بنیامین نتانیاهو، یکی از شخصیت‌های برجسته و جنجالی در سیاست اسرائیل، نقش مهمی در تحولات منطقه خاورمیانه ایفا کرده است. در ادامه این مطلب، با وب سایت مجله خبری بارسلونا همراه باشید و از آخرین اخبار و مطالب ویژه لذت ببرید.
| نام کامل | بنیامین نتانیاهو |
|---|---|
| تاریخ تولد | ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ (۷۵ ساله) |
| محل تولد | تل‌آویو، اسرائیل |
| ملیت | یهودیان اروپای شرقی |
| تعداد فرزندان | ۳ |
| عنوان | نخست‌وزیر اسرائیل |
| قد | ۱.۸۰ سانتی‌متر |
| تعداد ازدواج ها | ۳ |
| همسر فعلی | سارا بن‌آرتزی |
بنیامین نتانیاهو چه کسی هست
نتانیاهو، سیاست‌مدار و دیپلمات برجسته اسرائیلی، رهبر حزب لیکود از سال ۱۹۹۳ است و در سه دوره مختلف نیز سمت نخست‌وزیری اسرائیل را بر عهده داشته است.
بنیامین نتانیاهو کیست
نخست‌وزیر اسرائیل
پرتره رسمی، ۲۰۲۳
سمت فعلی: نخست‌وزیر اسرائیل
آغاز به کار: ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
رئیس‌جمهور: اسحاق هرتزوگ
معاون: یاریو لوین
پیش از او: یائیر لاپید
متولد : ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ (۷۵ ساله)
محل تولد : در تل‌آویو، اسرائیل
بیوگرافی بنیامین نتانیاهو
بنیامین “بی‌بی” نتانیاهو، زادهٔ ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹، سیاست‌مدار اسرائیلی است که از سال ۲۰۲۲ تاکنون در سمت نخست‌وزیری قرار دارد.
او پیش‌تر در دو دوره دیگر، بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ و از ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱، این جایگاه را بر عهده داشت. با بیش از ۱۷ سال حضور در مقام نخست‌وزیری، نتانیاهو رکورددار طولانی‌ترین دوران نخست‌وزیری در تاریخ اسرائیل است.
او در تل‌آویو، در خانواده‌ای یهودی و سکولار به دنیا آمد و دوران کودکی خود را در بیت‌المقدس غربی و ایالات متحده آمریکا سپری کرد.
در سال ۱۹۶۷، برای پیوستن به نیروهای دفاعی اسرائیل، به کشور بازگشت و به عنوان کاپیتان در واحد ویژه “سایرت متکل” خدمت کرد، و پس از مدتی با درجه افتخاری از خدمت مرخص شد.
در سال ۱۹۷۲، مجدداً به آمریکا رفت و پس از فارغ‌التحصیلی از مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT)، در شرکت مشاوره بوستون فعالیت کرد.
او در سال ۱۹۷۸ به اسرائیل بازگشت و مؤسسه ضدتروریسم «یوناتان نتانیاهو» را تأسیس کرد. بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، نتانیاهو به عنوان سفیر اسرائیل در سازمان ملل فعالیت داشت.
قد بنیامین نتانیاهو
قد بنیامین نتانیاهو ۱.۸۰ متر است.
سن بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو که در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تل‌آویو متولد شده،۷۵ ساله است (تا تاریخ ۲۰۲۵) .
بنیامین نتانیاهو
نتانیاهو دومین فرزند از سه فرزند خانواده بود. او در ابتدا در اورشلیم (بیت‌المقدس) بزرگ شد و در مدرسه ابتدایی «هنریتا سُلد» تحصیل می‌کرد.
گزارش معلم کلاس ششم او، «روت روبنشتاین»، نشان می‌دهد که بنیامین فردی مؤدب، خوش‌رفتار و کمک‌کننده بود و از او به‌عنوان فردی «مسئول و وقت‌شناس» یاد شده است. همچنین، او را فردی خوش‌برخورد، منظم، شاد، شجاع، فعال و مطیع توصیف کرده‌اند.
ملیت بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو شهروند اسرائیلی است. او در ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ در تل‌آویو (امروزه تل‌آویو-یافا)، اسرائیل به دنیا آمد و تابعیت اسرائیلی دارد.
اصالت بنیامین نتانیاهو
اصالت بنیامین نتانیاهو عمدتاً از یهودیان اروپای شرقی (اشکنازی‌ها) سرچشمه می‌گیرد. جد پدری او، ناتان مایلیکوفسکی، در سال ۱۸۷۹ در منطقه بلاروس فعلی (در امپراتوری روسیه) به دنیا آمد و بعدها همراه خانواده‌اش به فلسطین مهاجرت کرد.
پدرش، بنزیون نتانیاهو (متولد مایلیکوفسکی در ورشو)، تاریخ‌نگار برجسته‌ای بود که پس از مهاجرت به فلسطین، نام خانوادگی خود را به «نتانیاهو» تغییر داد.
مادرش، زیلا سگال، از خانواده‌ای یهودی با ریشه‌هایی در لیتوانی و آمریکا بود. همچنین، بر اساس آزمایش DNA و اعلام خود نتانیاهو، او دارای نسبی سفاردی (یهودیان اسپانیایی) نیز می‌باشد.
کودکی بنیامین نتانیاهو
در فاصله سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸ و مجدد از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، خانواده‌اش در ایالات متحده و در منطقه چلتنهام تاون‌شیپ، حومه فیلادلفیا، پنسیلوانیا زندگی می‌کردند؛ جایی که پدرش، بن‌صیون نتانیاهو، در کالج دراپسی تدریس می‌کرد.
نوجوانی بنیامین نتانیاهو
او در دبیرستان چلتنهام تحصیل کرد و از آن‌جا فارغ‌التحصیل شد. در طول تحصیل، در فعالیت‌های فوق‌برنامه‌ای مانند باشگاه مناظره، باشگاه شطرنج و تیم فوتبال شرکت داشت.
نتانیاهو و برادرش، یوناتان، از سبک زندگی سطحی و ظاهربینانه‌ای که در آن منطقه رایج بود، ناراضی بودند؛ از جمله، از جنبش‌های فرهنگی جوانان و گرایش‌های لیبرال کنیسه اصلاح‌طلب «تمپل جودیا» در فیلادلفیا، که خانواده‌اش در آن مشارکت داشتند.
زندگینامه بنیامین نتانیاهو
پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان در سال ۱۹۶۷، بنیامین نتانیاهو به اسرائیل بازگشت و به نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) پیوست.
او آموزش‌های نظامی را به‌عنوان سرباز رزمی دید و طی پنج سال در واحد نیروهای ویژه «سایرت متکل» خدمت کرد.
در جریان جنگ فرسایشی ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۰، نتانیاهو در عملیات‌های برون‌مرزی متعددی شرکت داشت، از جمله نبرد معروف «کرامه» در مارس ۱۹۶۸، زمانی که ارتش اسرائیل به اردن حمله کرد تا یاسر عرفات، رهبر سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف)، را دستگیر کند؛ اما این عملیات با تلفات سنگین به پایان رسید و عقب‌نشینی شد.
او در این واحد به فرماندهی تیم رسید و در چندین درگیری مجروح شد.
زندگی بنیامین نتانیاهو
از دیگر مأموریت‌های او می‌توان به حمله اسرائیل به لبنان در سال ۱۹۶۸ و عملیات نجات هواپیمای ربوده‌شده «سبنا پرواز ۵۷۱» در مه ۱۹۷۲ اشاره کرد، در جریان این عملیات، او از ناحیه شانه مجروح شد.
نتانیاهو در سال ۱۹۷۲ از خدمت فعال مرخص شد، اما به‌عنوان عضو ذخیره در واحد سایرت متکل باقی ماند.
پس از ترک خدمت، برای ادامه تحصیل به ایالات متحده رفت، اما در اکتبر ۱۹۷۳، برای شرکت در جنگ یوم کیپور به اسرائیل بازگشت.
او در حملات ویژه علیه نیروهای مصری در امتداد کانال سوئز شرکت کرد و سپس رهبری یک عملیات کماندویی در عمق خاک سوریه را بر عهده گرفت؛ جزئیات این عملیات هنوز محرمانه است.
بنیامین نتانیاهو زندگی نامه
در اواخر سال ۱۹۷۲، بنیامین نتانیاهو به ایالات متحده بازگشت تا در مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) در رشته معماری تحصیل کند.
پس از مدتی کوتاه، برای شرکت در جنگ یوم کیپور به اسرائیل بازگشت و سپس دوباره به آمریکا رفت.
او در فوریه ۱۹۷۵ تحت نام «بن نیتای» مدرک کارشناسی در معماری را از MIT دریافت کرد و در سال ۱۹۷۶ مدرک کارشناسی ارشد در مدیریت از مدرسه اسلون MIT را کسب کرد.
همزمان، او در حال تحصیل دکتری در رشته علوم سیاسی بود، اما پس از کشته شدن برادرش، یوناتان، در عملیات انتبه، تحصیلات دکترایش را نیمه‌تمام گذاشت.
بنیامین نتانیاهو بیوگرافی
در دوران تحصیل در MIT، نتانیاهو فشار زیادی را تحمل می‌کرد و همزمان در دانشگاه هاروارد نیز دروس می‌گذراند.
او توانست در عرض دو سال و نیم مدرک کارشناسی معماری خود را کسب کند، علیرغم اینکه برای جنگ یوم کیپور، یک وقفه داشت.
استاد او، لئون بی. گروزیر، درباره او گفت: «او فوق‌العاده عمل کرد. بسیار باهوش، منظم، قوی و مصمم بود. می‌دانست چه می‌خواهد و چگونه باید به هدفش برسد.»
در این دوره، او نام خود را به «بنیامین بن نیتای» تغییر داد (نیتای به کوه نیتای و حکیم یهودی مشهور به همین نام اشاره دارد، که پدرش نیز از آن به‌عنوان نام مستعار برای مقالاتش استفاده می‌کرد).
بعدها، نتانیاهو در مصاحبه‌ای اعلام کرد که این تغییر نام را برای سهولت تلفظ نامش توسط آمریکایی‌ها انجام داده است.
رقبای سیاسی‌اش اما این موضوع را به‌عنوان دلیلی برای کاهش هویت و وفاداری ملی اسرائیلی او مطرح کرده‌اند.
در سال ۱۹۷۶، برادر بزرگ‌تر نتانیاهو، یوناتان نتانیاهو، در جریان عملیات ضدتروریستی «توهم رعد» کشته شد.
یوناتان فرمانده واحد سایرت متکل بود، همان واحدی که بنیامین قبلاً در آن خدمت می‌کرد.
او تنها اسرائیلی بود که در این عملیات، که در آن بیش از ۱۰۰ گروگان، عمدتاً اسرائیلی، که توسط تروریست‌ها ربوده و به فرودگاه انتبه در اوگاندا منتقل شده بودند، نجات یافتند، کشته شد.
خانواده بنیامین نتانیاهو
نتانیاهو در سال ۱۹۴۹ در تل‌آویو به دنیا آمد. پدر او، «بن‌صیون نتانیاهو» (با نام اصلی «میلیکوفْسکی»، ۱۹۱۰–۲۰۱۲)، که در ورشو زاده شد، مورخی بود که در زمینه تاریخ یهودیان در اسپانیا تخصص داشت.
پدربزرگ پدری او، ناتان میلیکوفْسکی، خاخام و نویسنده صهیونیست بود. هنگامی که پدرش به فلسطین تحت قیمومیت بریتانیا مهاجرت کرد، نام خانوادگی‌اش را از «میلیکوفْسکی» به «نتانیاهو» تغییر داد، که در عبری به معنای «خدا عطا کرده» است.
اگرچه خانواده نتانیاهو عمدتاً اشکنازی، یعنی یهودیان اروپای شرقی، هستند، او مدعی است که آزمایش دی‌ان‌ای نشان داده مقدار کمی تبار سفاردی (یهودیان اسپانیایی‌تبار یا شمال آفریقا) دارد.
او همچنین می‌گوید که از نسل «گائون ویلنا» (Vilna Gaon)، یکی از علمای بزرگ یهود در قرن ۱۸، است.
بنیامین نتانیاهو و مادرش
مادر بنیامین نتانیاهو، «تسیلا سگال» (۱۹۱۲–۲۰۰۰)، در پتاح تیکوا، واقع در ولایت اورشلیم (در زمان امپراتوری عثمانی)، به دنیا آمد.
خانواده‌اش در سال ۱۹۱۱ از مینیاپولیس به آن منطقه مهاجرت کرده بودند؛ پیش‌تر در دهه ۱۸۷۰، خانواده‌اش از لیتوانی به ایالات متحده مهاجرت کرده بودند. تسیلا در مؤسسه حقوقی «گریز این» در لندن تحصیل کرده بود.
زندگی شخصی بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، از سال ۱۹۹۱ با سارا بن‌آرتزی ازدواج کرده است. سارا در نوامبر ۱۹۵۸ در شهر کیریات تی‌وُن، واقع در شمال اسرائیل و نزدیک به حیفا، به دنیا آمد.
او دختر شموئل بن‌آرتزی، معلم، شاعر و نویسنده اسرائیلی، است و خواهر سه برادر دارد که همگی قهرمانان مسابقات ملی تلمود در اسرائیل بوده‌اند.
همسر بنیامین نتانیاهو
سارا بن‌آرتزی، مدرک کارشناسی خود را در رشته روان‌شناسی از دانشگاه تل‌آویو در سال ۱۹۸۴ دریافت کرد و در سال ۱۹۹۶ مدرک کارشناسی ارشد روان‌شناسی کودک را از دانشگاه عبری اورشلیم اخذ نمود.
او در ارتش اسرائیل به‌عنوان ارزیاب روان‌شناسی در واحد اطلاعات نظامی خدمت کرده و پس از آن به‌عنوان روان‌شناس کودک در خدمات روان‌شناسی شهرداری اورشلیم فعالیت داشت.
علاوه بر فعالیت‌های حرفه‌ای، سارا در سازمان‌های خیریه‌ای مانند «یاد به یاد» (Yad b’Yad) برای کودکان آسیب‌دیده و «تسعد کادیما» (Tza’ad Kadima) برای کودکان مبتلا به فلج مغزی، مشارکت کرده است.
همسر نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو سه بار ازدواج کرده و روابط خارج از چارچوب ازدواج متعددی نیز داشته است:
مریم وایزمن (Miriam Weizmann) – همسر اول
نتانیاهو در زمان خدمت نظامی با او آشنا شد. در سال ۱۹۷۲، هر دو به آمریکا مهاجرت کردند؛ نتانیاهو در MIT و وایزمن در دانشگاه براندایس تحصیل می‌کردند. آنها در سال ۱۹۷۸ دختری به نام نوعا (Noa) به دنیا آوردند. اما پس از افشا شدن رابطه‌ی نتانیاهو با زن دیگری، ازدواجشان منجر به طلاق شد.
فلور کیتس (Fleur Cates) – همسر دوم
نتانیاهو او را در سال ۱۹۷۸ در کتابخانه دانشگاه ملاقات کرد. کیتس بریتانیایی و غیر یهودی بود، اما بعدها برای ازدواج با نتانیاهو، به یهودیت گروید. آنها در سال ۱۹۸۱ ازدواج کردند و در سال ۱۹۸۸ طلاق گرفتند.
سارا بن‌آرتزی (Sara Ben-Artzi) – همسر سوم و فعلی
در سال ۱۹۹۱ با هم ازدواج کردند. سارا در آن زمان مهماندار هواپیمایی ال‌عال و دانش‌آموخته کارشناسی ارشد روان‌شناسی بود. این زوج دو فرزند دارند.
در سال ۱۹۹۳، نتانیاهو در یک برنامه تلویزیونی زنده اعتراف کرد که رابطه‌ای خارج از ازدواج با روت بار، مشاور روابط عمومی‌اش، داشته است. او ادعا کرد رقیب سیاسی‌اش ویدیویی از این رابطه ضبط کرده و برای باج‌خواهی از او استفاده کرده است.
همچنین، گزارش‌هایی درباره دوستی ۲۰ ساله‌ی او با زن ایتالیایی-آمریکایی به نام کاترین پرایس-موندادوری منتشر شده است.
فرزندان بنیامین نتانیاهو
سارا و بنیامین نتانیاهو دو پسر دارند به نام‌های یائر، متولد ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۱، و اوور، متولد ۱۰ اکتبر ۱۹۹۴.
یائر پس از خدمت در واحد سخنگویی ارتش اسرائیل، در حال تحصیل در دانشگاه عبری اورشلیم است.
اوور نیز پس از خدمت در واحد اطلاعات نظامی، در فعالیت‌های داوطلبانه در جنبش پیشاهنگان اسرائیل شرکت می‌کند. در سال ۲۰۱۰، اوور قهرمان مسابقه ملی تلمود شد و مقام سوم را در سطح بین‌المللی کسب کرد.
بچه های بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، سه فرزند دارد که هر یک از ازدواج‌های مختلف او هستند:
نوا نتانیاهو-راث (Noa Netanyahu-Roth)
– تاریخ تولد: ۲۹ آوریل ۱۹۷۸ (۹ اردیبهشت ۱۳۵۷)
– مادر: مریم وایزمن (همسر اول نتانیاهو)
– وضعیت خانوادگی: متأهل با دانیل راث، دارای سه فرزند، ساکن محلهٔ ارتدوکس میا شَعریم در اورشلیم
– پیشینه: روان‌شناس بالینی، فارغ‌التحصیل دانشگاه عبری اورشلیم، مشاور پدرش در دوران نخست‌وزیری
یائر نتانیاهو (Yair Netanyahu)
– تاریخ تولد: ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۱ (۴ مرداد ۱۳۷۰)
– مادر: سارا بن‌آرتزی (همسر فعلی نتانیاهو)
– وضعیت خانوادگی: مجرد
– پیشینه: فعال سیاسی، پادکستر، فارغ‌التحصیل دانشگاه عبری اورشلیم و دانشگاه هرتزلیا
– ویژگی‌ها: فعال در رسانه‌های اجتماعی، منتقد سرسخت مخالفان پدرش، در سال ۲۰۱۷ اعلام کرد قصد ورود به سیاست ندارد
آوِرن نتانیاهو (Avner Netanyahu)
– تاریخ تولد: ۱۰ اکتبر ۱۹۹۴ (۱۸ مهر ۱۳۷۳)
– مادر: سارا بن‌آرتزی
– وضعیت خانوادگی: مجرد
– پیشینه: فارغ‌التحصیل رشته تاریخ از دانشگاه عبری اورشلیم، دانشجوی کارشناسی ارشد در رشته باستان‌شناسی در دانشگاه آکسفورد
– ویژگی‌ها: قهرمان مسابقات ملی تلمود در اسرائیل، خدمت در واحد اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل.
خانه های بنیامین نتانیاهو
نتانیاهو مالک چندین ملک ارزشمند است، از جمله:
- ویلا در کِساریا: خانه‌ای لوکس به مساحت ۵۰۰ متر مربع، مجهز به استخر. این ویلا در سال ۲۰۰۲ با قیمت حدود یک میلیون دلار خریداری شده است و هم‌اکنون ارزش آن بیش از ۵ میلیون دلار برآورد می‌شود.
- پنت هاوس در اورشلیم: آپارتمانی دوطبقه در خیابان غزّه، با مساحت ۲۴۰ متر مربع. ارزش این ملک حدود ۲.۹ میلیون دلار تخمین زده می‌شود.
- خانه تاریخی در محله کاتامون اورشلیم: نتانیاهو مالک ۵۰٪ از این ملک است که به ارث رسیده و به دلیل موقعیت و پتانسیل توسعه، ارزش بالایی دارد.
ماشین بنیامین نتانیاهو
در مورد وسایل نقلیه، بنیامین نتانیاهو از یک لیموزین فول‌آمورد ویژه به عنوان خودرو رسمی خود استفاده می‌کند.
ماشین های بنیامین نتانیاهو
- آئودی A8 سکیوریتی (Audi A8 Security)
ثروت بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، دارایی‌های قابل توجهی دارد که عمدتاً از طریق سرمایه‌گذاری‌های ملکی، درآمدهای سخنرانی و مشاوره‌های استراتژیک به دست آمده است. بر اساس گزارش‌های مختلف، برآوردهای متفاوتی درباره ثروت خالص او ارائه شده است:
ثروت نتانیاهو
۱۴ میلیون دلار: در سال ۲۰۲۰، گزارش‌هایی اعلام کردند که دارایی‌های نتانیاهو حدود ۱۴ میلیون دلار (معادل ۵۰ میلیون شِکل اسرائیل) ارزش دارد. این دارایی‌ها شامل ویلاهای لوکس در مناطق کساریا و اورشلیم، آپارتمان‌های مسکونی و سهام در چندین شرکت بودند.
۸۰ میلیون دلار: برخی منابع، مانند سایت “Assets Magazine”، ثروت خالص او را تا ۸۰ میلیون دلار برآورد کرده‌اند. این رقم شامل املاک گران‌قیمت در اسرائیل و ایالات متحده می‌شود، از جمله خانه‌ای در کساریا به ارزش بیش از ۱۰ میلیون دلار و پنت‌هاوسی در تل‌آویو به ارزش بیش از ۱.۸ میلیون دلار.
۱۳ میلیون دلار: منابع دیگری مانند “Mac Issues” ثروت نتانیاهو را حدود ۱۳ میلیون دلار تخمین زده‌اند که این مقدار از درآمدهای دولتی، سخنرانی‌ها، فروش کتاب‌ها و سرمایه‌گذاری‌های ملکی ناشی شده است.
پیج اینستاگرام بنیامین نتانیاهو
آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی اینستاگرام: b.netanyahu@
فیسبوک بنیامین نتانیاهو
آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی فیسبوک: Benjamin Netanyahu@
توییتر بنیامین نتانیاهو
آدرس پیج بنیامین نتانیاهو در شبکه اجتماعی توییتر: netanyahu@
نتانیاهو عمل جراحی
از حدود سال ۲۰۰۳، نتانیاهو به بیماری بلاک دسته راست قلب (Right Bundle Branch Block یا RBBB) مبتلا بوده است.
در تاریخ ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۳، یک دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب (پیس‌میکر) در بدن او کاشته شد.
در مارس ۲۰۲۴، تشخیص داده شد که او دچار هِرنیا (فتق) است. و در دسامبر ۲۰۲۴، به دلیل عفونت دستگاه ادراری ناشی از بزرگ شدن پروستات، پروستات او برداشت شده است.
عکس بنیامین نتانیاهو
عکس نتانیاهو
عکس های بنیامین نتانیاهو
عکس خانوادگی بنیامین نتانیاهو
عکس بنیامین نتانیاهو و همسرش
عکس همسر بنیامین نتانیاهو
عکس بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو اسرائیل
در سال ۱۹۷۸، نتانیاهو به اسرائیل بازگشت. بین سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۰، او مدیریت مؤسسه ضدتروریسم «یوناتان نتانیاهو» را بر عهده داشت؛ یک مؤسسه غیر دولتی که به مطالعه تروریسم می‌پرداخت و چندین کنفرانس بین‌المللی در زمینه تروریسم برگزار کرد.
از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۲، نتانیاهو مدیر بخش بازاریابی شرکت «ریم اینداستریز» در اورشلیم بود. در این دوره، او نخستین ارتباطات خود را با چند سیاست‌مدار اسرائیلی برقرار کرد که از جمله آنها می‌توان به وزیر موشه آرنس اشاره کرد.
موشه آرنس او را به عنوان معاون رئیس مأموریت خود در سفارت اسرائیل در واشینگتن دی‌سی منصوب کرد، زمانی که آرنس سفیر اسرائیل در آمریکا بود؛ این سمت را نتانیاهو از سال ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۴ بر عهده داشت.
بنیامین نتانیاهو و اسرائیل
در جنگ لبنان ۱۹۸۲، نتانیاهو به خدمت ذخیره سایرت متکل فراخوانده شد، اما درخواست مرخصی کرد و ترجیح داد در آمریکا بماند و به عنوان سخنگوی اسرائیل در مقابل انتقادات شدید بین‌المللی از این جنگ فعالیت کند.
او در این دوران به رسانه‌ها پاسخ می‌داد و سیستم روابط عمومی بسیار مؤثری در سفارت اسرائیل برقرار کرد.
بین سال‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، نتانیاهو سفیر اسرائیل در سازمان ملل متحد بود. در این دوران، او تحت تأثیر خاخام مناچم م. شن‌یرسون قرار گرفت و با او رابطه نزدیکی برقرار کرد؛ نتانیاهو شن‌یرسون را «تاثیرگذارترین مرد زمان ما» توصیف کرده است.
اطلاعات بنیامین نتانیاهو
نتانیاهو به عنوان مشاور اقتصادی توسط شرکت «بوستون کنسالتینگ گروپ» (Boston Consulting Group) در بوستون، ماساچوست، جذب شد و بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۸ در این شرکت فعالیت کرد. در این مدت، همکار میت رامنی بود و رابطه دوستی پایدار و نزدیکی با او برقرار کرد.
میت رامنی نتانیاهو را فردی با «شخصیت قوی و دیدگاهی متمایز» توصیف کرد و گفت: «تقریباً می‌توانیم به زبان خلاصه صحبت کنیم…
ما تجربیات مشترک داریم و دیدگاه‌ها و بنیانی مشابه.» نتانیاهو نیز ارتباط آسان و طبیعی‌شان را نتیجهٔ «دوره سختگیرانه و فشردهٔ آموزشی بوستون کنسالتینگ گروپ» دانست.
در سال ۱۹۷۸، نتانیاهو با نام «بن نیتای» در تلویزیون محلی بوستون ظاهر شد و استدلال کرد که: «هسته اصلی واقعی این درگیری، امتناع تأسف‌بار اعراب از پذیرش دولت اسرائیل است.
در طول ۲۰ سال، اعراب منطقه‌های کرانه باختری و نوار غزه را در اختیار داشتند، و اگر حق تعیین سرنوشت که حالا به عنوان اصل درگیری شناخته می‌شود، واقعاً مسئله اصلی بود، آنها می‌توانستند به‌راحتی یک دولت فلسطینی تأسیس کنند.»
بنیامین نتانیاهو نخست وزیر
پس از ترور ییتسحاق رابین، شیمون پرز انتخابات زودهنگام برگزار کرد تا روند صلح ادامه یابد. نتانیاهو، به عنوان نامزد حزب لیکود در انتخابات مستقیم نخست‌وزیری ۱۹۹۶، با کمک کمپین موفق آرثر فینکلستین، پیروز شد.
او در این رقابت در برابر پرز، که محبوب‌تر بود، برنده شد و به جوان‌ترین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل تبدیل شد. سقوط پرز در این زمان به دلیل موج بمب‌گذاری‌های انتحاری فلسطینی‌ها در مارس ۱۹۹۶ بود که دولت پرز نتوانست مقابله کند.
نتانیاهو با شعار «برای صلحی امن» پیروز شد، اما برای تشکیل دولت نیازمند ائتلاف با احزاب فوق‌ارتدوکس (ultra-Orthodox) بود.
بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل
پس از پیروزی در انتخابات ۱۹۹۶، بنیامین نتانیاهو به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل منصوب شد و در واکنش به حملات انتحاری گروه‌های فلسطینی، سیاست‌های امنیتی سخت‌گیرانه‌ای را اجرا کرد.
او با اصول توافقات اوسلو مخالف بود و معتقد بود باید نشانه‌های حسن‌نیت از طرف فلسطینی‌ها دریافت شود، اما روند صلح را متوقف نکرد.
در سال ۱۹۹۶، نتانیاهو و شهردار اورشلیم تصمیم گرفتند تونل دیوار غربی را باز کنند، که منجر به ناآرامی‌ها و کشته شدن چندین نفر شد.
در سپتامبر همان سال، او با یاسر عرفات دیدار کرد و مذاکراتی را آغاز نمود که در ژانویه ۱۹۹۷ منجر به امضای پروتکل الخلیل شد. این پروتکل، بخشی از کنترل الخلیل را به تشکیلات خودگردان فلسطین واگذار کرد.
در سال ۱۹۹۸، یادداشت تفاهم ووی ریور میان نتانیاهو و عرفات امضا و تصویب شد؛ این توافق، گام‌هایی برای اجرای توافق موقت ۱۹۹۵ را تعیین می‌کرد.
در همان سال، نتانیاهو عملیات شکست‌خورده موساد برای ترور خالد مشعل را تأیید کرد که تنش‌ها میان اسرائیل و اردن را افزایش داد.
او اصلاحات اقتصادی مهمی انجام داد، از جمله آزادسازی بازار و فروش سهام دولت در بانک‌ها. با این حال، دوران نخست‌وزیری او با انتقادات سیاسی و اتهامات فساد همراه بود که به دلیل کمبود مدارک، محاکمه نشد.
نتانیاهو سیاست «سه نه» را دنبال می‌کرد: نه به عقب‌نشینی از بلندی‌های جولان، نه به بحث درباره وضعیت اورشلیم، و نه به مذاکرات با پیش‌شرط‌ها.
بنیامین نتانیاهو رهبر اپوزیسیون
قبل از انتخابات ۱۹۸۸، بنیامین نتانیاهو به اسرائیل بازگشت و به حزب لیکود پیوست، و به عنوان نماینده کنست دوازدهم انتخاب شد.
در دوران جنگ خلیج فارس، او سخنگوی اصلی اسرائیل در رسانه‌های بین‌المللی بود و در کنفرانس مادرید ۱۹۹۱ عضو هیئت نمایندگی اسرائیل بود.
پس از شکست حزب لیکود در انتخابات ۱۹۹۲، نتانیاهو در انتخابات داخلی حزب در سال ۱۹۹۳ پیروز شد و رهبری حزب را بر عهده گرفت. رابطه او با دیوید لوی، معاون وزیر امور خارجه، تنش‌آمیز و رقابتی بود.
آریل شارون نیز کاندید رهبری حزب بود اما به سرعت کنار رفت، و ییتسحاق شامیر پس از شکست حزب از سیاست کناره‌گیری کرد.
نتانیاهو حماس
در آستانه انتخابات ۱۹۹۶ اسرائیل، موجی از حملات انتحاری گروه حماس پس از ترور یحیی عیاش توسط شین‌بت آغاز شد.
محمد دیف، فرمانده جدید گردان‌های قسام، برنامه‌ریزی حملات بمب‌گذاری گسترده‌ای در تل‌آویو و اورشلیم را در دستور کار قرار داد.
این حملات پیچیده‌تر و گسترده‌تر از قبل بودند و سوریه و ایران نقش مهمی در تأمین مالی و آموزش عاملان آن داشتند.
ارتباط میان حزب‌الله و حماس، بر اساس دستور وزیر دفاع سوریه، برقرار شد، و برخی عاملان در ایران آموزش دیده بودند.
خانواده قربانیان آمریکایی این حملات بعدها علیه مقامات ایرانی و سوری شکایت کردند. شکست سرویس‌های امنیتی اسرائیل در جلوگیری از این حملات، محبوبیت شیمون پرز را کاهش داد.
نتانیاهو، که مخالف روند صلح اوسلوا بود، از این وضعیت بهره‌برداری کرد و در انتخابات ۱۹۹۶ با اختلاف کم پیروز شد.
موج حملات در فوریه و مارس ۱۹۹۶ باعث تغییر نتایج نظرسنجی‌ها به نفع لیکود شد. پس از انتخابات، حملات انتحاری تقریباً یک سال متوقف شد، که برخی آن را به اقدامات یاسر عرفات نسبت دادند.
برخی دیگر معتقد بودند حماس با پیروزی نتانیاهو، هدف خود یعنی توقف روند صلح را محقق ساخته است.
نتانیاهو حزب‌الله
در سال ۱۹۹۷، علی فلاحتیان، وزیر اطلاعات ایران، دستور آغاز مجدد حملات حماس را صادر کرد تا روند صلح را مختل کند.
خالد مشعل، با کمک محمود ابو حنود، حملات انتحاری مرگباری در بازار مهانه یهودا و خیابان بن یهودا در اورشلیم انجام داد که منجر به کشته شدن ۲۱ نفر شد.
در پی تلاش‌های موساد برای ترور مشعل، دو مامور اسرائیلی دستگیر و پس از تحویل آنتی‌دوت، آزاد شدند؛ اما اردن برای آزادی بقیه ماموران، آزادی احمد یاسین را شرط قرار داد.
همزمان، در همان روز حمله دوم، حزب‌الله کمینی علیه نیروهای ویژه اسرائیل در جنوب لبنان ترتیب داد که منجر به کشته شدن ۱۲ نظامی اسرائیلی شد.
در سال ۱۹۹۸، جنازه این سربازان با ۶۵ زندانی لبنانی و جسد مبارزان حزب‌الله مبادله شد. همچنین، جسد هادی نصرالله، پسر رهبر حزب‌الله، به لبنان بازگردانده شد. نتانیاهو این وقایع را از بدترین فجایع برای اسرائیل توصیف کرد.
شکست در مهار حماس و حزب‌الله، همراه با آزادی چهره‌های برجسته فلسطینی و لبنانی، وجهه امنیتی نتانیاهو را تضعیف کرد و باعث شد تردیدهایی درباره سیاست‌های سختگیرانه او شکل گیرد.
در نتیجه، این رویدادها از جمله عوامل اصلی شکست نتانیاهو در انتخابات سال ۱۹۹۹ بودند.
بنیامین نتانیاهو فلسطین
در سال ۲۰۰۹، با شروع به کار دولت جدید اسرائیل به رهبری بنیامین نتانیاهو، روابط میان اسرائیل، فلسطینیان و جامعه بین‌المللی پیچیده‌تر شد.
در حالی که هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا، از تشکیل دولت فلسطینی حمایت می‌کرد، نتانیاهو بر شرط به رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان «دولت یهودی» تأکید داشت و این شرط به یکی از موانع اصلی مذاکرات تبدیل شد.
پس از سخنرانی باراک اوباما در قاهره و تأکید او بر رد مشروعیت شهرک‌سازی‌های اسراییل، نتانیاهو با حمایت مشروط از تشکیل «دولت فلسطینی غیرنظامی» اعلام کرد که اورشلیم باید پایتخت متحد اسرائیل باقی بماند و شروط سختی مانند عدم داشتن ارتش و کنار گذاشتن حق بازگشت آوارگان فلسطینی را مطرح کرد. این مواضع فلسطینیان را نسبت به آینده مذاکرات بدبین‌تر ساخت.
نتانیاهو فلسطین
در این دوره، دولت نتانیاهو اقداماتی مانند برداشت گیت‌های کنترل در کرانه باختری برای تسهیل رفت‌وآمد انجام داد، ابتکار صلح عربی را استقبال کرد و تلاش‌هایی برای عادی‌سازی روابط با کشورهای عربی صورت گرفت.
با این حال، ساخت شهرک‌ها در سرزمین‌های اشغالی ادامه داشت که باعث انتقاد شدید آمریکا و جامعه جهانی شد. توقف موقت ساخت شهرک‌ها در اواخر ۲۰۰۹ تأثیر چندانی نداشت و فلسطینی‌ها آن را ناکافی دانستند.
روابط اسرائیل و آمریکا در این دوره گاهی تنش‌آمیز بود؛ از جمله سفر مخفی نتانیاهو به مسکو برای متوقف کردن فروش سامانه موشکی S-300 به ایران و انتقاد رابرت گیتس، وزیر دفاع سابق آمریکا، از نتانیاهو به خاطر آسیب رساندن به روابط دو کشور.
در حوزه داخلی، اعتراضات گسترده‌ای علیه هزینه بالای زندگی در اسرائیل رخ داد که دولت نتانیاهو با تشکیل کمیته تراژتنبرگ و اجرای تدریجی اصلاحات به این اعتراضات پاسخ داد.
همچنین، طرح‌هایی مانند توسعه شبکه فیبر نوری برای دسترسی ارزان‌تر به اینترنت تصویب شد.
در عرصه سیاست، نتانیاهو و آویگدور لیبرمن برای شرکت در انتخابات ۲۰۱۳، احزاب خود را ادغام کردند و در سال ۲۰۱۲، برای اولین بار، نتانیاهو فلسطینیان را به داشتن دولت مستقل اما غیرنظامی قبول کرد، هرچند بر غیرنظامی بودن آن تأکید داشت.
در کل، این دوره نشان‌دهنده تلاش نتانیاهو برای حفظ امنیت اسرائیل و تقویت جایگاه آن در منطقه بود، اما همراه با چالش‌های داخلی و بین‌المللی در موضوع فلسطین و روابط با آمریکا و کشورهای عربی.
روابط نتانیاهو با فلسطینی‌ها
نتانیاهو به شدت نسبت به تشکیل دولت وحدت میان حماس و تشکیلات خودگردان فلسطینی واکنش نشان داد و حماس را مسئول ربایش و قتل سه نوجوان اسرائیلی در ژوئن ۲۰۱۴ دانست.
در پاسخ، عملیات گسترده‌ای در کرانه باختری علیه اعضای حماس انجام گرفت و سپس در غزه حملات وسیعی آغاز شد. پس از افزایش حملات موشکی از غزه، عملیات «لبه محافظ» در تابستان ۲۰۱۴ راه‌اندازی شد.
در مصاحبه‌ای با CNN، او حماس را «تروریست‌های نسل‌کُش» نامید و نسبت به احتمال وقوع «انتفاضه سوم» هشدار داد.
رابطه نتانیاهو با آمریکا
در رابطه با آمریکا، در اکتبر ۲۰۱۴ طرح خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی و کاهش فساد در آنها تصویب شد. نتانیاهو واکنش تندی به انتقادهای آمریکا درباره شهرک‌سازی‌ها نشان داد و آن را مخالف «ارزش‌های آمریکایی» خواند.
روابط او با دولت اوباما به خاطر سیاست‌های شهرک‌سازی‌ها به پایین‌ترین سطح رسید. در دسامبر ۲۰۱۴، او دو وزیر کابینه، یایر لاپید و تزپی لیونی، را برکنار کرد که منجر به انحلال دولت و برگزاری انتخابات زودهنگام شد.
نتانیاهو سخنرانی در کنگره آمریکا
در مارس ۲۰۱۵، نتانیاهو برای سومین بار به سخنرانی در کنگره آمریکا رفت. این سخنرانی بدون هماهنگی با دولت اوباما برگزار شد و با انتقادهای زیادی مواجه شد.
هدف او مخالفت با مذاکرات هسته‌ای ایران و تحریم‌های بیشتر علیه این کشور بود. او همچنین ادعا کرد که نماینده تمام یهودیان جهان است، ادعایی که بسیاری از جامعه یهودیان آمریکا آن را رد کردند.
نتانیاهو انتخابات ۲۰۱۵
در انتخابات ۲۰۱۵، حزب لیکود به رهبری نتانیاهو با کسب ۳۰ کرسی، بیشترین آرا را در کنست به دست آورد.
رئیس‌جمهور ریولین به نتانیاهو فرصت داد تا ائتلاف تشکیل دهد و او در مدت مقرر، دولت ائتلافی را با حزب‌های هبوعه یهودی، یهودیت متحد تورا، کولانو و شاس تشکیل کرد.
در مه ۲۰۱۵، نتانیاهو اعلام کرد که برای اولین بار قصد دارد برای دوره پنجم نخست‌وزیری رقابت کند.
بنیامین نتانیاهو سیاست
پس از شکست در انتخابات ۱۹۹۹، بنیامین نتانیاهو برای مدتی از عرصه سیاست کناره گرفت و وارد حوزه فعالیت‌های خصوصی شد.
پس از شکست در مقابل اهود باراک، او به عنوان مشاور شرکتی در حوزه ارتباطات فعالیت کرد. با سقوط دولت باراک، او تمایل داشت به سیاست بازگردد، اما در انتخابات سال ۲۰۰۱ شرکت نکرد و در نتیجه آریل شارون به نخست‌وزیری رسید.
در سال ۲۰۰۲، نتانیاهو به عنوان وزیر خارجه کابینه شارون منصوب شد و برای رهبری حزب لیکود رقابت کرد، اما در این رقابت شکست خورد.
سخنرانی‌های او در کانادا و آمریکا با اعتراضات گسترده مواجه شد؛ یکی از آنها در دانشگاه کنکوردیا به‌طور کامل لغو شد.
در سپتامبر ۲۰۰۲، او در کنگره آمریکا از حمله به عراق حمایت کرد و ادعا کرد که برکناری صدام حسین تأثیرات مثبتی در منطقه خواهد داشت.
بنیامین نتانیاهو وزیر
در سال ۲۰۰۳، بنیامین نتانیاهو توسط آریل شارون به عنوان وزیر دارایی منصوب شد، تصمیمی که برخی آن را تلاش برای محدود کردن نفوذ سیاسی او تلقی کردند.
در این دوره، نتانیاهو اصلاحات اقتصادی گسترده‌ای را اجرا کرد که شامل کاهش مالیات‌ها، خصوصی‌سازی، کوچک‌سازی دولت و محدود کردن کسری بودجه بودند.
این سیاست‌ها، با وجود انتقادهای شدید از سوی جناح چپ و برخی اعضای لیکود، منجر به رونق اقتصادی و کاهش نرخ بیکاری در اسرائیل شد.
او به‌خصوص به دلیل کاهش وابستگی به کمک‌های اجتماعی و ایجاد فضای رقابتی در اقتصاد، مورد تحسین قرار گرفت و برخی او را معمار «معجزه اقتصادی» اسرائیل نامیدند.
در سال ۲۰۰۵، نتانیاهو به دلیل مخالفت با طرح خروج از غزه، ابتدا تهدید به استعفا کرد و پس از عدم برگزاری همه‌پرسی، در ۷ اوت، استعفای خود را اعلام کرد.
بنیامین نتانیاهو حزب لیکود
پس از خروج آریل شارون از حزب لیکود و تأسیس حزب کادیما، نتانیاهو بار دیگر برای رهبری لیکود وارد رقابت شد. در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۵، با کسب ۴۷٪ آرا، موفق شد ریاست حزب را بر عهده بگیرد.
پس از عملکرد ضعیف لیکود در انتخابات ۲۰۰۶، او به عنوان رهبر اپوزیسیون فعالیت کرد. در انتخابات داخلی ۲۰۰۷، او مجدداً با اختلاف قابل توجهی رهبری حزب را تثبیت کرد و مخالفت قاطع خود را با هرگونه آتش‌بس با حماس اعلام نمود.
در پی بحران سیاسی پس از استعفای اولمرت و ناتوانی تزیپی لیونی در تشکیل دولت، انتخابات زودهنگام در فوریه ۲۰۰۹ برگزار شد.
اگرچه حزب کادیما با یک کرسی برتر از لیکود قرار گرفت، نتانیاهو توانست حمایت اکثریت جناح راست کنست را جلب کند و مأموریت تشکیل دولت را از رئیس‌جمهور وقت، شیمون پرز، دریافت کرد.
برای تثبیت دولت، او به‌جای تکیه صرف بر احزاب راست، ائتلاف گسترده‌تری تشکیل داد و با جلب حمایت حزب کارگر به رهبری اهود باراک، کابینه‌ای میانه‌رو تشکیل داد. دولت سی‌ودوم اسرائیل در ۳۱ مارس ۲۰۰۹ سوگند یاد کرد.
سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو
در حوزه سیاست‌های اقتصادی، نتانیاهو به ادامه سیاست‌های آزادسازی اقتصادی پایبند ماند. در دسامبر ۲۰۱۳، قانون تمرکز کسب‌وکار به تصویب رسید که هدف آن افزایش رقابت، کاهش قیمت‌ها و کاهش نابرابری درآمد بود.
این قانون ساختارهای چندلایه شرکت‌ها را ممنوع کرد تا از انحصار و سوءاستفاده‌های قیمتی جلوگیری شود. همچنین، او کمپینی را برای خصوصی‌سازی بنادر و کاهش انحصار اداره بنادر اسرائیل آغاز کرد.
وعده داد که بوروکراسی و مقررات زائد را کاهش دهد تا فشار بر صنعت کاهش یابد و فضای کسب‌وکار آزادتر شود.
تشکیل دولت نتانیاهو
در انتخابات ۲۰۱۳، ائتلاف لیکود-بیتینو با کاهش ۱۱ کرسی نسبت به دوره قبلی وارد کنست شد. با این حال، به عنوان رهبر بزرگ‌ترین فراکسیون، رئیس‌جمهور شیمون پرز نتانیاهو را مأمور تشکیل دولت سی و سوم اسرائیل کرد.
این ائتلاف جدید شامل حزب‌های یش عتید، هبوعه یهودی و هتنوع بود و بر اساس درخواست یش عتید و هبوعه یهودی، احزاب یهودی-ارتدوکس (اولترا-ارتدوکس) در دولت حضور نداشتند.
سیاست‌های اقتصادی بنیامین نتانیاهو
در آگوست ۲۰۱۵، بودجه‌ای دو ساله تصویب شد که شامل اصلاحاتی در بخش کشاورزی، کاهش تعرفه‌های واردات برای کاهش قیمت مواد غذایی، تسهیل فرآیندهای ساخت و ساز برای کاهش هزینه مسکن و تسریع در اجرای پروژه‌های زیرساختی بود.
همچنین، اصلاحات مالیاتی برای افزایش رقابت و کاهش هزینه خدمات مالی دنبال شد، هرچند برخی اصلاحات در حوزه کشاورزی حذف شدند.
جنجال‌های سیاسی نتانیاهو
در اکتبر ۲۰۱۵، نتانیاهو جنجالی به راه انداخت زمانی که ادعا کرد مفتی اعظم قدس، حاج امین الحسینی، به هیتلر پیشنهاد نسل‌کشی یهودیان داده است؛ ادعایی که توسط تاریخ‌نگاران و دولت آلمان رد شد.
این اظهار نظر با واکنش‌های تند جامعه علمی و سیاسی مواجه شد و منتقدان آن را نوعی انکار هولوکاست دانستند.
اتهامات بنیامین نتانیاهو
از ژانویه ۲۰۱۷، بنیامین نتانیاهو تحت تحقیقات پلیس اسرائیل در دو پرونده اصلی با نام‌های «پرونده ۱۰۰۰» و «پرونده ۲۰۰۰» قرار گرفت که این دو پرونده مرتبط با هم هستند.
پرونده ۱۰۰۰: در این پرونده، نتانیاهو مظنون است که امتیازات نامناسب و غیرقانونی از چند تاجر بزرگ، از جمله جیمز پکر و تهیه‌کننده هالیوودی آرنون میلچان، دریافت کرده است.
پرونده ۲۰۰۰: نتانیاهو متهم است که تلاش کرده با آرنون موزس، ناشر گروه روزنامه یدیعوت آحرونوت، توافقی برای تضعیف رقیب اصلی این روزنامه، یدیعوت اسرائیل هیوم، در ازای دریافت پوشش خبری مطلوب‌تر، انجام دهد.
در اوت ۲۰۱۷، پلیس اسرائیل رسماً اعلام کرد که نتانیاهو مظنون به جرایم کلاهبرداری، خیانت در امانت و رشوه است. همچنین، آری هارو، رئیس سابق دفتر نتانیاهو، در همان سال با همکاری با دادستان‌ها علیه او شهادت داد.
در فوریه ۲۰۱۸، پلیس توصیه کرد که علیه نتانیاهو به اتهامات فساد کیفری کیفرخواست صادر شود. این پلیس معتقد بود مدارک کافی برای اتهامات رشوه‌خواری، کلاهبرداری و خیانت در امانت وجود دارد، هرچند خود نتانیاهو همه این اتهامات را رد کرد.
در نوامبر ۲۰۱۸، بخش جرایم اقتصادی نیز پیشنهاد داد که در هر دو پرونده کیفرخواست علیه او صادر شود. در فوریه ۲۰۱۹، دادستان کل اسرائیل اعلام کرد که قصد دارد در سه پرونده مختلف علیه نتانیاهو کیفرخواست صادر کند.
در نوامبر ۲۰۱۹، رسماً علیه نتانیاهو کیفرخواست صادر شد. در صورت محکومیت، او ممکن است تا ۱۰ سال زندان برای رشوه‌خواری و تا ۳ سال برای کلاهبرداری و خیانت در امانت محاکمه شود. او اولین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل است که در حین تصدی این سمت با اتهامات کیفری روبرو شده است.
در همان ماه، اعلام شد که او برخی وزارتخانه‌ها مانند وزارت کشاورزی، بهداشت، امور اجتماعی و امور دیاسپورا را ترک خواهد کرد تا مطابق با رویه‌های قانونی عمل کند، هرچند موضوع استعفای اجباری در صورت صدور کیفرخواست هنوز در دادگاه بررسی می‌شود.
محاکمه کیفری نتانیاهو قرار بود در ماه مه ۲۰۲۰ آغاز شود، اما به دلیل شیوع ویروس کرونا به تعویق افتاد و تا آوریل ۲۰۲۳ ادامه داشت.
مسائل دینی نتانیاهو
در مارس ۲۰۱۶، ائتلاف دولت با تهدید اعضای گروه اولترا-ارتدوکس (یهودیان ارتدوکس سخت‌گیر) مواجه شد، زیرا دولت قصد داشت فضای عبادت غیر ارتدوکس در دیوار غربی (دیوار ندبه) را رسمیت ببخشد.
روابط بین‌المللی نتانیاهو
در دسامبر ۲۰۱۶، آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل متحد با قطعنامه ۲۳۳۴ درباره شهرک‌سازی‌های اسرائیل رای ممتنع داد که منجر به تصویب آن شد.
نتانیاهو این قطعنامه و سخنان تند وزیر خارجه آمریکا، جان کری، را به شدت محکوم کرد و دولت اسرائیل تصمیم گرفت پرداخت حق عضویت خود به سازمان ملل را متوقف کند.
در فوریه ۲۰۱۷، نتانیاهو برای اولین بار به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل، به صورت رسمی از استرالیا دیدار کرد و با نخست‌وزیر مالکم ترنبول توافقات دوجانبه امضا کرد.
در اکتبر ۲۰۱۷، اسرائیل به دلیل مواضع ضداسرائیلی یونسکو، از این سازمان خارج شد.
مسائل امنیتی و سیاست هسته‌ای نتانیاهو
در آوریل ۲۰۱۸، نتانیاهو اعلام کرد که ایران به تعهدات برجام عمل نکرده است و اسناد جدیدی درباره برنامه هسته‌ای ایران ارائه داد؛ ایران این ادعاها را «تبلیغات» خواند.
همچنین، او از اجلاس تاریخی میان کره شمالی و آمریکا در سال ۲۰۱۸ حمایت کرد و آن را گامی مهم در تلاش برای خلع سلاح هسته‌ای در شبه‌جزیره کره دانست.
نتانیاهو شهرک‌سازی در کرانه باختری
در فوریه ۲۰۲۳، دولت نتانیاهو قانون‌سازی کرد تا ۹ شهرک جدید در کرانه باختری اشغالی قانونی شود.
این اقدام شامل لغو قانونی بود که در سال ۲۰۰۵ چهار شهرک را تخلیه کرده بود، و همچنین تسریع در ساخت و توسعه شهرک‌ها، به طوری که در نیمه اول سال، حدود ۱۳۰۰۰ واحد مسکونی ساخته شد؛ رقمی تقریباً سه برابر تعداد واحدهای ساخت و ساز در سال ۲۰۲۲.
در زمینه سیاست خارجی، اسرائیل از ارسال سلاح‌های مرگبار به اوکراین خودداری کرد، به دلیل نگرانی از دسترسی ایران به این تسلیحات.
نتانیاهو جنگ غزه
در جنگ غزه، نتانیاهو اعلام حالت جنگ پس از حمله ناگهانی گروه‌های فلسطینی از غزه به اسرائیل. او تهدید کرد که مراکز حماس را نابود می‌کند و ساکنان غزه را فراخواند تا شهرها را ترک کنند.
همچنین، دولت پیشنهاد تشکیل یک ائتلاف اضطراری برای مدیریت بحران و جنگ ارائه داد. در عین حال، پس از وقوع شکست‌های اطلاعاتی قبل از حمله، انتقادها و اعتراضات داخلی به شدت افزایش یافت.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که بیش از نیمی از مردم اسرائیل خواهان کناره‌گیری نتانیاهو از مقام نخست‌وزیری هستند.
عملیات نظامی بنیامین نتانیاهو
دوره پنجم نخست‌وزیری بنیامین نتانیاهو (دولت سی و پنجم اسرائیل)
تاریخ آغاز: ۱۷ مه ۲۰۲۰، نتانیاهو برای پنجمین بار سوگند یاد کرد و دولت ائتلافی خود را با بنی گانتس تشکیل داد.
زمینه: این دوره در زمان اوج شیوع همه‌گیری کووید-۱۹ و همچنین در حالی آغاز شد که نتانیاهو در حال محاکمه کیفری بود. در این دوران، اعتراضات گسترده‌ای در مقابل اقامتگاه رسمی او شکل گرفت.
واکنش به اعتراضات: نتانیاهو با بهره‌گیری از مقررات خاص مقابله با کووید-۱۹، تلاش کرد اعتراضات را محدود کند، به طوری که تجمع بیش از ۲۰ نفر و فاصله کمتر از ۱۰۰۰ متر از خانه‌های معترضان ممنوع شد. اما این اقدامات نتیجه عکس داد و اعتراضات در بیش از ۱۰۰۰ مکان در سراسر اسرائیل گسترش یافت.
واکسیناسیون کووید-۱۹: تا مارس ۲۰۲۱، اسرائیل به کشوری با بالاترین نرخ واکسیناسیون جمعیتی نسبت به جمعیت خود در جهان تبدیل شد.
تنش‌ها و عملیات نظامی: در مه ۲۰۲۱، پس از افزایش تنش‌ها در اورشلیم، گروه حماس از غزه به اسرائیل راکت پرتاب کرد. در پاسخ، نتانیاهو عملیات «نگهبان دیوارها» را آغاز کرد که ۱۱ روز طول کشید.
پایان دوره نخست‌وزیری: پس از این عملیات، نفتالی بنت، رهبر ائتلاف یامینا، با یائیر لاپید، رهبر اپوزیسیون، توافق کرد تا دولت چرخشی تشکیل دهند و نتانیاهو را از مقام نخست‌وزیری کنار بزنند. در ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱، بنت و لاپید دولت ائتلافی جدید را تشکیل دادند و دوره ۱۲ ساله نخست‌وزیری نتانیاهو پایان یافت.
دوره ششم نخست‌وزیری بنیامین نتانیاهو
در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲، بنیامین نتانیاهو سوگندی بر رهبری یک ائتلاف سختگیرانه و جریان‌ساز برداشت.
در اوایل دوره، تمرکز اصلی بر اجرای طرح اصلاحات قضایی بود که با انتقادات گسترده‌ای مواجه شد. منتقدان معتقد بودند این طرح به استقلال قوا، نقش دادستان کل، اقتصاد، حقوق اقلیت‌ها و روابط خارجی آسیب می‌زند. اعتراضات خیابانی فراگیر و مخالفت نظامیان ذخیره با این اصلاحات، به اوج رسید.
در مارس ۲۰۲۳، وزیر دفاع، یوآو گالانت، اعلام مخالفت کرد و نتانیاهو تلاش کرد او را برکنار کند که این موضوع منجر به افزایش اعتراضات و در نهایت به تعویق افتادن اجرای اصلاحات برای مدت یک ماه شد.
مسائل حقوقی بنیامین نتانیاهو
در مه ۲۰۲۴، سازمان‌های غیردولتی متهم کردن نتانیاهو به نسل‌کشی کردند و دادستان دیوان کیفری بین‌المللی قصد داشت حکم بازداشت وی را صادر کند.
در نوامبر ۲۰۲۴، دیوان کیفری بین‌المللی حکم بازداشت را صادر کرد که شامل نتانیاهو، وزیر دفاع پیشین و فرمانده حماس می‌شد. این حکم به شدت محکوم شد و بسیاری آن را «ضد یهودی» خواندند.
در جولای ۲۰۲۴، نتانیاهو در سخنرانی در کنگره آمریکا، در میان اعتراضات گسترده، از پیروزی کامل اسرائیل در غزه سخن گفت.
حوادث امنیتی بنیامین نتانیاهو
در حوادث امنیتی، حمله پهپادی که به حزب‌الله نسبت داده شد، در اکتبر ۲۰۲۴، اقامتگاه بنیامین نتانیاهو را هدف قرار داد.
در نوامبر ۲۰۲۴، گالانت، وزیر دفاع، برکنار شد که این اقدام موجی از اعتراضات داخلی را برانگیخت.
در مارس ۲۰۲۵، اسرائیل حمله ناگهانی به غزه انجام داد که منجر به پایان آتش‌بس و تأخیر در روند محاکمه نتانیاهو شد.
همچنین، در همان ماه، رئیس سازمان امنیت داخلی شین‌بت به دلیل تحقیقات مرتبط با نفوذ قطر در دفتر نخست‌وزیری برکنار شد.
نتانیاهو جنگ ایران و اسرائیل
در ژوئن ۲۰۲۵، نتانیاهو در رأی‌گیری موفق شد از انحلال پارلمان جلوگیری کند و بقای دولت را تضمین کند.
همزمان، دستور حملات هوایی علیه ایران صادر شد و درگیری‌های رسمی میان اسرائیل و ایران آغاز شد.
نتانیاهو در سخنانی بر هزینه‌های شخصی و خانوادگی جنگ تأکید کرد، از جمله لغو مراسم عروسی پسرش به دلیل تهدیدهای موشکی و امنیتی.
عملکرد اقتصادی نتانیاهو
تا سال ۱۹۹۸، او به عنوان «مدافع بازار آزاد» شناخته می‌شد.
در سال ۱۹۹۹، در گفت‌وگو با روزنامه Jerusalem Post اعلام کرد:
«صلح هدف نهایی است… اما صلح بدون بازارهای آزاد، رشد ایجاد نمی‌کند. ولی بازارهای آزاد بدون صلح هم می‌توانند تولید را افزایش دهند.»
در دوره نخست‌وزیری خود، اصلاحات گسترده‌ای در بخش بانکی انجام داد، از جمله حذف موانع سرمایه‌گذاری خارجی و برداشتن محدودیت‌های اجباری در خرید اوراق دولتی.
به عنوان وزیر دارایی (۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵)، تحولات عظیمی در اقتصاد اسرائیل صورت داد:
– برنامه‌ای برای انتقال افراد از دریافت کمک‌های اجتماعی به بازار کار تدوین کرد
– خصوصی‌سازی گسترده‌ای را اجرا کرد
– اندازه بخش دولتی را کاهش داد
– سیستم مالیاتی را اصلاح و ساده کرد
– قوانینی برای مقابله با انحصارها و کارتل‌ها تصویب کرد تا رقابت را افزایش دهد
– مالیات بر سود سرمایه را از شرکت‌ها به افراد گسترش داد، تا پایه مالیاتی وسیع‌تر شود، در حالی که مالیات بر درآمد کاهش یافت.
دیدگاه نتانیاهو درباره ایران و تهدید هسته‌ای
نتانیاهو ایران را بزرگ‌ترین تهدید فعلی برای اسرائیل و امنیت آن می‌داند و بارها ایران را با آلمان نازی مقایسه کرده است. او هشدار داده است که ایران در حال توسعه سلاح هسته‌ای است و پس از رسیدن به آن، ممکن است جنگ جهانی را آغاز کند.
در سخنرانی‌های متعدد، از جمله در مجمع عمومی سازمان ملل، ایران را رژیمی بنیادگرا و افراطی توصیف کرده که خواهان بازگرداندن منطقه به قرون وسطی است، و نبرد با آن را «نبرد تمدن در برابر بربریت» نامیده است.
مواضع سیاسی و نظامی نتانیاهو
او رابطه نزدیکی با وزیر دفاع وقت، اهود باراک، داشت و با او درباره احتمال حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران مشورت می‌کرد.
این رویکرد جنگ‌طلبانه مورد انتقاد برخی مقامات امنیتی اسرائیل، از جمله رؤسای سابق موساد و شین‌بت، قرار گرفت و آن را «دیوانگی» یا «احمقانه‌ترین تصمیم» خواندند.
نهادهای تحلیل‌گر آمریکایی مانند مؤسسه رند نیز با این رویکرد مخالفت کردند و معتقد بودند حمله نظامی به ایران عواقب خطرناکی دارد.
هشدارهای نتانیاهو
در روز یادبود هولوکاست در سال ۲۰۱۲، نتانیاهو ایران را با آلمان نازی مقایسه کرد و هشدار داد که برنامه هسته‌ای ایران می‌تواند به فاجعه‌ای مشابه منجر شود، هرچند برخی این مقایسه را سیاسی و بهره‌برداری نادرست از هولوکاست دانستند.
در سخنرانی سال ۲۰۱۲ در سازمان ملل، او خط قرمزی برای غنی‌سازی اورانیوم ایران تعیین کرد و اعلام کرد که اگر ایران به غنی‌سازی ۹۰ درصد برسد، این تهدیدی غیرقابل تحمل برای اسرائیل خواهد بود.
اقدامات و واکنش نتانیاهو
پس از حملات تروریستی مرتبط با ایران، مانند بمب‌گذاری در بورگاس (۲۰۱۲)، نتانیاهو ایران را مسئول این اقدامات دانست.
او انتقاداتی نسبت به تحریم‌ها و دیپلماسی علیه ایران مطرح کرد و گفت این اقدامات تاکنون برنامه هسته‌ای ایران را متوقف نکرده است.
در سال ۲۰۲۰، پس از ترور قاسم سلیمانی توسط آمریکا، نتانیاهو این اقدام را ستود و از تصمیم دونالد ترامپ حمایت کرد.
گرایش‌های سیاسی بنیامین نتانیاهو
در دوران حکمرانی نتانیاهو، اسرائیل شاهد افزایش گرایش‌های اقتدارگرایانه بوده است، به طوری که روند دموکراسی کاهش یافته و سطح فساد در کشور افزایش یافته است. سیاست‌های توسعه‌طلبانه نیز در این دوره شدت یافته است.
در جریان جنگ غزه، دولت تحت رهبری نتانیاهو محدودیت‌هایی بر اعتراضات مردمی و رسانه‌ها اعمال کرد و برخی اخبار و اعتراض‌ها سانسور شدند.
نتانیاهو بارها تلاش کرده است سیستم قضایی را اصلاح کند؛ این اقدامات به طور گسترده متهم شده‌اند که هدف اصلی آن افزایش قدرت دولت و حفاظت از خود در مقابل اتهامات فساد است. او در مقابل، نظام قضایی را «دولت عمیق چپ‌گرا» خوانده که قصد دارد عدالت را سیاسی کند.
در اظهارات خود، نتانیاهو گاهی مواضع پوپولیستی و نژادپرستانه اتخاذ کرده است که می‌تواند به تشدید نژادپرستی ضد عرب‌ها و فلسطینی‌ها منجر شود، و این سخنان حول روایت‌های مناقشه‌برانگیز با یهودیان شکل گرفته است.
دولت نتانیاهو به عنوان یکی از راست‌گرایان‌ترین دولت‌های تاریخ اسرائیل شناخته می‌شود، و او روابط نزدیکی با رهبرانی از جمله مجارستان، روسیه و ایالات متحده برقرار کرده است، که اغلب به سمت راست‌گرایان و اقتدارگراها گرایش دارند.
نتانیاهو مخالفت با توافقنامه‌های اسلو
نتانیاهو از ابتدا مخالف توافقنامه‌های اسلو بود. در سال ۱۹۹۳، در کتاب خود با عنوان «جایی در میان ملت‌ها»، بخش «اسب تروا» را نوشت که در آن به شدت علیه روند صلح اسلو موضع‌گیری کرد.
او ادعا کرد که امین الحسینی یکی از طراحان هولوکاست است و یاسر عرفات را وارث نازیسم و «نابودگر» الحسینی دانست.
نتانیاهو نقض تعهدات
در دوره نخست‌وزیری‌اش در اواخر دهه ۹۰ میلادی، نتانیاهو بارها به تعهدات دولت‌های قبلی درباره توافقنامه اسلو پشت کرد. دیپلمات آمریکایی، دنیس راس، اظهار داشت که کلینتون و آلبرایت معتقد بودند نتانیاهو واقعاً تمایلی به صلح ندارد.
اظهارات ویدئویی نتانیاهو ۲۰۰۱
در یک ویدئو که گفته می‌شود نتانیاهو بدون اطلاع او ضبط شده است، او گفت:
«قبل از انتخابات از من پرسیدند آیا به توافقنامه اسلو احترام می‌گذارم؟ گفتم بله، اما… قصد دارم آن را تفسیر کنم به گونه‌ای که جلوی پیشروی به سمت مرزهای ۱۹۶۷ را بگیرد. چگونه؟ هیچ‌کس نگفت مناطق نظامی دقیقا کجاست. از نظر من، کل دره اردن یک منطقه نظامی است.»
نتانیاهو مخالفت با تخلیه یک‌جانبه غزه
در اوت ۲۰۰۹، نتانیاهو اعلام کرد که تکرار عقب‌نشینی یک‌جانبه از غزه را نمی‌پذیرد، زیرا چنین اقدامی نه تنها صلح و امنیت را برقرار نکرد بلکه برعکس، وضعیت را بدتر کرد.
او تأکید کرد که برای رسیدن به توافق، باید دو شرط اصلی رعایت شود:
۱. رسمیت شناختن اسرائیل به عنوان دولت ملی یهودیان
۲. توافق امنیتی که فلسطین را غیرنظامی کند.
در اکتبر ۲۰۱۴، نتانیاهو بیان کرد که اسرائیل دیگر مانند لبنان یا غزه تنها زمین نمی‌دهد و دیگر به نتیجه امیدوار نیست، زیرا پس از این اقدامات، هزاران راکت به سمت اسرائیل شلیک شده است. او خواستار رسمیت کامل دولت یهود و توافقات امنیتی محکم است.
پیش از مذاکرات صلح تحت حمایت آمریکا، نتانیاهو این روند را بی‌فایده می‌دانست و حاضر نبود همان راه‌حل دو دولت را بپذیرد.
اما در سخنرانی ژوئن ۲۰۰۹، رویکرد جدیدی ارائه داد: تمرکز بر صلح اقتصادی. او گفت به جای صرف‌نظر کردن از موضوعات حساس مانند قدس یا حق بازگشت فلسطینی‌ها، باید بر همکاری اقتصادی و رشد سریع اقتصاد فلسطینی‌ها تمرکز کرد تا آنها نیز ذی‌نفعان صلح باشند.
سیاست‌های نتانیاهو درباره شهرک‌سازی
در ژانویه ۲۰۰۹، پیش از برگزاری انتخابات اسرائیل در فوریه همان سال، نتانیاهو به تونی بلر، فرستاده خاورمیانه، اطلاع داد که سیاست دولت‌های آریل شارون و اهود اولمرت را ادامه می‌دهد؛ یعنی گسترش شهرک‌ها در کرانه باختری، هرچند ساخت شهرک‌های جدید را متوقف خواهد کرد، که این برخلاف طرح «نقشه راه» (Road Map) است.
نتانیاهو و تقسیم فلسطینی‌ها
در رابطه با فلسطینی‌ها، نتانیاهو در سال ۲۰۱۹ گفت:
«هر کسی که بخواهد تشکیل دولت فلسطینی را ناکام بگذارد، باید از تقویت حماس و انتقال پول به این گروه حمایت کند.» او افزود این استراتژی ماست؛ هدف این است که فلسطینی‌های غزه را از فلسطینی‌های کرانه باختری جدا کنیم.
او سال‌ها از انتقال صدها میلیون دلار کمک قطر به نوار غزه حمایت کرده بود، به امید اینکه با این کار حماس آرام شود و به رقیبی برای دولت فلسطین تبدیل گردد، و تشکیل دولت فلسطینی را متوقف کند. این کمک‌ها گاهی با کیف‌هایی پر پول، توسط مقامات قطری و با همکاری ماموران اطلاعاتی اسرائیل، منتقل می‌شد.
نتانیاهو و خطوط سبز
در سال ۲۰۱۳، نتانیاهو پیشنهاداتی مبنی بر آغاز مذاکرات صلح بر اساس خطوط سبز (مرزهای پیش از ۱۹۶۷) را رد کرد، اما در سال ۲۰۱۴، موافقت خود را با چارچوب آمریکایی مبتنی بر خطوط سبز اعلام کرد و گفت که شهرک‌نشینان یهودی باید حق داشته باشند در شهرک‌های تحت حکومت فلسطینی باقی بمانند.
حمایت نتانیاهو از طرح صلح ترامپ
در زمینه حمایت از طرح صلح ترامپ، نتانیاهو در ژانویه ۲۰۲۰ به طور علنی از طرح او حمایت کرد که هدف آن تشکیل دولت فلسطینی بود. اما پس از شکست این طرح، دونالد ترامپ اظهار داشت که «نتانیاهو هرگز واقعاً قصد صلح نداشت».
ویدئوی جعلی نتانیاهو به ترامپ
همچنین، رکس تیلرسون، وزیر خارجه پیشین آمریکا، فاش کرد که در سال ۲۰۱۷، نتانیاهو ویدئویی جعلی از محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، به ترامپ نشان داد که در آن عباس به درخواست کشتن کودکان متهم می‌شد، تا نظر ترامپ را علیه فلسطینی‌ها تغییر دهد.
نتانیاهو توافق‌های ابراهیم
در سپتامبر ۲۰۲۰، نتانیاهو در مراسم امضای توافق‌های ابراهیم حضور یافت، که در نتیجه آن روابط کامل بین اسرائیل و کشورهای امارات و بحرین برقرار شد.
این اولین باری بود که پس از اردن در سال ۱۹۹۴، کشورهای عربی به طور رسمی روابط خود را با اسرائیل برقرار می‌کردند. پس از این توافق‌ها، سودان و مراکش نیز روابط دیپلماتیک خود را با اسرائیل آغاز کردند.
سخنرانی نتانیاهو در بار ایلان
در دانشگاه بار-ایلان، نتانیاهو برای اولین بار به طور رسمی از تشکیل دولت فلسطینی در کنار اسرائیل حمایت کرد، اما با شروط سخت‌گیرانه‌ای:
– دولت فلسطینی باید کاملاً غیرنظامی باشد، بدون ارتش، موشک یا کنترل فضای هوایی
– اورشلیم باید کاملاً تحت کنترل اسرائیل باقی بماند
– فلسطینی‌ها باید اسرائیل را به عنوان «دولت ملی یهودیان» به رسمیت بشناسند
– حق بازگشت آوارگان فلسطینی رد شود
– ساخت شهرک‌ها در کرانه باختری متوقف نشود، هرچند توسعه آن باید محدود به رشد طبیعی جمعیت باشد
این سخنرانی واکنش‌های متفاوتی در داخل و خارج اسرائیل برانگیخت:
– جناح راست دولت نتانیاهو از حمایت او از دولت فلسطینی انتقاد کردند
– حزب کادیما و گروه‌های صلح گفتند که او واقعاً به راه‌حل دو دولت اعتقاد ندارد
– حماس، جهاد اسلامی و اتحادیه عرب این سخنرانی را رد کرده و آن را «نژادپرستانه» و «مانع صلح واقعی» دانستند
– برخی کشورهای غربی مانند آمریکا، فرانسه و سوئد این سخنرانی را به عنوان گامی کوچک در جهت پیشرفت تحسین کردند.
تبادل زندانی حماس و نتانیاهو
در سال ۲۰۱۱، نتانیاهو توافق کرد تا ۱۰۰۰ زندانی گروه‌های حماس و فتح را آزاد کند، به منظور آزادی گلعاد شالیت. در میان آزادشدگان، تروریست‌هایی بودند که با «خون بر دست» شناخته می‌شدند. مقامات اسرائیلی برآورد کرده‌اند که حدود ۶۰٪ از این افراد پس از آزادی، به حملات تروریستی ادامه داده‌اند.
در همان سال، ستاد کل ارتش اسرائیل نتیجه گرفت که با کاهش بودجه‌ای که نتانیاهو پیشنهاد داده بود، نیروهای مسلح نمی‌توانند سطح آمادگی رزمی لازم را حفظ کنند. اما او بجای کاهش بودجه دفاعی، برنامه‌های اجتماعی را کاهش داد و وعده داد که بودجه دفاعی را حدود ۶ درصد افزایش دهد.
با این حال، بودجه نظامی هنوز حدود ۳.۷ میلیون شِکِل کمتر از سطح مورد نیاز بود، که می‌توانست بر توان رزمی ارتش تأثیر منفی بگذارد.
نماینده وزارت خارجه آمریکا در نوامبر ۲۰۱۱ اعلام کرد که تحت رهبری نتانیاهو و اوباما، همکاری امنیتی بین اسرائیل و آمریکا به سطح بی‌سابقه‌ای رسیده است.
همچنین در دوره نتانیاهو، شورای امنیت ملی اسرائیل نقش پررنگ‌تری در برنامه‌ریزی سیاست خارجی و اتخاذ تصمیمات ایفا کرده است.
رابطه نتانیاهو با رهبران خارجی
بنیامین نتانیاهو، در طول سه دوره غیرپیوسته نخست‌وزیری خود از دهه ۱۹۹۰ تاکنون، روابط نزدیکی با رهبران متعددی در سطح جهان برقرار کرده است:
رابطه نتانیاهو با ولادیمیر پوتین
او رابطه‌ای دوستانه و گرم با رئیس‌جمهور روسیه دارد و در کتاب خود او را فردی «باهوش، پیچیده و مصمم به بازگرداندن عظمت تاریخی روسیه» توصیف کرده است. اما پس از آغاز جنگ غزه، روابط این دو دچار تنش شده است.
رابطه نتانیاهو با ویکتور اوربان
او رابطه‌ای دیرینه و نزدیک با نخست‌وزیر مجارستان دارد. اوربان در دوران وزارت دارایی نتانیاهو تحت تأثیر او بود و از او مشورت می‌گرفت.
رابطه نتانیاهو با سیلویو برلوسکونی
نتانیاهو او را «یکی از بهترین دوستان» اسرائیل خوانده است.
رابطه نتانیاهو با نارندرا مودی
او روابط بسیار نزدیکی با نخست‌وزیر هند برقرار کرده و همکاری‌های میان اسرائیل و هند در دوره رهبری این دو کشور گسترش یافته است.
رابطه نتانیاهو با ژائیر بولسونارو
نتانیاهو روابط گرم و نزدیک با او برقرار کرده است.
رابطه نتانیاهو با خاویر میلی
او را «دوستی بزرگ برای کشور یهود» توصیف کرده است.
رابطه نتانیاهو با رهبران چین
از سال ۲۰۲۳، به دلیل تیره شدن روابط با آمریکا، نتانیاهو دیپلماسی با چین را افزایش داده است. با این حال، موضع بی‌طرف چین در جنگ غزه، روابط را پیچیده‌تر کرده است.
رابطه نتانیاهو با لهستان
در سال ۲۰۱۸، اظهارات نخست‌وزیر لهستان درباره نقش یهودیان در هولوکاست با واکنش تند نتانیاهو مواجه شد. پس از تنش دیپلماتیک، در ژوئن همان سال، دو طرف بیانیه مشترکی صادر کردند تا اوضاع آرام‌تر شود.
رابطه نتانیاهو با اوکراین
در سفر رئیس‌جمهور اوکراین به اسرائیل، نتانیاهو درباره سیاست اوکراین در تقدیر از همدستان نازی‌ها (مانند رومن شوخویچ) سکوت کرد و مورد انتقاد قرار گرفت.
رابطه نتانیاهو با رجب طیب اردوغان
این روابط بسیار پرتنش است. اردوغان نتانیاهو را «قصاب کودکان فلسطینی» و «تروریست» نامید، و در مقابل، نتانیاهو او را «دیکتاتور» و «حامی بزرگ حماس» خواند. در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو عملیات نظامی ترکیه در سوریه را محکوم کرد و نسبت به پاکسازی قومی کردها هشدار داد.
روابط نتانیاهو با رهبران آمریکا
رابطه نتانیاهو با دونالد ترامپ
این رابطه نزدیک و همسو است: نتانیاهو روابط بسیار نزدیکی با رهبران حزب جمهوری‌خواه دارد، از جمله میت رامنی که از دهه ۱۹۷۰، زمانی که هر دو در شرکت مشاوره «Boston Consulting Group» کار می‌کردند، با او آشنا شد.
در ارتباط با ترامپ، دوستی نتانیاهو با خانواده او به دهه ۱۹۸۰ بازمی‌گردد. ترامپ در انتخابات ۲۰۱۳ اسرائیل با انتشار ویدئویی از نتانیاهو حمایت کرد، و در سال ۲۰۱۹، نتانیاهو نام یکی از شهرک‌های جولان اشغالی را به افتخار ترامپ، «رمات ترامپ» نام‌گذاری کرد.
با این حال، پس از پیروزی جو بایدن در انتخابات ۲۰۲۰ و تبریک نتانیاهو به او، ترامپ از نتانیاهو ابراز نارضایتی کرد و گفت که «اشتباه بزرگی مرتکب شده است».
رابطه نتانیاهو با باراک اوباما
این رابطه پرتنش بود: در نشست G-20 سال ۲۰۱۱، نیکولا سارکوزی، رئیس‌جمهور فرانسه، خطاب به اوباما گفت «نمی‌توانم نتانیاهو را تحمل کنم، او دروغگو است» و اوباما پاسخ داد: «تو از او خسته‌ای، ولی من هر روز باید با او سروکار داشته باشم.»
در سال ۲۰۱۴، یک مقام ارشد دولت اوباما نتانیاهو را «ترسو» (chickenshit) خواند و اوباما سیاست‌های او در قبال آمریکا را مورد انتقاد قرار داد. نتانیاهو هم پاسخ داد که «امنیت اسرائیل برای کسانی که به من حمله می‌کنند، اهمیت ندارد».
در دسامبر ۲۰۱۶، آمریکا با عدم استفاده از وتو، اجازه داد قطعنامه‌ای علیه شهرک‌سازی‌های اسرائیل در شورای امنیت تصویب شود؛ دفتر نخست‌وزیر اسرائیل دولت اوباما را متهم کرد که «همدستی پنهانی» با طراحان این قطعنامه داشته است.
رابطه نتانیاهو با جو بایدن
این رابطه بیش از چهار دهه است که دوستانه بوده است، اما در بهار ۲۰۲۴، بر اثر عملیات نظامی اسرائیل در رفح، روابط میان آنها تیره شد.
بایدن در برخی موارد از سیاست‌های نتانیاهو، به‌ویژه در مدیریت جنگ غزه و رفتار با فلسطینی‌ها، انتقاد کرده است و نشانه‌هایی از ناراحتی در روابط دیده می‌شود.
کتاب‌های بنیامین نتانیاهو
در اینجا فهرستی از کتاب‌های نوشته یا ویرایش‌شده توسط نتانیاهو، همراه با جزئیات مربوطه، آورده شده است:
۱. International Terrorism: Challenge and Response (۱۹۸۱)
– ناشر: Transaction Publishers
– نقش: ویراستار
– موضوع: مجموعه‌ای از مقالات درباره تروریسم بین‌المللی
– شابک: 978-۰-۸۷۸۵۵-۸۹۴-۰
۲. Terrorism: How the West Can Win (۱۹۸۷)
– ناشر: Avon
– موضوع: راهکارهای مقابله با تروریسم از سوی کشورهای غربی
– شابک: 978-۰-۳۸۰-۷۰۳۲۱-۰
۳. Fighting Terrorism: How Democracies Can Defeat Domestic and International Terrorism (۱۹۹۵)
– ناشر: Farrar, Straus and Giroux
– موضوع: تروریسم و روش‌های مقابله دموکراسی‌ها با آن
– شابک: 978-۰-۳۷۴-۱۵۴۹۲-۹
۴. A Durable Peace: Israel and Its Place Among the Nations (۱۹۹۹، نسخه بازنویسی‌شده از چاپ ۱۹۹۳)
– ناشر: Grand Central Publishing
– موضوع: جایگاه اسرائیل در منطقه و راهکارهای صلح پایدار
– شابک: 978-۰-۴۴۶-۵۲۳۰۶-۶
۵. Bibi: My Story (۲۰۲۲)
– ناشر: Simon & Schuster
– موضوع: خودزندگی‌نامه (اتوبیوگرافی) نتانیاهو؛ شامل خاطرات شخصی، سیاسی و بین‌المللی
– شابک: 978-۱-۶۶۸۰-۰۸۴۴-۷.
مهاجرت غیرقانونی و سیاست‌های نتانیاهو
در کتاب خود در سال ۱۹۹۵ با عنوان «مبارزه با تروریسم: چگونه دموکراسی‌ها می‌توانند تروریسم داخلی و بین‌المللی را شکست دهند»، نتانیاهو با قاطعیت بر اهمیت سخت‌گیری در قوانین مهاجرتی در کشورهای غربی تأکید کرد و گفت: «عصر مهاجرت آزاد باید پایان یابد.»
در سال ۲۰۱۲، دولت نتانیاهو قانون «جلوگیری از نفوذ» را تصویب کرد که بر اساس آن هر کسی که بدون مجوز وارد اسرائیل شود، به صورت خودکار بازداشت می‌شود، از جمله پناهجویان. این قانون مورد انتقاد سازمان عفو بین‌الملل قرار گرفت و آن را «توهین به قوانین بین‌المللی» دانست.
بین سال‌های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳، حدود ۶۰ هزار نفر از کشورهای آفریقایی به صورت غیرقانونی وارد اسرائیل شدند. نتانیاهو این پدیده را بسیار جدی گرفت و آن را تهدیدی برای بافت اجتماعی، امنیت ملی و هویت ملی اسرائیل توصیف کرد.
بیشتر این مهاجران در اردوگاه‌های بازداشت در صحرای نگب نگهداری می‌شوند.
وقتی دادگاه عالی اسرائیل قانون «جلوگیری از نفوذ» را به دلیل بازداشت سریع و نامحدود پناهجویان آفریقایی غیرقانونی اعلام کرد، نتانیاهو خواستار تصویب قوانینی جدید برای دور زدن این حکم شد.
او سیاست مهاجرتی کشورهای اتحادیه اروپا را بیش از حد آزاد می‌داند و رهبران مجارستان، اسلواکی، جمهوری چک و لهستان را به بستن مرزهای خود در برابر مهاجرت غیرقانونی تشویق کرده است.
تظاهرات ضد نتانیاهو
تظاهرات ضد بنیامین نتانیاهو در طول سال‌های نخست‌وزیری وی، به‌ویژه در دهه اخیر، یکی از شاخص‌ترین جنبه‌های سیاست داخلی اسرائیل بوده است. این اعتراض‌ها دلایل متعددی داشته و اقشار مختلف جامعه اسرائیل در آنها شرکت کرده‌اند. در ادامه، مهم‌ترین موج‌های تظاهرات ضد نتانیاهو آورده شده است:
۱. تظاهرات علیه فساد و محاکمه نتانیاهو (۲۰۱۹–۲۰۲۱)
پس از اعلام رسمی کیفرخواست نتانیاهو در پرونده‌های فساد، رشوه‌خواری و سوءاستفاده از قدرت (معروف به پرونده‌های ۱۰۰۰، ۲۰۰۰ و ۴۰۰۰)، موج گسترده‌ای از اعتراضات در سراسر اسرائیل شکل گرفت.
محل اصلی تظاهرات: مقابل اقامتگاه رسمی نخست‌وزیر در خیابان بالفور، اورشلیم (بیت‌المقدس).
مطالبات معترضان: استعفای نتانیاهو، برگزاری انتخابات زودهنگام و حفظ اصول دموکراسی.
شرکت‌کنندگان کلیدی: جوانان، فعالان مدنی، نظامیان بازنشسته و خانواده‌های قربانیان کرونا.
۲. تظاهرات علیه اصلاحات قضایی (۲۰۲۳)
دولت راست‌گرای نتانیاهو با همکاری احزاب مذهبی و افراطی، طرح‌هایی برای محدود کردن اختیارات دیوان عالی کشور ارائه داد که منجر به بزرگ‌ترین موج اعتراضات عمومی در تاریخ اسرائیل شد.
مخالفان: وکلا، قضات سابق، فعالان حقوق بشر، پزشکان، افسران ذخیره ارتش و صاحبان مشاغل.
روش‌های اعتراض: اعتصابات، راهپیمایی‌های میلیونی، بستن جاده‌ها و تعطیلی گسترده کسب‌وکارها.
نتیجه موقت: بخشی از اصلاحات متوقف یا به تعویق افتاد، اما اختلافات سیاسی ادامه دارد.
۳. تظاهرات پس از جنگ غزه (۲۰۲۳–۲۰۲۵)
پس از شروع عملیات گسترده در غزه و کشته شدن هزاران فلسطینی و ده‌ها اسرائیلی، خانواده‌های گروگان‌ها و فعالان صلح نیز به اعتراضات پیوستند.
مطالبات: آتش‌بس، بازگرداندن گروگان‌ها، تغییر راهبرد جنگی دولت.
شعارها: «بی‌بی، برو خونه»، «دموکراسی، نه دیکتاتوری»، «به گروگان‌ها اهمیت بده، نه سیاست».
واکنش نتانیاهو و دولت:
نتانیاهو بیشتر معترضان را به «نخبه‌گرایی» یا «چپ‌گرایی افراطی» متهم کرده است. اعضای دولت نیز گاهی معترضان را به تلاش برای «کودتای غیرانتخابی» متهم می‌کردند.
در عین حال، فشارهای ناشی از اعتراضات، برخی تصمیمات کابینه را به تعویق انداخت و سیاست‌های دولت را تحت تأثیر قرار داد.
صحبت نتانیاهو در مورد ایران
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، در طول سال‌ها همواره یکی از شدیدترین منتقدان جمهوری اسلامی ایران بوده است.
او در سخنرانی‌های داخلی، بین‌المللی و به‌ویژه در مجامع جهانی مانند سازمان ملل، بارها نسبت به سیاست‌های ایران هشدار داده است. در ادامه، مهم‌ترین محورهای سخنان نتانیاهو دربارهٔ ایران آورده شده است:
۱. برنامه هسته‌ای ایران
نتانیاهو همواره ادعا کرده است که ایران در تلاش برای تولید سلاح هسته‌ای است و برنامه هسته‌ای این کشور صلح‌آمیز نیست. او بر این باور است که توافق برجام (۲۰۱۵) یک «توافق بد» بوده است که به ایران اجازه می‌دهد در آینده‌ای نزدیک به بمب هسته‌ای دست یابد. در سخنرانی مشهورش در سازمان ملل (۲۰۱۲)، تصویری از یک بمب کشید و گفت:
«ایران کمتر از یک سال دیگر به آستانهٔ ساخت بمب می‌رسد.»
۲. تهدیدات منطقه‌ای
نتانیاهو بارها ایران را متهم کرده است که از تروریسم منطقه‌ای حمایت می‌کند. او حمایت ایران از حزب‌الله، حماس و جهاد اسلامی را دلیل بی‌ثباتی در خاورمیانه می‌داند و معتقد است ایران قصد دارد از خاک سوریه و لبنان برای حمله به اسرائیل استفاده کند. او اعلام کرده است:
«ما اجازه نخواهیم داد ایران در مرزهای شمالی‌مان پایگاه نظامی ایجاد کند.»
۳. عملیات‌های سری و اطلاعاتی
در سال ۲۰۱۸، نتانیاهو مدعی شد موساد موفق شده است آرشیو مخفی هسته‌ای ایران را از تهران خارج کند. او در کنفرانسی در تل‌آویو، اسناد و دیسک‌هایی را نشان داد و گفت:
«ایران دروغ می‌گفت که هرگز برنامه ساخت بمب نداشته است. حالا ما اسنادش را داریم.»
۴. رابطه با آمریکا و تلاش برای لغو برجام
نتانیاهو نقش مهمی در ترغیب دونالد ترامپ برای خروج از برجام در ۲۰۱۸ داشت. او همچنین روابط خود را با کنگره آمریکا تقویت کرد تا فشار اقتصادی و دیپلماتیک بیشتری بر ایران وارد کند. در سال ۲۰۱۵ و در سخنرانی‌اش در کنگره آمریکا، بدون دعوت اوباما، گفت:
«برجام راه را برای ایران به سمت سلاح هسته‌ای هموار می‌کند، نه متوقف.»
۵. موضع‌گیری درباره جنگ غزه ۲۰۲۳ و پس از آن
پس از حملات حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، نتانیاهو مجدداً ایران را متهم کرد که پشت این حملات است و گفت:
«دشمن واقعی پشت صحنه، رژیم ایران است. آنها مغز متفکر، تأمین‌کننده مالی و پشتیبان این حملات‌اند.»
حمله نتانیاهو به ایران
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، همواره یکی از سرسخت‌ترین منتقدان برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران بوده است و مواضع تندی در مخالفت با آن اتخاذ کرده است. او ایران را بزرگ‌ترین تهدید امنیتی برای اسرائیل و منطقه خاورمیانه می‌داند و بارها درباره خطر توسعه سلاح هسته‌ای توسط این کشور هشدار داده است. نکات کلیدی درباره دیدگاه نتانیاهو نسبت به ایران عبارتند از:
تهدیدات نظامی و هشدارهای اولیه
نتانیاهو بارها اعلام کرده است که حق دفاع اسرائیل در برابر تهدیدهای هسته‌ای ایران محفوظ است و در مواردی هم تلویحاً یا مستقیم تهدید به اقدام نظامی کرده است.
او گفته است که در صورت لزوم، اسرائیل توانایی نابود کردن برنامه هسته‌ای ایران را دارد و ممکن است از گزینه نظامی برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای استفاده کند.
مبارزه دیپلماتیک و فشار بین‌المللی
نخست‌وزیر سابق نقش فعالی در جلب حمایت آمریکا و کشورهای غربی برای اعمال تحریم‌ها و فشارهای دیپلماتیک بر ایران داشته است.
او مذاکرات هسته‌ای را خطری برای امنیت جهانی توصیف و مخالفت شدیدی با برجام (توافق هسته‌ای ۲۰۱۵) نشان داده است، و آن را راه را برای دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای هموار می‌دانسته است.
عملیات‌های مخفی و اطلاعاتی
در دوره‌های مختلف، گزارش‌هایی درباره عملیات سایبری، خرابکاری در تأسیسات هسته‌ای و ترور دانشمندان ایرانی منتشر شده است که اسرائیل، به‌ویژه سازمان موساد، متهم به انجام آنها است.
این اقدامات به عنوان بخشی از تلاش‌های اسرائیل برای محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران صورت گرفته است.
سخنرانی‌های جنجالی در مجامع بین‌المللی
در سخنرانی‌های مهم مانند مجمع عمومی سازمان ملل، نتانیاهو برنامه هسته‌ای ایران را «تهدیدی وجودی» برای اسرائیل و جهان خوانده و بر لزوم مقابله با آن تأکید کرده است.
او در این سخنرانی‌ها تصاویر سه‌بعدی از تأسیسات هسته‌ای ایران را نشان داده و هشدار داده است که ایران قصد دارد سلاح هسته‌ای بسازد.
وضعیت کنونی و احتمال درگیری
با افزایش تنش‌ها در منطقه و تشدید درگیری‌ها، گزینه‌ی اقدام نظامی مستقیم علیه ایران همچنان در دستور کار قرار دارد، هرچند اسرائیل معمولا از تأیید رسمی چنین عملیاتی خودداری می‌کند.
مواضع نتانیاهو درباره ایران، به‌خصوص برنامه هسته‌ای، همواره یکی از محورهای اصلی سیاست امنیتی و خارجی اسرائیل بوده است و تا امروز نیز این موضوع در صدر اولویت‌های امنیتی قرار دارد.
تمرکز بر غنی‌سازی اورانیوم
نتانیاهو بارها بر پیشرفت ایران در زمینه غنی‌سازی اورانیوم تأکید کرده و معتقد است که ایران در حال توسعه توانمندی‌های لازم برای ساخت سلاح هسته‌ای است.
او تصاویر و اسناد محرمانه‌ای را ارائه داده است که نشان می‌دهد ایران تلاش می‌کند اورانیوم غنی‌شده با درصد بالا تولید کند، که در ساخت بمب هسته‌ای کاربرد دارد.
او همچنین معتقد است برجام به اندازه کافی ایران را محدود نکرده و ممکن است اسرائیل در صورت ادامه توسعه برنامه هسته‌ای، اقدام نظامی پیشگیرانه انجام دهد.
در مجموع، مواضع تند نتانیاهو درباره برنامه هسته‌ای ایران، تنش‌ها در منطقه را افزایش داده و روند مذاکرات بین‌المللی درباره کنترل برنامه هسته‌ای تهران را پیچیده‌تر کرده است.
عملیات نظامی نتانیاهو و جنگ ایران اسرائیل
در ژوئن ۲۰۲۵، نتانیاهو دستور انجام حملات هوایی علیه اهدافی در ایران را صادر کرد و اعلام کرد هدف از این عملیات، خلع سلاح هسته‌ای ایران و مقابله با تهدیدی است که وجود این کشور برای اسرائیل ایجاد می‌کند.
او این اقدام را فرصتی برای تغییر رژیم ایران توصیف کرد و با ولیعهد تبعیدی، رضا پهلوی، هم‌صدا شد که خواهان قیام ملی علیه حکومت ایران است.
تائید آتش بس میان ایران و اسرائیل دفتر نتانیاهو
رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، اعلام کرد ایران و اسرائیل بر سر یک آتش‌بس «کامل و جامع» توافق کرده‌اند که پس از ۱۲ روز درگیری، به‌صورت مرحله‌ای و در عرض ۲۴ ساعت اجرایی می‌شود؛ به‌طوری‌که ایران حملات خود را متوقف می‌کند و ۱۲ ساعت بعد، اسرائیل نیز وارد عمل می‌شود.
ترامپ این توافق را پایان «جنگ ۱۲ روزه» نامید و از هر دو طرف قدردانی کرد. هرچند گزارش‌هایی از ادامه حملات موشکی و انفجارها پس از زمان تعیین‌شده منتشر شد، و برخی رسانه‌های ایرانی ابتدا آن را «ساختگی» دانستند، اما تأیید ضمنی عراقچی ایران وارد مرحله جدیدی شد.
نقش میانجی‌گری قطر و آمریکا برجسته بوده و نتانیاهو نیز با این پیشنهاد موافقت کرده است. با وجود اعلام آتش‌بس، وضعیت در میدان شکننده است و هر دو طرف هشدار داده‌اند در صورت از سرگیری حملات، واکنش نشان خواهند داد.
تحلیلگران این توافق را گامی مؤثر در کاهش تنش‌ها می‌دانند، اما پایداری آن در بلندمدت نامشخص است. نتانیاهو در بیانیه‌ای اعلام کرد که با پیشنهاد ترامپ موافقت کرده و اسرائیل به «تمام اهداف خود» دست یافته است.
نتانیاهو و رضا پهلوی
هرچند نتانیاهو و رضا پهلوی از دو موضع و هویت سیاسی متفاوت سخن می‌گویند، اما هر دو:
- منتقد شدید جمهوری اسلامی ایران هستند.
- خواستار تضعیف یا تغییر ساختار حکومت ایران شده‌اند.
- بر لزوم حمایت بین‌المللی از مردم ایران برای رسیدن به آزادی تأکید دارند.
- رضا پهلوی بارها تأکید کرده که با هرگونه جنگ یا حمله نظامی مخالف است، اما از تحریم‌های هدفمند و فشار سیاسی بر رژیم ایران دفاع کرده است؛ موضعی که تا حدی با نتانیاهو در دوره‌هایی هم‌راستا بوده.
جنجال‌های شهرک‌سازی زیر نظر نتانیاهو
دولت نتانیاهو در دوران نخست‌وزیری، سیاست‌های شهرک‌سازی در کرانه باختری و اورشلیم شرقی را با شدت بیشتری دنبال کرد.
این شهرک‌ها، که بر زمین‌های فلسطینیان ساخته می‌شوند، نه تنها از نظر جامعه بین‌المللی غیرقانونی محسوب می‌شوند، بلکه عامل اصلی تشدید تنش‌ها در منطقه هستند.
این اقدامات فشارهای دیپلماتیک از سوی کشورهای غربی و سازمان ملل را افزایش داده و موجبات اعتراضات فلسطینیان و بروز درگیری‌های مسلحانه را فراهم کرده است.
اتهامات سوءمدیریت نتانیاهو
علاوه بر اتهامات فساد، نتانیاهو در مدیریت بحران‌هایی مانند شیوع کرونا، مسائل زیست‌محیطی و زیرساخت‌های شهری نیز مورد انتقاد قرار گرفته است.
منتقدان معتقدند که سیاست‌های او در این حوزه‌ها ناکافی بوده و ناکارآمدی‌های مدیریتی، کیفیت زندگی مردم را کاهش داده و نارضایتی عمومی را افزایش داده است.
بی‌ثباتی دولت نتانیاهو
به دلیل اختلافات داخلی و پرونده‌های قضایی علیه نتانیاهو، دولت‌های او همواره دچار بی‌ثباتی شده‌اند. این وضعیت باعث شده است که ائتلاف‌های سیاسی زودتر فرو بپاشند و انتخابات مکرر برگزار شود، که این روند برنامه‌ریزی‌های بلندمدت کشور را مختل کرده و رشد و توسعه سیاست‌های کلان را به تعویق بیندازد.
فشارهای بین‌المللی بر نتانیاهو
به دلیل سیاست‌های جنجالی، به‌ویژه در حوزه توسعه شهرک‌ها و برخورد با فلسطینی‌ها، نتانیاهو تحت فشار شدید جامعه بین‌المللی قرار گرفته است.
ایالات متحده، اتحادیه اروپا و سازمان ملل بارها از سیاست‌های او انتقاد کرده و خواستار توقف شهرک‌سازی و از سرگیری مذاکرات شده‌اند.
این فشارها باعث شده است که اسرائیل در عرصه دیپلماتیک تا حدی منزوی شود و روابط با برخی کشورهای عربی نیز پیچیده‌تر گردد.
فساد بنیامین نتانیاهو
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر سابق اسرائیل، در سال‌های اخیر با اتهامات متعدد مربوط به فساد مالی روبرو شده است.
این اتهامات شامل دریافت رشوه از تاجران بزرگ و شرکت‌های رسانه‌ای، سوءاستفاده از قدرت برای منافع شخصی و خانوادگی، و بهره‌برداری نادرست از منابع دولتی است.
پرونده‌هایی که او در آنها متهم شده، موجب بی‌اعتمادی بخش زیادی از جامعه اسرائیل نسبت به عملکرد وی شده و خواهان پاسخگویی او هستند. همچنین، این اتهامات باعث بروز بحران‌های سیاسی و اعتراضات گسترده‌ای شده است.
پرونده‌های قضایی نتانیاهو
پرونده‌های قضایی مربوط به نتانیاهو از سال ۲۰۱۷ وارد مرحله جدی‌تر شدند و در سه مورد اصلی مطرح شده‌اند:
پرونده ۱۰۰۰: در این پرونده، او متهم است که هدایای لوکس و ارزشمندی از میلیاردرها دریافت کرده است.
پرونده ۲۰۰۰: در این مورد، ادعا شده است که او تلاش کرده است قراردادهای خاصی با رسانه‌ها ببندد تا پوشش خبری مثبت دریافت کند.
پرونده ۴۰۰۰: در این پرونده، اتهام وارد است که نتانیاهو امتیازات قانونی به یک شرکت بزرگ مخابراتی داده است، در عوض اینکه رسانه‌های تحت کنترل آن به او پوشش خبری مثبت بدهند.
مراحل بررسی این پرونده‌ها چندین سال طول کشیده است. نتانیاهو همواره اتهامات را رد کرده و آنها را تلاشی سیاسی برای تضعیف او می‌داند.
بحران سیاسی اسرائیل و نتانیاهو
دوره‌های نخست‌وزیری نتانیاهو با بحران‌های سیاسی متعددی همراه بوده است. به‌ویژه در سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲، اسرائیل چهار انتخابات پارلمانی پیاپی برگزار کرد که هر بار نتوانست ائتلاف قوی و پایدار تشکیل دهد.
اختلافات داخلی در حزب او، تفاوت‌های ایدئولوژیک میان گروه‌های سیاسی، و پرونده‌های قضایی علیه نتانیاهو، باعث شده است دولت‌های اسرائیل بی‌ثبات و شکننده باقی بمانند.
این وضعیت منجر به فضای سیاسی ناپایدار و کاهش اعتماد عمومی به نهادهای حکومتی شده است.
اعتراضات علیه نتانیاهو
از سال ۲۰۱۷ به بعد، اعتراضات گسترده‌ای در سراسر اسرائیل علیه نتانیاهو برپا شده است. معترضان عمدتاً سیاست‌های فساد، سوءمدیریت اقتصادی و اجتماعی، و همچنین سیاست‌های سختگیرانه او در قبال فلسطینی‌ها را محکوم می‌کنند.
در برخی موارد، این اعتراضات بزرگ‌ترین تظاهرات تاریخ معاصر اسرائیل را رقم زده است که نشان‌دهنده عمق نارضایتی عمومی است. معترضان خواستار استعفای نتانیاهو و برگزاری انتخابات آزاد و شفاف بوده‌اند.
نقد سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو
سیاست‌های اقتصادی نتانیاهو عمدتاً بر آزادسازی بازار و تقویت بخش خصوصی تمرکز داشت، اما این رویکرد منجر به افزایش نابرابری درآمدی و گرانی مسکن در اسرائیل شده است.
منتقدان معتقدند که دولت او توجه کافی به طبقات متوسط و کم‌درآمد نداشته و حمایت‌های اجتماعی را کاهش داده است.
افزایش قیمت‌ها و کاهش کیفیت خدمات عمومی، به‌ویژه در حوزه‌های بهداشت و آموزش، نارضایتی گسترده‌ای در میان شهروندان ایجاد کرده است.
ناکامی‌های نتانیاهو در مذاکرات صلح
در طول دوره نخست‌وزیری، مذاکرات صلح با فلسطینی‌ها چندین بار آغاز و متوقف شده است. مواضع سختگیرانه او در مسائل اصلی مانند حق بازگشت پناهندگان، وضعیت اورشلیم و شهرک‌سازی، مانع از رسیدن به توافق‌های قابل اجرا شده است.
این ناکامی‌ها باعث تشدید تنش‌ها، افزایش خشونت‌ها و بی‌اعتمادی میان طرفین شده است. بسیاری از ناظران سیاست‌های او را موانعی بزرگ بر سر راه برقراری صلح پایدار در منطقه می‌دانند.
⏬مقالات پیشنهادی ⏬
آغاز آتش بس میان ایران و اسرائیل ۱۴۰۴بیوگرافی سید علی خامنه‌ایمسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران
همیشه برام جالب بوده که چطوری نتانیاهو این‌همه سال تو سیاست اسرائیل مونده! خیلیا رفتن و اومدن ولی اون هنوز پابرجاست