارادونا ساختند که در حال به ثمر رساندن “گل قرن” بود و آن را در ورودی استادیوم قرار دادند.

پس از پیروزی در فینال مقابل آلمان غربی، مارادونا جام جهانی فوتبال را در دستانش گرفت. با توجه به عملکرد فوق العاده او در جام جهانی 1986 مکزیک، در سال 2014، راجر بنت از ESPN FC آن را به عنوان “فوق العاده ترین عملکردی که یک جام جهانی تا به حال شاهد بوده است” توصیف کرد. در حالی که کوین باکستر از لس آنجلس تایمز آن را “یکی از بهترین عملکردهای فردی در تاریخ مسابقات” نامید و در مقاله ای در واشنگتن پست نیز به آن اشاره شد که به عنوان “بهترین گل در تاریخ مسابقات” شناخته شده است.

دیگو مارادونا آرژانتین 2002

در طول مسابقات، مارادونا بیش از نیمی از شوت های آرژانتین را انجام داد یا ایجاد کرد و با 90 دریبل برتر، سه برابر بیشتر از هر بازیکن دیگری در مسابقات عمل کرد. او همچنین 53 بار خطا شد و تیمش دو برابر بیشتر از هر بازیکنی ضربات آزاد به دست آورد.

مارادونا ده گل از 14 گل آرژانتین را به ثمر رساند یا پاس گل داد. در پایان جام جهانی، او با رای اتفاق آرا به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت شناخته شد و توپ طلا را دریافت کرد. به طور گسترده ای تصور می شد که او تقریباً به تنهایی جام جهانی را برای آرژانتین به ارمغان آورده است، هرچند که او بعداً بیان کرد که کاملاً با این ادعا موافق نیست.

دیگو مارادونا کوپا آمریکا 1987

دیگو مارادونا کوپا آمریکا

در کوپا آمه ریکا 1987 که در آرژانتین برگزار شد، مارادونا در چهار بازی سه گل به ثمر رساند، از جمله دو گل در پیروزی 3-0 مقابل اکوادور. با این حال، آرژانتین در نیمه نهایی با نتیجه 0-1 مقابل تیم قهرمان، اروگوئه، شکست خورد.

در کوپا آمه ریکا 1989 که در برزیل برگزار شد، مارادونا در شش بازی شرکت کرد، اما نتوانست گلی به ثمر برساند. آرژانتین در این مسابقات به مقام سوم دست یافت.

دیگو مارادونا بهترین گل تاریخ

در سال 2002، راسل توماس از گاردین گل دوم مارادونا در برابر انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 1986 را به عنوان “مسلماً بهترین گل فردی تاریخ فوتبال” توصیف کرد. در مقاله ای که در سال 2018 برای Sportsnet نوشت، او افزود: “هیچ بازیکن دیگری، حتی پل در سال 1958 یا پائولو روسی در سال 1982، مانند مارادونا در مکزیک بر یک مسابقه تسلط نداشتند.”

او همچنین در ادامه درباره عملکرد مارادونا اظهار داشت که این هنرمند درخشان آرژانتینی به تنهایی دومین جام جهانی را به کشورش هدیه داد. در مورد دو گل به یاد ماندنی او در برابر انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی، توماس گفت: “بله، دست مارادونا بود و نه دست خدا، که گل اول را به ثمر رساند. این یک هنر ناب بود.”

دیگو مارادونا ضربات پنالتی

در مرحله یک چهارم نهایی، آرژانتین در فلورانس با یوگسلاوی روبرو شد. این بازی پس از 120 دقیقه با نتیجه 0-0 به پایان رسید و آرژانتین در ضربات پنالتی به پیروزی رسید، هرچند که ضربه مارادونا، که به سمت راست دروازه بان شوت شد، مهار گردید.

دیگو مارادونا جام جهانی 1990

مارادونا در جام جهانی 1990 که در ایتالیا برگزار شد، دوباره به عنوان کاپیتان آرژانتین انتخاب شد و امیدوار بود که بتواند به فینال دیگری دست یابد. با این حال، آسیب دیدگی مچ پا بر عملکرد کلی او تأثیر گذاشت و او نسبت به چهار سال قبل تسلط کمتری داشت. به علاوه، تیم سه بازیکن از بهترین های خود را به دلیل مصدومیت از دست داد.

آرژانتین پس از شکست در اولین بازی اش برابر کامرون در سن سیرو میلان، تقریباً از مرحله گروهی حذف شد و تنها در رده سوم گروه خود قرار گرفت. در بازی دور یک شانزدهم نهایی مقابل برزیل در تورین، کلودیو کانیگیا با پاس مارادونا تنها گل بازی را به ثمر رساند.

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی 1993

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی

دیگو مارادونا آرتمیو فرانچی

در 24 فوریه 1993، مارادونا به تیم ملی آرژانتین بازگشت و در بازی جام آرتمیو فرانکی در مار دل پلاتا مقابل دانمارک به میدان رفت. این بازی پس از تساوی 1-1 به ضربات پنالتی کشیده شد و آرژانتین با نتیجه 5-4 پیروز شد.

دیگو مارادونا استادیوم سن پایولو

بازی نیمه نهایی مقابل ایتالیا، میزبان، در ورزشگاه سن پائولو در ناپل برگزار شد و پس از تساوی 1-1 به ضربات پنالتی کشیده شد. اما این بار مارادونا با تلاش خود موفق عمل کرد و با جسارت، توپ را با یک شوت تقریباً دقیق از ضربه ناموفق خود در دور قبل به درون دروازه فرستاد.

دیگو مارادونا سن پائولو

در فینال در رم، آرژانتین با نتیجه 1-0 به آلمان غربی باخت. تنها گل این بازی به وسیله آندریاس برهمه در دقیقه 85 به ثمر رسید که یک پنالتی بحث برانگیز بود و پس از خطای رودی وولر اعلام شد. با سوت پایان، مارادونا به گریه افتاد و داور را مقصر شکست تیمش دانست.

دیگو مارادونا جام جهانی 1994

در جام جهانی 1994 که در ایالات متحده برگزار شد، مارادونا تنها در دو بازی شرکت کرد (هر دو در استادیوم فاکسبورو نزدیک بوستون) و یک گل در مقابل یونان به ثمر رساند. اما پس از اینکه در آزمایش دوپینگ به دلیل استفاده از افدرین رد شد، به خانه فرستاده شد.

مارادونا جام جهانی 1994

پس از به ثمر رساندن گل سوم آرژانتین در برابر یونان، مارادونا یکی از جالب ترین جشن های گل در تاریخ جام جهانی را به نمایش گذاشت. او با شادی کامل از بازگشتش به فوتبال بین المللی، با چهره ای شاداب و چشمان برآمده به سمت یکی از دوربین های کناری می دوید.

دوپینگ دیگو مارادونا

دیگو مارادونا دوپینگ

مارادونا در زندگی نامه اش ادعا کرد که نتیجه آزمایش دوپینگ به دلیل مصرف نوشیدنی انرژی زای Rip Fuel توسط مربی شخصی اش بوده است. او توضیح داد که نسخه آمریکایی این نوشیدنی، بر خلاف نسخه آرژانتینی، حاوی ماده شیمیایی افدرین بود و مربی اش به طور ناخواسته فرمول آمریکایی را خریداری کرده بود، زیرا دوز آرژانتینی او تمام شده بود.

فیفا او را از ایالات متحده اخراج کرد و آرژانتین در دور یک هشتم نهایی به دست رومانی در لس آنجلس حذف شد. بدون حضور مارادونا، تیم عملکرد ضعیف تری داشت، حتی با وجود بازیکنانی چون گابریل باتیستوتا و کلودیو کانیجیا در ترکیب.

گل ملی مارادونا 

این گل، آخرین گل بین المللی مارادونا برای آرژانتین بود. در بازی دوم، که پیروزی 2-1 مقابل نیجریه بود و قرار بود آخرین بازی او برای آرژانتین باشد، او هر دو گل تیمش را به ثمر رساند؛ گل دوم نیز با یک پاس گل به کانیجیا ثبت شد. این دو نمایش، از عملکرد بسیار قوی تیم آرژانتین در آن مسابقه حکایت داشت.

دیگو مارادونا بازیساز

بازیساز دیگو مارادونا

مارادونا که در رسانه ها به عنوان یک “شماره 10 کلاسیک” شناخته می شود، یک بازیساز سنتی بود که معمولاً در نقش آزاد بازی می کرد. او یا به عنوان هافبک تهاجمی در پشت مهاجمان و یا به عنوان مهاجم دوم در خط حمله، بازی می کرد.

تست مواد مخدر دیگو مارادونا

مارادونا همچنین به طور جداگانه ادعا کرد که با فیفا توافق کرده بود تا این موضوع نادیده گرفته شود و به او اجازه داده شود قبل از مسابقه از این دارو برای کاهش وزن استفاده کند تا بتواند بازی کند. تست ناموفق دوپینگ او در جام جهانی 1994، نشان دهنده پایان دوران بین المللی اش بود که 17 سال به طول انجامید و در این مدت 34 گل از 91 بازی به ثمر رساند.

دیگو مارادونا فیفا 2020

در نظرسنجی ای که توسط فیفا برگزار شد، مارادونا به همراه پله برنده جایزه بهترین بازیکن قرن بیستم میلادی شد. او با نمایش خیره کننده اش در جام جهانی ۱۹۸۶، تیم ملی آرژانتین را به قهرمانی هدایت کرد.

استعداد، تکنیک، چابکی، دید فوق العاده، پاس های دقیق، مهارت در کنترل توپ و دریبل زنی غیرقابل مهار مارادونا باعث شد تا علی رغم قامت کوتاهش، در دنیای فوتبال برجسته باشد و به او لقب “پسر طلایی” (به اسپانیایی: El Pibe de Oro) داده شود.

دیگو مارادونا پسر طلایی

پسر طلایی دیگو مارادونا 

مارادونا که به عنوان یک استعداد زودرس شناخته می شد، لقب “ال پیبه د اورو” (پسر طلایی) را دریافت کرد؛ نامی که در طول دوران حرفه ای اش با او همراه بود. او به خاطر توانایی های دریبلینگ، بینش، کنترل نزدیک توپ، پاس های دقیق و خلاقیتش شهرت داشت و به عنوان یکی از ماهرترین بازیکنان در این ورزش شناخته می شد.

او بدنی جمع و جور داشت و با پاهای قوی، مرکز ثقل پایین و تعادل عالی، می توانست فشارهای بدنی را حین دویدن با توپ به خوبی تحمل کند، حتی با وجود جثه کوچکش. شتاب، پاهای سریع و چابکی او، همراه با مهارت های دریبلینگ و کنترل نزدیک، به او این امکان را می داد که به سرعت جهت حرکت خود را تغییر دهد.

اولین قرارداد دیگو مارادونا

در قسمتی از موزه دیگو، ویترینی وجود دارد که برخی از افتخارات او در آن نگهداری می شود. این افتخارات شامل نخستین برگه قرارداد حرفه ای مارادونا با باشگاه آرژانتینیوس جونیورز است که نام پدرش به طور ویژه ای در آن نمایان شده است. این خانه در سال ۲۰۱۶ به همت پرس به موزه تبدیل شد تا به عنوان محلی برای کسب درآمد و شناساندن بیشتر مارادونا و باشگاه ابتدایی اش مورد استفاده قرار گیرد.

دیگو مارادونا جام جهانی

در جام جهانی ۱۹۸۲، علی رغم نمایش های دیدنی، مارادونا به دلیل یک حرکت غیرورزشی در دیدار برابر برزیل در مرحله دوم از زمین اخراج شد و بدین ترتیب، آرژانتین بدون او از این رقابت ها خداحافظی کرد. چهار سال بعد، در جام جهانی ۱۹۸۶ که در مکزیک برگزار شد، مارادونا فوتبال زیبای خود را به نمایش گذاشت.

دیگو مارادونا تیم ملی

در اوج حساسیت های این جام، دو تیم آرژانتین و انگلستان در مرحله یک چهارم نهایی به مصاف هم رفتند. جنگ فالکلند در این میدان ورزشی به منصه ظهور رسید و مارادونا با به ثمر رساندن دو گل تاریخی، موجب پیروزی آرژانتین شد.

نخستین گل مسابقه را مارادونا در ابتدای نیمه دوم با دست به ثمر رساند و چند دقیقه بعد، در میانه میدان صاحب توپ شد و با دریبل زدن هفت بازیکن انگلیسی، توپ را وارد دروازه پیتر شیلتون (دروازه بان انگلستان) کرد.

دیگو مارادونا جام 1986

هنرنمایی فوق العاده مارادونا، آرژانتین را به قهرمانی جهان در سال ۱۹۸۶ رساند. او همچنین توانست باشگاه ناپولی ایتالیا را دو بار در سال های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ به مقام قهرمانی لیگ ایتالیا برساند و در سال ۱۹۹۰ نیز با این تیم، جام یوفا را فتح کند.

آرژانتین دیگو مارادونا

در جام جهانی ۱۹۹۰ که به میزبانی ایتالیا برگزار می شد، تیم آرژانتین به کمک مارادونا توانست ایتالیا میزبان را در مرحله نیمه نهایی در ورزشگاه شهر ناپل شکست دهد. با این حال، آرژانتین در دیدار نهایی نتوانست مانند دوره قبلی جام جهانی بر آلمان غلبه کند و با کسب عنوان دوم، به خانه بازگشت.

در این جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰، مارادونا از هواداران باشگاه فوتبال ناپولی خواست تا با توجه به تبعیض ها و فقر موجود در جنوب ایتالیا، در بازی ایتالیا-آرژانتین از تیم ملی آرژانتین حمایت کنند.

زندگی حرفه ای دیگو مارادونا

مارادونا از سن هشت سالگی با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در مکان های عمومی تلاش می کرد تا بخشی از هزینه های خانواده فقیرش را تأمین کند. او در دوران جوانی با درخشش خود در تیم بوکا جونیورز آغاز کرد و پس از آن به بارسلونای اسپانیا منتقل شد، جایی که با این تیم موفق به کسب مقام قهرمانی در جام حذفی اسپانیا گردید.

دیگو مارادونا آرژانتینوس جونیورز

در 20 اکتبر 1976، مارادونا اولین بازی حرفه ای خود را برای آرژانتینوس جونیورز، 10 روز قبل از تولد 16 سالگی اش، در مقابل تالرس د کوردوبا انجام داد. او با پیراهن شماره 16 وارد زمین شد و به جوان ترین بازیکن تاریخ لیگ برتر آرژانتین تبدیل گردید. چند دقیقه پس از اولین بازی اش، مارادونا توپ را به پاهای خوان دومینگو کابررا زد، جوز هندی که نماد استعداد او محسوب می شود.

دیگو مارادونا آرژانتین

پس از بازی، مارادونا گفت: “آن روز احساس کردم آسمان را در دستانم گرفته ام.” سی سال بعد، کابررا اولین بازی مارادونا را به یاد آورد: “من در سمت راست زمین بودم و به سمت او رفتم تا او را فشار دهم، اما او فرصتی به من نداد. او جوز هندی را درست کرد و زمانی که من چرخیدم، او از من دور شد.”

دیگو مارادونا لیگ برتر

مارادونا در 14 نوامبر 1976، دو هفته پس از رسیدن به 16 سالگی، اولین گل خود را به عنوان یک حرفه ای در برابر تیم مارپلاتنسه سن لورنزو به ثمر رساند و یک گل دیگر نیز در این مسابقه به ثمر رساند. مارادونا در آن فصل 11 بازی انجام داد که دو گل در اولین بازی اش، تنها گل هایی بودند که به ثمر رساند.

دیگو مارادونا سزار لوییس

با این حال، هنگامی که تیم ها در 19 مه آزاد شدند، مارادونا توسط مربی سزار لوئیس منوتی انتخاب نشد و این موضوع بسیاری را شگفت زده کرد. دو روز پس از کنار گذاشته شدن، او در یک پیروزی مقابل چاکاریتا جونیورز یک گل به ثمر رساند.

در سال 1979، مارادونا در 26 بازی 26 گل به ثمر رساند و در هر دو تورنمنت متروپولیان و ناسیونال آقای گل شد. در سال 1980، او 43 گل در 45 بازی به ثمر رساند و دوباره برای چهار تورنمنت متوالی برترین گلزن لقب گرفت.

دیگو مارادونا بوکا جونیورز

مارادونا پس از کسب عنوان متروپولیتانو در سال 1981 در کنار هواداران بوکا جونیورز نگه داشته شد. او پنج سال را در آرژانتینوس جونیورز گذراند، از سال 1976 تا 1981، و در این مدت 115 گل در 167 بازی به ثمر رساند قبل از اینکه در فوریه 1981 به طور رسمی با مبلغ 4 میلیون دلار به بوکا جونیورز منتقل شود.

مارادونا پیشنهادهایی برای پیوستن به باشگاه های دیگر دریافت کرد، از جمله ریور پلاته که پیشنهاد داد تا او را به بهترین بازیکن باشگاه تبدیل کند. با این حال، ریور تصمیم گرفت پیشنهاد خود را به دلیل حقوق و دستمزد بالای دانیل پاسارلا و اوبالدو فیلول کنار بگذارد.

دیگو مارادونا جونیورز 1981

مارادونا در 20 فوریه 1981 با بوکا جونیورز قرارداد امضا کرد. او دو روز بعد اولین بازی خود را در مقابل تالرس د کوردوبا انجام داد و در پیروزی 4–1 این باشگاه دو گل به ثمر رساند. در 10 آوریل، مارادونا اولین سوپرکلاسیکو خود را مقابل ریورپلاته در ورزشگاه La Bombonera برگزار کرد.

بوکا ریور را 3–0 با گلزنی مارادونا پس از دریبل زدن از مقابل آلبرتو تارانتینی و فیلول شکست داد. با وجود رابطه بی اعتمادی بین مارادونا و مدیر بوکا جونیورز، سیلویو مارزولینی، بوکا فصل موفقی را پشت سر گذاشت و پس از کسب یک امتیاز مقابل راسینگ کلاب، عنوان لیگ را به دست آورد. این تنها عنوانی بود که مارادونا در لیگ داخلی آرژانتین کسب کرد.

دیگو مارادونا خوان کارلوس

نزاع جمعی در برابر پادشاه اسپانیا، خوان کارلوس، و 100000 تماشاگر در استادیوم برگزار شد و بیش از نیمی از مردم اسپانیا در حال تماشای آن از تلویزیون بودند. پس از اینکه هواداران اقدام به پرتاب اشیای سخت به سوی بازیکنان، مربیان و حتی عکاسان کردند، شصت نفر دچار آسیب شدند و این واقعه عملاً انتقال مارادونا از باشگاه را در آخرین دیدار او با پیراهن بارسلونا متوقف کرد.

دیگو مارادونا خوان کارلوس

یکی از مدیران بارسلونا بیان کرد: “زمانی که صحنه‌های درگیری مارادونا و هرج‌ومرج پس از آن را مشاهده کردم، درک کردم که دیگر نمی‌توانیم بیشتر از این با او ادامه دهیم.” در 58 مسابقه. مارادونا به ناپولی در سری آ ایتالیا با یک رکورد جهانی دیگر به مبلغ 6.9 میلیون پوند (10.48 میلیون دلار) پیوست.

دیگو مارادونا ناپولی

مارادونا به ناپل آمد و در 5 ژوئیه 1984 به عنوان بازیکن ناپولی به دنیای رسانه ها معرفی شد، جایی که 75000 تماشاگر در مراسم معارفه اش در استادیوم سن پائولو از او استقبال کردند. نویسنده ورزشی دیوید گلدبلات بیان کرد: “آنها [هواداران] به این باور رسیده بودند که منجی آمده است.”

دیگو مارادونا ناجی ناپل

یک نشریه محلی اعلام کرد که با وجود نبود “شهردار، خانه ها، مدارس، اتوبوس ها، استخدام و خدمات بهداشتی، هیچ یک از این‌ها اهمیت ندارد چون ما مارادونا را داریم”. پیش از ورود مارادونا، فوتبال ایتالیا تحت تسلط تیم‌هایی از شمال و مرکز کشور مانند آث میلان، یوونتوس، اینترمیلان و رم بود و هیچ یک از تیم‌های جنوب شبه جزیره ایتالیا تا آن زمان قهرمان لیگ نشده بودند.

این ممکن است بهترین سناریو برای مارادونا و تصویر همدل او از طبقه کارگر باشد، چون او به تیمی بزرگ پیوست که در انتهای فصل 1983-1984 سری A با خطر سقوط مواجه بود، در سخت‌ترین و پر توجه‌ترین لیگ فوتبال اروپا.

دیگو مارادونا در بارسلونا

دیگو مارادونا در بارسلونا

در 26 ژوئن 1983، در نخستین مسابقه فینال کوپا د لالیگا در استادیوم سانتیاگو برنابئو، مارادونا گل زد و به نخستین بازیکن بارسلونا تبدیل شد که مورد تشویق هواداران رقیب رئال مادرید قرار گرفت. مارادونا دروازه‌بان مادریدی به نام آگوستین را دریبل کرد و هنگامی که به دروازه خالی نزدیک شد، در شرایطی که خوان خوزه مدافع مادریدی در تلاش برای مهار ضربه بود، متوقف گردید.

بارسلونا دیگو مارادونا

خوز9ه در نهایت به تیرک دروازه اصابت کرد، پیش از اینکه مارادونا توپ را به گل تبدیل کند. فقط رونالدینیو (در نوامبر 2005) و آندرس اینیستا (در نوامبر 2015) به عنوان بازیکنان بارسلونا با نحوه گلزنی خود و منجر به تشویق هواداران مخالف در سانتیاگو برنابئو مواجه شدند. سه روز بعد، بارسلونا بازی برگشت را با نتیجه 2–1 پیروز شد و مارادونا یک ضربه پنالتی را تبدیل کرد و به تیمش در کسب یک عنوان دیگر مقابل رقیب اصلی کمک کرد.

بارسلونا دیگو مارادونا

پس از مسابقات جام جهانی 1982، مارادونا به بارسلونا منتقل شد و مبلغ 5 میلیون پوند (7.6 میلیون دلار) پرداخت گردید. در فصل 1982-1983، تحت هدایت سزار لوئیس منوتی، بارسلونا و مارادونا دو عنوان، کوپا دل ری و کوپا د لا لیگا را کسب کردند که هر دو در برابر رئال مادرید برگزار شدند.

دیگو مارادونا شکستگی پا

دیگو مارادونا در دوران حضورش در بارسلونا با چالش‌های بزرگی مواجه شد. او در 24 سپتامبر 1983، در نتیجه یک تکل بی‌ملاحظه از آندونی گویکوتشیا، مدافع اتلتیک بیلبائو، دچار آسیب‌دیدگی مچ پا شد. این مصدومیت که به شدت تهدیدکننده زندگی مارادونا بود، به دنبال یک حمله هپاتیت، دوران سختی را برای او رقم زد، اما درمان و بازپروری امیدی را برای او به همراه داشت.

دیگو مارادونا کوپا

مارادونا در فینال کوپا دل ری 1984 در مادرید به یک درگیری خشونت‌آمیز کشیده شد. در این مسابقه، پس از یک تکل دیگر از گویکوتشیا و بی‌احترامی‌های نژادپرستانه هواداران بیلبائو به واسطه اصل و نسب بومیان آمریکایی پدرش، او تحریک شد. مبارزات با میگل سولا از بیلبائو نیز به تنش‌های موجود دامن زد و پس از باخت 1-0 بارسلونا، مارادونا واکنش نشان داد.

دیگو مارادونا فینال کوپا

او ناگهان از جایش بلند شد و به سولا نزدیک شد تا با او صحبت کند. این اقدام باعث شد واکنش‌های احساسی در هر دو تیم به وجود آید. سولا به مارادونا توهین کرد و او نیز با حرکات توهین‌آمیز جمعیت پاسخ داد. مارادونا سپس با ضربه سر به سولا و با آرنج به صورت یکی دیگر از بازیکنان بیلبائو ضربه زد.

تیم بیلبائو به مارادونا حمله کرد و گویکوتشیا نیز با یک ضربه به سینه او نزدیک شد. در ادامه، بازیکنان بارسلونا برای کمک به مارادونا وارد صحنه شدند و تنش‌ها در زمین بازی بالا گرفت، جایی که هر کس با پیراهن بیلبائو هدف مشت‌ها و لگدها قرار گرفت.

دیگو مارادونا کوپا 1984

مارادونا به سرعت واکنش نشان داد و با ضربه سر به سولا و سپس با آرنج به صورت یکی دیگر از بازیکنان بیلبائو و زانو به سر یک بازیکن دیگر، او را زخمی کرد. بازیکنان تیم بیلبائو به دور مارادونا حلقه زدند تا انتقام بگیرند و گویکوتشیا با یک ضربه قوی به سینه‌اش برخورد کرد.

در این لحظه، سایر بازیکنان بارسلونا برای کمک به مارادونا به میدان آمدند. از این زمان، در زمین بازی تنش بالا گرفت و بازیکنان بارسلونا و بیلبائو درگیری‌هایی با یکدیگر داشتند و هر بازیکنی که پیراهن بیلبائو به تن داشت، مورد حمله مشت‌ها و لگدها قرار می‌گرفت.

دیگو مارادونا سوپر کاپ ایتالیا

ناپولی در فصل 90–1989 دومین قهرمانی خود در لیگ را به دست آورد و سپس در سال 1990 سوپرکاپ ایتالیا را با پیروزی 5–1 مقابل یوونتوس فتح کرد. فرانکو بارزی، مدافع میانی آث میلان، زمانی که از او درباره سخت‌ترین بازیکنی که تا به حال با او مسابقه داده است، سؤال شد، به طور قاطع به مارادونا اشاره کرد. این نظر نیز توسط هم‌تیمی‌اش در میلان، پائولو مالدینی تأیید شد.

جریمه دیگو مارادونا

با این حال، در دوران حضور مارادونا در ایتالیا، موفقیت‌های او در زمین با مشکلات شخصی فزاینده‌ای همراه بود. وضعیت او به استفاده از کوکائین ادامه یافت و او به دلیل غیبت از بازی‌ها و تمرینات، ظاهراً به دلیل “استرس”، جریمه‌ای معادل 70000 دلار را از باشگاهش دریافت کرد.

دیگو مارادونا جام جهانی 1990

در این دوران، مارادونا با رسوایی‌هایی درباره وجود یک پسر نامشروع مواجه شد و متهم به داشتن دوستی با سندیکای جنایی کامورا گردید. همچنین او پس از جام جهانی 1990 که در آن آرژانتین در یک بازی نیمه‌نهایی قدرت ایتالیا را شکست داد، با واکنش‌های منفی و آزار و اذیت برخی هواداران محلی مواجه شد.

سبک بازی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا به عنوان یک استراتژیست شناخته می‌شد. وی گرچه به خاطر تمایلش به انجام دویدنی‌های انفرادی با توپ مشهور است، اما همچنین یک بازیکن تیمی با ذهنیت بالا و آگاهی فضایی عالی بود. تکنیک بالای او باعث می‌شد تا در فضاهای محدود موثر باشد و به سرعت از بین جمعیت خارج شود (همانند گل دومش مقابل انگلیس در سال 1986) یا مدافعان را جذب کرده و به هم‌تیمی‌های آزاد پاس دهد.

دیگو مارادونا قهرمانی 1986

ناپولی به رهبری مارادونا، اولین قهرمانی خود در سری آ را در فصل 1986–1987 به دست آورد. گلدبلات درباره جشن‌ها نوشت: “جشن‌ها بسیار شاداب و حماسی بودند. مجموعه‌ای از مهمانی‌ها و جشن‌های خیابانی بداهه به شکلی مسری در سراسر شهر شکل گرفت و کارناوالی شبانه‌روزی را به راه انداخت که بیش از یک هفته ادامه داشت. دنیا به شدت تغییر کرد.

ناپلی‌ها مراسم تشییع جنازه‌ای برای یوونتوس و میلان برگزار کردند و مرگ رقبای خود را جشن گرفتند. 1987، ایتالیای دیگری در حال شکست بود و یک امپراتوری جدید متولد شد.”

پوپوا دیگو مارادونا

مارادونا در ناپولی به اوج دوران حرفه‌ای خود رسید؛ او به‌سرعت بازوبند کاپیتانی را از جوزپه بروسکولوتی، مدافع با تجربه ناپولی، به ارث برد و به ستاره‌ای مورد تحسین در میان هواداران باشگاه تبدیل شد.

در طول زمان حضورش در این تیم، او ناپولی را به موفق‌ترین دوران تاریخ خود هدایت کرد. همچنین، مارادونا در دورانی برای ناپولی بازی کرد که تنش‌های شمال-جنوب در ایتالیا به دلیل مسائل مختلف، به ویژه تفاوت‌های اقتصادی میان این دو ناحیه، به اوج خود رسیده بود.

دیگو مارادونا مثلث هجومی

فصل بعد، مثلث هجومی پربار تیم که شامل مارادونا، برونو جوردانو و کارکا بود، بعدها با نام “Ma-Gi-Ca” (جادویی) شناخته شد.

با اینکه این تیم نتوانست عنوان قهرمانی خود در لیگ را حفظ کند و در چهار بازی پایانی مقابل آث میلان شکست خورد، مارادونا در فصل 1987–1988 با 15 گل بهترین گلزن سری آ بود و با 115 گل، به عنوان بهترین گلزن تاریخ ناپولی شناخته می‌شد تا زمانی که رکوردش توسط مارک هامش 7 شکسته شد.

او همچنین بهترین گلزن آن فصل کوپا ایتالیا بود و شش گل به ثمر رساند، هرچند که تیمش در مرحله یک چهارم نهایی توسط تورینو حذف شد و گل‌های مارادونا در بازی برگشت نتوانست مانع حذف تیم شود.

در فصل 1988–1989، ناپولی نایب قهرمان لیگ و کوپا ایتالیا شد و در فینال به سمپدوریا باخت. با این حال، این تیم با کسب عنوان قهرمانی جام یوفا، انتقام نایب قهرمانی را گرفت و در فینال دو بازی مقابل اشتوتگارت پیروز شد.

در جریان بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی مقابل رقبای یوونتوس، مارادونا یک پنالتی را به ثمر رساند و ناپولی در نهایت پس از وقت اضافه به دور بعد راه یافت. در طول بازی اول فینال، مارادونا از روی یک پنالتی در پیروزی خانگی 2-1 گلزنی کرد و سپس به گل پیروزی کارکا نیز کمک کرد. در بازی برگشت که در 17 می برگزار شد و با تساوی 3–3 به پایان رسید، او با یک ضربه سر به گل چیرو فرارا کمک کرد.

نقاشی دیواری دیگو مارادونا

نقاشی‌های دیواری مارادونا بر روی ساختمان‌های تاریخی شهر به تصویر کشیده شد و کودکان تازه متولد شده به افتخار او نامگذاری شدند. ناپولی در آن سال، زمانی که فینال کوپا ایتالیا 1987 را در مجموع مقابل آتالانتا به پیروزی رسید، موفق به کسب دو عنوان قهرمانی شد. مارادونا یکی از بازیکنان کلیدی این مبارزات انتخاباتی بود و در ده بازی، هفت گل به ثمر رساند.

دریبل زدن دیگو مارادونا

یکی از حرکات ویژه مارادونا دریبل زدن با سرعت بالا در جناح راست و نزدیک شدن به خط دروازه حریف بود که به ارسال پاس‌های دقیق به هم‌تیمی‌هایش منجر می‌شد. علامت تجاری دیگر او «رابونا» بود، که به معنای یک پاس ضربدری معکوس با پشت پا می‌باشد و به خوبی می‌تواند تمام وزن را حفظ کند.

دیگو مارادونا شوت سریع

از آنجا که او کوتاه قد اما قوی بود، می‌توانست توپ را به‌گونه‌ای با یک مدافع نگه دارد که هم تیمی‌اش به او نزدیک شود یا برای یک شوت سریع فضای مناسب پیدا کند. او ویژگی‌های رهبری را در زمین فوتبال به نمایش گذاشت و به عنوان کاپیتان آرژانتین در رقابت‌های جام جهانی 1986، 1990 و 1994 حضور داشت.

در حالی که مارادونا بیشتر به عنوان یک بازیساز خلاق شناخته می‌شد، اما او همچنین به خاطر توانایی‌اش در تمام کردن فرصت‌ها و گلزنی شناخته شده بود. آریگو ساکی، سرمربی سابق میلان، نیز در مصاحبه‌ای با Il Corriere dello Sport در سال 2010، به خاطر میزان کار دفاعی او در مقابله با توپ، از مارادونا ستایش به عمل آورد.

چرخش مارادونا

به دلیل تمایل او به استفاده از این حرکت، گاهی اوقات در رسانه‌ها از آن به عنوان «چرخش مارادونا» یاد می‌شود. او همچنین به عنوان یک ضربه‌زن خطرناک در ضربات آزاد و پنالتی شناخته می‌شد، که به خاطر توانایی‌اش در خم کردن توپ از کرنر و انجام ضربات ایستگاهی مستقیم مشهور بود.

ضربات آزاد مارادونا

او به عنوان یکی از بهترین متخصصان ضربات مرده در تمام دوران شناخته می‌شود. تکنیک او در ضربه زدن به توپ، که اغلب شامل بالا بردن زانوش با زاویه‌ای تند بود، به او اجازه می‌داد توپ را از روی دیوار دفاعی حریف عبور دهد.

او قادر بود ضربات آزاد را حتی از فاصله نزدیک، درست خارج از محوطه جریمه، از فاصله 21 تا 17 متری به خوبی اجرا کند. سبک او در زدن ضربات آزاد تأثیر زیادی بر چندین بازیکن مشهور دیگر، از جمله جانفرانکو زولا، آندره آ پیرلو و لیونل مسی گذاشت.

پاس ضربدر معکوس دیگو مارادونا

این مانور منجر به چندین پاس گل شد، از جمله ارسال سانتر برای ضربه سر رامون دیاز در برابر سوئیس در سال 1980. علاوه بر این، او یکی از علاقه‌مندان مشهور به حرکت رولت بود که شامل این می‌شد که توپ را ابتدا با یک پا و سپس با پای دیگر به عقب می‌کشید، در حالی که به طور همزمان یک چرخش 360 درجه نیز انجام می‌داد.

دیگو مارادونا چپ پا

مارادونا معمولاً بازیکن چپ‌پا بود و بیشتر از پای چپش بهره می‌برد حتی وقتی که توپ برای ضربه با پای راست بهتر بود. اولین گل او در برابر بلژیک در نیمه نهایی جام جهانی 1986، نشانگر این مساله می‌باشد.

مارادونا برای دریافت پاس به ناحیه راست داخلی رفته بود، اما اجازه داد توپ به سمت پای چپش برود و به مهارت فنی بیشتری نیاز پیدا کرد. او در دور قبلی در برابر چند بازیکن انگلیسی برای “گل قرن” یک بار هم از پای راست خود استفاده نکرد، با وجود اینکه تمام حرکت را در سمت راست میدان طی کرد.

در تساوی دور دوم جام جهانی 1990 علیه برزیل، او از پای راستش برای ساختن گل پیروزی به نفع کلودیو کانیگیا بهره برد، چرا که دو مدافع برزیلی او را به وضعیتی کشاندند که استفاده از پای چپش را کمتر ممکن ساخت.

دیگو مارادونا بهترین بازیکن

مارادونا به طور عمومی به عنوان برترین بازیکن دوره خود شناخته می شود. او یکی از برترین بازیکنان تمام ادوار به شمار می‌رود که توسط کارشناسان، بازیکنان و مدیران و از سوی برخی به عنوان بهترین بازیکن تاریخ شناخته می‌شود.

او که به عنوان یکی از تواناترین بازیکنان این بازی شناخته شده، به عنوان یکی از برترین دریبل زن ها و زنندگان ضربات آزاد در تاریخ محسوب می گردد.

مارادونا که در دوران جوانی به عنوان یک نابغه شناخته می‌شد، به جز مهارت‌های بازی‌اش، به خاطر فداکاری، اراده و اخلاق کاری که برای بهبود تکنیک‌های بازی‌اش در تمرینات از خود نشان داد، مدیر سابقش منوتی را نیز زیر سوال برد و مورد تحسین قرار داد، حتی با وجود توانایی‌های طبیعی‌اش.

شخصیت حیله گر دیگو مارادونا

مارادونا به دلیل شخصیت زیرکانه‌اش شناخته شده بود. برخی منتقدان گل بحث‌برانگیز “دست خدا” او را در مسابقات جهانی 1986 یک ترفند زیرکانه می‌دانند و یکی از بازیکنان رقیب، گلن هادل، اذعان کرده که مارادونا آن را با تکان دادن سرش در حین دست زدن به توپ پنهان کرده است.

بازنشستگی دیگو مارادونا 2011

در سال 2000، پیراهن شماره 10 ناپولی به صورت رسمی بازنشسته شد، اما در سال 2011، مارادونا اعلام کرد که مایل است ازکیل لاوتزی این پیراهن را بپوشد. در یک نظرسنجی در Il Mattino، ۵۴٪ از هواداران به خداحافظی با پیراهن رأی دادند، اما در نهایت هیچ تغییری انجام نشد.

دیگو مارادونا نابغه فوتبال

دیگو مارادونا مربی

مربی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا مربیگری

مربیگری دیگو مارادونا 

زیبایی بازی دیگو یک ویژگی ارثی دارد – تسلط ذاتی‌اش بر توپ – اما این موضوع به خاطر قابلیت‌های یادگیری‌اش نیز می‌باشد. بسیاری از آن حرکات لطیف، آن نواخت‌های «نابغه»، در حقیقت حاصل کوشش پیوسته او هستند. دیگو با تصوری که از او به نمایش می‌گذارند متفاوت است.

دیدن او و راهنمایی در زمین دلپذیر بود. “بازی های فوق العاده” و انجام “نا ممکن” و “کارهای شگفت آور” با توپ در طول تمرینات و حتی در جلسات تمرینی چالش برانگیز را تجربه کرده است.

مارادونا و پله

پله مارادونا

پله و مارادونا، دو افسانه عظیم فوتبال، همواره در رقابتی دوستانه قرار داشتند. هر دو به قابلیت‌های همدیگر ارادت می‌ورزیدند و بر این باور بودند که مقایسه آن‌ها نادرست است، چرا که هر یک شیوه بازی منحصر به فرد خود را داشتند.

دیگو مارادونا رونالدوی برزیلی

مارادونا رونالدو

دیگو مارادونا، اسطوره بی‌نظیر فوتبال، نه تنها در قلب میلیون‌ها طرفدار نشسته بود، بلکه از دیدگاه بزرگان و افسانه‌های این رشته ورزشی نیز مقام بلند مرتبه‌ای داشت. بسیاری از چهره‌های بزرگ فوتبال، به استعداد، شخصیت و تأثیر مارادونا اعتراف کرده‌اند.

والدانو مارادونا

منظور من از این صحبت این است: “یک فرد شب پیش از مسابقه به راحتی می‌خوابید، نه فقط به خاطر اینکه می‌دانست با دیگو بازی می‌کند و دیگو کارهایی را انجام می‌دهد که هیچ بازیکن دیگری در دنیا نمی‌تواند انجام دهد، بلکه به این علت که بطور ناخودآگاه می‌دانست که اگر شکست بخوریم، مارادونا بیشتر از دیگران فشار را متحمل می‌شود و بیشتر از دیگران مورد سرزنش قرار می‌گرفت.” این نوع تأثیر بود که او بر گروه گذاشت.”

خورخه والدانو مارادونا

خورخه والدانو، ورزشکار و مربی آرژانتینی به شمار می‌رفت. در خصوص مارادونا گفته می‌شود: “مارادونا یک رهبر فنی بود، شخصی که تمامی مسائلی را که ممکن بود در میدان بروز کند، حل می‌نمود.” به طور اول، او وظیفه معجزه را بر عهده داشت، این موضوع به هم‌تیمی‌ها اعتماد به نفس بالایی می‌بخشد.

دوم اینکه شهرت او به اندازه‌ای بود که تمام فشارات را از سمت هم‌تیمی‌هایش به خود می‌کشید. هیچ مسئله‌ای وجود نداشت که در زمین ایجاد شود و مارادونا نتواند آن را حل کند.

دیگو مارادونا گابریل باتیستوتا

با تمجید از “کاریزمای” مارادونا، یکی دیگر از هم‌تیمی‌های او در آرژانتین، گابریل باتیستوتا، گلزن برجسته، گفت: “دیگو می‌تواند یک استادیوم را هدایت کند، همه به او نگاه کنند.” “من با او رقابت کردم و می توانم به شما بگویم که او از نظر فنی چه تأثیری بر تیم داشت.”

مارادونا والدانو

مارادونا میشل پلاتینی

تصویر مربوط به رقابتی در سال 1986 است که دیگو مارادونا و میشل پلاتینی، کاپیتان‌های آن زمان تیم‌های ملی فوتبال آرژانتین و فرانسه، در کنار هم قرار دارند. در این تصویر بر روی لباس مارادونا عبارت “نه به مواد مخدر” و بر روی لباس پلاتینی عبارت “نه به فساد” حک شده است.

مارادونا و میشل پلاتینی

پلاتینی، هم‌تیمی مارادونا در یوونتوس، به استعداد برجسته او در میادین فوتبال اعتراف کرد. او اعتقاد داشت که مارادونا قابلیت انجام کارهایی را داشت که هیچ بازیکن دیگری نمی‌توانست انجام دهد.

پلاتینی درباره مارادونا اظهار داشت: “من او را به خاطر خطاهایش قضاوت نمی کنم.” اما افراد نزدیکش را ملامت می کنم. تمامی نزدیکانش از او بهره‌برداری کردند و در جهت بهتر شدنش کمکی نکردند.

مارادونا گری لینهکر

گری لینهکر، مهاجم تیم ملی انگلیس، بیان کرد: “زمانی که دیگو گل دوم را به ما زد، حس می‌کردم که باید تشویق کنم.” زدن اینگونه گلی زیبا ممکن نبود. او به طور عمده بهترین بازیکن تاریخ است. یک واقعیت واقعی.

دیگو مارادونا کورادو فرلاینو

رئیس سابق ناپولی – کورادو فرلاینو – در مورد ویژگی‌های رهبری مارادونا در دوران حضورش در این باشگاه در سال 2008 اظهار نظر کرد و او را به عنوان “یک مربی در زمین” توصیف کرد.

مارادونا و فرانکو بارزی

فرانکو بارزی، افسانه باشگاه میلان، در یک اعتراف صادقانه و کاملاً طبیعی، دیگو آرماندو مارادونا را سرسخت ترین مهاجمی معرفی کرده که با او بازی کرده است. بارزی در مصاحبه منحصر به فرد با مارکا اظهار داشته است:

“من با بسیاری از قهرمانان بازی کرده‌ام که قادر به تمایز بین آن‌ها نیستم، اما اگر بخواهم از این میان یک قهرمان بزرگ را انتخاب کنم، بی‌شک دیگو آرماندو مارادونا را نام می‌برم.” او بهترین حریفی بود که مقابلش بازی کرده‌ام.

دیگو مارادونا یوهان کرایف

یوهان کرایف، فوتبالیست پیشین هلندی، در مهارت دریبلینگ خود، تشابهاتی را میان مارادونا و لیونل مسی مشاهده کرد که به نظر می‌رسید توپ به کفش‌های آن‌ها متصل شده است. توانایی جسمانی او با دوتا گلش برابر بلژیک در جام جهانی 1986 اثبات شد.

دیگو مارادونا نشریات

برخی از نشریات از مارادونا به عنوان شخصی زیرک و طفره رو و دزد جیب جوجه‌تیغی در رمان الیور تویست چارلز دیکنز یاد کرده‌اند.

لیونل مسی دیگو مارادونا

مارادونا مسی

لیونل مسی پس از کسب توپ طلا بیان کرد: نخست از افرادی که به من رأی دادند سپاسگزاری می‌کنم. می‌خواهم این جایزه را با هم‌تیمی‌هایم در تیم ملی فوتبال آرژانتین به اشتراک بگذارم و سپس در خاتمه این جایزه را به دیگو مارادونا در سالروز تولدش تقدیم کرده و گفتم: “در روز تولد مارادونا به یاد او هستم.” مکانی مناسب‌تر از اینجا برای یادآوری مارادونا یافت نمی‌شود. دیگو! “این جایزه را با تو تقسیم می‌کنم.”

دیگو مارادونا کاپادیا

کاپادیا بیان کرد: “مارادونا بخش سوم یک سه‌گانه در مورد نبوغ‌ها و شهرت کودکی است.”

وی ادامه داد: “من به سفر او fascinated بودم، هر مکان که او می رفت، لحظاتی از درخشش و درام شگفت‌انگیز وجود داشت. او یک رهبر بود که تیم‌هایش را به قله می‌برد، اما همچنین تعداد زیادی از مشاغل را در حرفه‌اش می‌گرفت. او همواره از تمامی موارد در برابر سیستم های نامناسب بهره می برد. قوه حیله و ذکاوت او برای دستیابی به موفقیت.»

دیگو مارادونا فرانسیسکو کورنیخو

فرانسیسکو کورنیخو، مربی فوتبال جوانان و نخستین شخصی که استعداد مارادونا را شناسایی کرد. او در مورد دیگو می‌گوید: وقتی برای اولین بار دیگو و بازی‌اش را مشاهده کردم، واقعاً از استعدادش شگفت‌زده شدم. نمی‌توانستیم تصور کنیم که او تنها هشت ساله است؛ زیرا او مانند بزرگ‌ترها بازی می‌کرد.

دیگو مارادونا گیلم بالاگوئه

گیلم بالاگوئه در رهبری کشورش به جام جهانی 1986 و به ویژه در مورد عملکرد و دو گل او در مرحله یک چهارم نهایی برابر انگلیس می نویسد: “آن یکشنبه در مکزیکوسیتی، دنیا مردی را به تنهایی مشاهده کرد – به معنای واقعی کلمه – روحیه و احساس یک ملت دلسرد و سرکوب شده را به آسمان ها برد.” او قادر بود بهترین در دنیا شود.

هواداران دیگو مارادونا

محبوبیت دیگو مارادونا

شماره پیراهن دیگو مارادونا

ترانسفرمارکت دیگو مارادونا

مارادونا اولین بازیکن در تاریخ فوتبال است که به طور دو بار رکورد قیمت انتقال را در جهان جابجا کرده است. او ابتدا با مبلغ ۵ میلیون یورو به بارسلونا در لالیگا پیوست و بار دیگر با هزینه ۶٫۹۵ میلیون یورو به ناپولی در سری آ منتقل شد.

او در طول دوران حرفه‌ای‌اش به عنوان یک هافبک هجومی و سازنده بازی با مهارت، برای تیم‌های آرژانتینوس جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی، سویا و نیولز اولد بویز به میدان رفت. مارادونا در باشگاه‌های بارسلونا و ناپولی به بیشتر موفقیت‌های خود دست یافت.

بایرن مونیخ دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در بازی وداع لوتار ماتئوس برای اولین و آخرین بار پیراهن شماره ۱۰ بایرن‌مونیخ را به تن کرد.

دیگو مارادونا رقیب دشواری برای آلمانی‌ها به شمار می‌رفت، زیرا در دو فینال جام‌جهانی با این تیم مواجه شد؛ یک بار به همراه آرژانتین قهرمان شد و بار دیگر با گریه ورزشگاه را ترک کرد.

او در مراسم وداع لوتار ماتئوس در مونیخ حاضر شد و پیراهن سفید و قرمز بایرن از سال ۲۰۰۰ را بر تن کرد تا تصاویری به یادماندنی از این لحظات که لباس تیم آلمانی را به تن داشت، ثبت کند. مارادونا هرگز در دوران بازی‌اش در آلمان، عضو هیچ تیمی نبو

آمار دیگو مارادونا 

دیگو مارادونا آمار

بازی و گل‌ها بر مبنای باشگاه، فصل و مسابقات صورت گرفته تا تاریخ ۱۹۹۵.

تیم	فصل	تعداد بازی‌ها	تعداد گل‌ها
آرژانتینوس جونیورز	۱۹۷۶-۱۹۸۱	۱۶۷	۱۱۶
بوکا جونیورز	۱۹۸۱-۱۹۸۲	۴۰	۲۸
بارسلونا	۱۹۸۲–۱۹۸۴	۳۶	۲۲
ناپولی	۱۹۸۴–۱۹۹۱	۱۸۸۸	۸۱
سویا	۱۹۹۲–۱۹۹۳	۲۶	۱۵
نیولز اولد بویز	۱۹۹۳–۱۹۹۴	۵	۴
بوکا جونیورز	۱۹۹۵–۱۹۹۷	۳۰	۷

افتخارات و جام های دیگو مارادونا

قهرمان جام جهانی فوتبال زیر 20 سال در سال 1979

قهرمان لیگ برتر باشگاه‌های آرژانتین در سال 1981

قهرمانی در سری آ (۲ بار): ۸۷-۱۹۸۶، ۹۰-۱۹۸۹

قهرمانی در جام حذفی ایتالیا: ۸۶-۱۹۸۷

قهرمان لیگ اروپا: ۱۹۸۹

قهرمان سوپر جام ایتالیا: ۱۹۹۰

نایب قهرمان سری آ (۲ بار): ۸۸-۱۹۸۷، ۸۹-۱۹۸۸

نایب قهرمان جام حذفی ایتالیا: ۸۹-۱۹۸۸

افتخارات فردی دیگو مارادونا

• بوکا جونیورز: قهرمانی در لیگ آرژانتین
• بارسلونا: جام حذفی اسپانیا، سوپر جام اسپانیا
• افتخارات ملی دیگو مارادونا
• تیم ملی آرژانتین
• قهرمان جام جهانی فوتبال زیر ۲۰ سال: ۱۹۷۹
• قهرمان جام جهانی: ۱۹۸۶
• نایب قهرمان جام جهانی: ۱۹۹۰
• قهرمان جام فینالیسما: ۱۹۹۳
• شناخته‌شده به عنوان یکی از 10 بازیکن تأثیرگذار تاریخ جام‌های جهانی به انتخاب مجله‌ی تایمز
• دو بار برنده‌ی عنوان بازیکن سال فیفا
• برنده‌ی توپ طلا

دیگو مارادونا تمرینات بدنسازی

در یک مستند به نام دیگو مارادونا که در سال 2019 ساخته شد، مارادونا اعتراف کرد که برنامه هفتگی‌اش شامل «بازی در روز یکشنبه، بیرون رفتن تا چهارشنبه و سپس رفتن به باشگاه در روز پنجشنبه» بوده است. 

آصف کاپادیا، کارگردان فیلم، درباره رژیم تمرینی نامناسبش در سال 2020 گفت: “او متابولیسمی داشت.” به طرز شگفت‌انگیزی زشت به نظر می‌رسید، اما به صورت جنون‌آسا تمرین می‌کرد و تا زمان رسیدن روز مسابقه، کاملاً خیس عرق بود. فرم بدن او به یک فوتبالیست شباهت نداشت، اما بعد از آن احساس تعادل می‌کرد. 

آصف کاپادیا همچنین اعلام کرد که مارادونا با داشتن یک مربی تناسب اندام شخصی به نام فرناندو سینیورینی که در زمینه‌های متنوعی به او تمرین می‌داد، علاوه بر توجه به سلامتی‌اش، از زمان خود پیشی گرفته بود. سینیورینی درجه یک بسیار دانشمند و فوق‌العاده زیرک است. 

خداحافظی دیگو مارادونا از فوتبال

وداع دیگو مارادونا با دنیای فوتبال، یکی از دردناک‌ترین لحظات برای طرفداران این رشته بود. این اسطوره آرژانتینی، پس از سال‌ها درخشش و ایجاد لحظات بی‌نظیر، در نهایت به علت مسائل جسمی و دوپینگ از دنیای فوتبال کنار کشید. 

⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬

بیوگرافی گرت بیل کودکی گرت بیل  گرت بیل و مادرش